پرونده‌ی پیچیده‌ی حقوقی «یالثارات»؛ توقیف بعد از لغو مجوز!
نشریه «یالثارات» در شرایطی از سوی هیأت نظارت بر مطبوعات توقیف شد که پیش از این، از سوی این هیأت لغو مجوز شده بود؛ اما با دستور قضایی موقتاً چاپ می‌شد، تا بدین ترتیب نشریه‌ای که ظاهراً لغو مجوز شده، با حکمی ماقبل لغو مجوز یعنی توقیف مواجه شود؛ اتفاقی که در نوع خود عجیب و نادر است.
به گزارش سیتنا، سایت تابناک، نوشت: نشریه «یالثارات» در قامت یکی از نشریات منتقد دولت، در دی 1394 با انتشار مطلبی به نقد سیاست‌های دولت در حوزه عفاف و حجاب پرداخت و ذیل این نقد، عمده مصائب را متوجه شهیندخت مولاوردی، معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهور نموده است. این نشریه با به کارگیری تعابیری ـ مطابق با قوانین جزایی مرسوم کشور مصداق اجرای حد است ـ درباره ملاوردی و شخص دیگری، معاون زن رئیس جمهور را در جایگاه بسیار بدی قرار داده بود.
این مطلب با واکنش‌های فراوانی همراه شد؛ نخستین واکنش رسمی از سوی شخص شهیندخت مولاوردی بود که در کانالش در تلگرام پاسخ مفصلی نوشت. در بخشی از این پاسخ آمده بود: «به راستی این روزها روایت خلخال از پای زن یهودی درآوردن و روا بودن جان دادن مؤمن به نقل از مولی‌الموحدین و یا حرمت ریختن آبروی مؤمن که بالاتر از ریختن خون مؤمن است، کجا رفته است؟ آیا سیاست ارزش آن را دارد که اخلاقیات در جامعه به پایین‌ترین سطح خود سقوط کند؟ اینجانب در دفاع از حیثیت یک انسان در وهله اول و سپس حیثیت زنان سرزمینم و نیز جایگاه حقوقی و حقیقی خود حق پیگیری و شکایت از این نشریه که پیشتر از سوی هیأت نظارت بر مطبوعات هم تذکر گرفته است را بر خود محفوظ داشته و تا حصول نتیجه نهایی از مراجع قضایی و نظارتی از پای نخواهم نشست».
یالثارات در واکنش به پاسخ ملاوردی یادداشتی نوشت و نسبت‌هایی غریب‌تر از یادداشت اول را به معاون زنان رئیس جمهور منتسب کرد. در بخشی از این یادداشت با طرح ادعایی درباره یک خبرنگار ایرانی خارج‌نشین، او را «همپالکی» معاون رئیس‌جمهور دانسته و نوشته بود: «اگر در فراق این خانم کذایی و همپالکی سابق خود بی‌تاب و ناراحتید، شما هم تشریف ببرید خدمت ایشان، لندن!»
در ادامه واکنش‌های وسیعی در سطح فضای عمومی رقم خورد و در شرایطی که از یک سو گروهی از فعالان سیاسی در نامه‌ای خطاب به رئیس جمهور از ملاوردی حمایت کردند، برخی چهره‌های دیگر نظیر حسین الله کرم در گفت‌وگوهایی که داشتند از تیتر و محتوای نوشته اول یالثارات حمایت کردند. پس از این واکنش‌ها، الهام امین زاده معاون حقوقی رئیس جمهوری از بررسی پرونده شکایت معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری از روزنامه یالثارات خبر داد و رسماً از این نشریه به دلیل مطالبی که خطاب به معاون رئیس جمهور مطرح شده بود، شکایت شد.
در نهایت این نشریه در جلسه روز دوشنبه 14 دی 1394 هیأت نظارت بر مطبوعات که با حضور اکثریت اعضای این هیأت تشکیل شد و بیشتر به مباحث نظارتی اختصاص یافت، پروانه هفته نامه «یالثارات» با توجه به تبصره٢ ماده ۶ قانون مطبوعات، لغو شد. لغو مجوز این نشریه با اعتراض عبدالحمید محتشم مدیرمسئول هفته‌نامه «یالثارات» مواجه شد و او نه تنها توهین یالثارات را مصداق توقیف ندانست، بلکه حتی تأکید کرده بود، الفاظ به کار رفته برای ملاوردی توهین آمیز نبوده است! «تابناک» به دلیل معذوریت‌های اخلاقی از بازنشر عبارت‌های مورد اختلاف پرهیز می‌کند.
