آیا هوش مصنوعی می‌تواند انسان را از معادلات کنار بگذارد؟

به گزارش سیتنا، از زمانی که فناوری هوش مصنوعی موجود شده است، این بحث به طور جدی مطرح شده که آیا هوش مصنوعی می‌تواند به هوشیاری برسد و به‌طور خودمختار تصمیم بگیرد، که تلویحا به این معناست که انسان را از معادلات کنار بگذارد؟

توسعه «هوش عمومی مصنوعی»، یعنی گونه‌ای از فناوری که تقریبا قادر به انجام هر کاری است و بسیار فراتر از هوش مصنوعی موجود می‌رود، این پتانسیل را دارد که خطوط بین توانایی‌های انسانی و ماشینی را محو کند. این پدیده سؤالات اخلاقی و حقوقی پیچیده‌ای درباره هوش مصنوعی ایجاد می‌کند. محور این بحث تعریف هوشیاری است، و اینکه آیا ماشین‌ها می‌توانند آن را کسب کنند یا نه.

رایانه‌های سنتی که بر اساس ساختار «فون‌ نویمان» ساخته شده‌اند، اساساً با مغز انسان تفاوت‌های جدی دارند. آنها انرژی‌بر هستند و بر اساس پردازش سریالی کار می‌کنند، که توانایی آنها برای تقلید فرایند پردازش موازی و کارایی انرژی مغزی انسان را محدود می‌کند. این محدودیت ذاتی که به «گلوگاه فون نویمان» مشهور است، توسعه هوش مصنوعی هوشیار را در رایانه‌های فعلی بعید می‌کند.

با این حال، پیشرفت‌ در محاسبات نورومورفیک مسیری بالقوه به سوی کسب هوشیاری توسط هوش مصنوعی ارائه می‌کند. تراشه‌های نورومورفیک برای تقلید معماری نورون‌های انسانی طراحی شده‌اند و واحدهای ذخیره‌سازی و پردازش حافظه را در یک تراشه واحد ترکیب می‌کنند.

فناوری‌هایی مانند ممریستورها که می‌توانند حالت‌های ولتاژ گذشته را به خاطر بسپارند، که کارایی و قابلیت‌های پردازش موازی این تراشه‌ها را افزایش می‌دهد. اگر فناوری نورومورفیک به پیچیدگی پردازش مغز انسان برسد، از لحاظ نظری می‌تواند هوش مصنوعی را قادر به تجربه هوشیاری کند.

حتی با وجود توسعه سخت‌افزارهای مغزمانند، اینکه آیا سیستم‌های هوش عمومی مصنوعی واقعاً می‌توانند احساسات را تجربه کنند یا فقط آنها را شبیه‌سازی می‌کنند، هنوز نامشخص باقی مانده است. مساله درک تجربیات داخلی ماشین‌ها هنوز هم معماست و پیامدهای مهمی برای توسعه و ادغام هوش مصنوعی در جامعه دارد.

انتهای پیام