قتل فجیع به خاطر انتشار عکس در اینستاگرام

به گزارش سیتنا، در جلسه رسیدگی به این پرونده که در شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران برگزار شد ابتدا نماینده دادستان کیفرخواست را خواند و گفت: علی ۳۲ ساله متهم است زمستان سال 97 دوست 25 ساله اش به نام عزیز را در خانه شان در حوالی راه آهن تهران با ضربه چاقو کشته و سرش را از بدنش جدا کرده است.

وی افزود: این متهم که همان جا از سوی پلیس بازداشت شده بود به قتل اعتراف کرد اکنون با توجه به مدارک موجود در پرونده و درخواست اولیای‌دم برای وی تقاضای قصاص دارم.

تشریح درگیری خونین

سپس متهم در جایگاه ویژه ایستاد. وی در تشریح آشنایی‌اش با قربانی گفت: من و عزیز که با هم فامیل بودیم چند سال قبل از افغانستان برای کار به تهران آمدیم. ما با هم در تهران کار و شب ها در خانه اجاره ای زندگی می کردیم.

وی ادامه داد: عزیز مدتی بود گوشی موبایل مدل بالایی خریده بود که دوربین خوبی داشت. او از زنان و دختران جوان عکس می گرفت و آن ها را در اینستاگرامش می گذاشت. مدتی بود چند نفر از همکارانم از من خواسته بودند تا عزیز را نصیحت کنم که عکس های ناجور را در صفحه اینستاگرامش منتشر نکند.

وی گفت: آن روز تصمیم گرفتم با عزیز صحبت کنم. من به او گفتم با رفتارهایش آبروی ما را برده و بهتر است عکس های ناجور را در صفحه اینستاگرامش منتشر نکند و دست از این کار زشت بردارد اما او که عصبانی شده بود گفت این ماجرا به من ربطی ندارد. او به من حمله کرد و با مشت و لگد به جانم افتاد. من هم برای این که بتوانم خودم را نجات دهم چاقویی را که در جیب داشتم درآوردم و یک ضربه به شکم عزیز زدم. وقتی عزیز روی زمین افتاد می خواستم با چاقو یک خط روی گردنش بیندازم. اما چاقو تیز بود و سر او از بدنش جدا شد. ولی من واقعا قصد نداشتم سر او را ببرم.

این متهم در حالی که سرش را پایین انداخته بود گفت: من واقعا قصد قتل دوست صمیمی ام را نداشتم و حالا پشیمانم. می دانم اشتباه کرده‌ام باور کنید من فقط می خواستم او دست از رفتارهای زشت اش بردارد و آبروی ما را بیش از این نبرد اما او به من حمله کرد و من برای نجات جانم او را کشتم.

اشک های برادر متهم در دادگاه

سپس برادر بزرگ تر متهم که در دادگاه حضور داشت و به شدت گریه می‌کرد به قضات گفت: من و برادرم از بچگی با هم بزرگ شدیم. پدر و مادرم سال ها قبل وقتی که علی خردسال بودم فوت شدند. پدرم علی را به من سپرد و من او را بزرگ کردم. چند سالی بود که فکر می کردم او بزرگ شده و می تواند از پس کارهایش بر بیاید اما او دست به چنین اشتباهی زد و به زندان افتاد. من در این ماجرا خودم را مقصر می دانم چون از برادرم به خوبی مراقبت نکردم. حالا از قضات دادگاه تقاضا دارم در مجازات برادرم تخفیف قائل شوند.

بنابر این گزارش در پایان جلسه قضات وارد شور شدند تا رای صادر کنند.

انتهای پیام