پس از این، حسین نوش آبادی در واکنش به انتقاد از لغو مجوز نشریه یالثارات توسط عوامل این نشریه، گفت: در آخرین جلسه هیأت نظارت بر مطبوعات هیأتی متشکل از نمایندگان سه قوه، شورای عالی انقلاب فرهنگی، وزارت ارشاد، حوزه علمیه و وزارت علوم تصمیم گرفتند با توجه به تخلفاتی که این هفته نامه داشت پروانه آن را لغو کنند. اینکه در بعضی جاها گفته اند وزارت ارشاد پروانه این هفته نامه را لغو کرده است، درست نیست زیرا یک هیأت هفت نفره متشکل از نهادهایی که گفتم این تصمیم را گرفتند.
با این حال، این تصمیم فرادستگاهی چندان دوام نیاورد و هفته نامه «یالثارات» که به علت شکایت دولت از سوی هیأت نظارت بر مطبوعات لغو مجوز شده بود، با دستور قضایی به طور موقت به چاپ رسید و اولین شماره جدید این نشریه بعد از لغو مجوز، 18 فروردین 1395 روی دکه آمد.
یالثارات که دیگر از سد هیأت نظارت بر مطبوعات نیز عبور کرده بود، این بار با ادبیاتی به مراتب تندتر، فعالیتش را از سر گرفت و اوج این گفتار نامتعارف در آخرین شماره این نشریه در مواجهه و نقد یک جشنِ خصوصیِ سینمایی نمود عینی یافت. این نشریه با انتشار شماری از تصاویر جشن حافظ ـ که توسط علی معلم برگزار می‌شود ـ این تعبیر را در میانه تصاویر به کار برد: «دیوث کیست؟!» (با عرض پوزش از مخاطبان تابناک به دلیل تکرار این لفظ).
علاوه بر سینماگران، برخی چهره‌ها و رسانه‌های اصولگرا و اصلاح طلب نیز نسبت به این نوع ادبیات نقد، واکنش‌هایی نشان داده‌اند و در واقع این نوع نقد، یک دفاع بد از حجاب تلقی می‌شود که با تکیه بر سوابق، می‌توان با اطمینان گفت، تنها اثری معکوس خواهد داشت. در نهایت روز گذشته خانه سینما با صدور بیانیه‌ای خواستار پیگیری ماجرا توسط مراجع ذیربط نظارتی و قضایی کشور شد.
در این میان، حسین نوش‌آبادی سخنگوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صبح امروز ـ یازدهم مرداد ماه ـ از توقیف هفته نامه «یالثارات» به واسطه توهین اخیر به سینماگران خبر داد و گفت: به کار بردن چنین واژه‌های سخیفی در فرهنگ ما جایگاهی ندارد و تخطی محسوب می‌شود؛ بنابراین مطابق تبصره قانون مطبوعات این نشریه متخلف شناخته شده و توقیف شد و پرونده این نشریه به مراجع قضایی ارجاع داده می‌شود.
به نظر می‌رسد، سیری که در پرونده یالثارات طی شده، یکی از عجیب‌ترین موارد در تاریخ مطبوعات ایران باشد. اکنون باید دید یالثارات به حکم اولیه هیأت نظارت بر مطبوعات لغو مجوز شده و یا با حکم دیوان عدالت اداری (تنها مرجع صالح لغو حکم هیأت نظارت بر مطبوعات) این حکم لغو خواهد شد؟ همچنین اکنون نشریه‌ای که قبلاً از سوی هیأت نظارت لغو مجوز شده و با دستور قضایی موقتاً منتشر شده، مجددا از سوی هیات نظارت توقیف شده تا هیات نظارت بر مطبوعات بدین شکل مانع از انتشار این نشریه به واسطه توهین تازه شود. آیا پرونده حقوقی در حوزه مطبوعات، پیچیده‌تر از مورد عجیب «یالثارات» دیده‌اید؟!
انتهای پیام
دیدگاه‌ها
خوب این چه ربطی داره؟ یعنی امر به معروف و نهی از منکر در جامعه اسلامی باید تعطیل بشه و هرکی هر غلطی دلش می خواهد بکند و اگه یکی هم پیدا شد و آیه قران و یا حدیث ائمه رو به ما یادور شد باید چندشمون بشه و به پر قبایمون بربخوره؟خیلی ها از ما لای قرآن رو باز نکردیم که خدا چی میگه. یا یک کتاب حدبث بخونیم. اگه بدونیم هم ، هم خدا رو می خواهیم و هم خرما رو. هم می خواهیم مسلمون باشیم و هم دوستدار اهل بیت و هم هر کار دلمون خواست بکنیم. اینجور که نمیشه.
افزودن دیدگاه جدید