سیلیکون ولی می‌تواند عاشق پنتاگون شود؟

به گزارش سیتنا، این کارآفرین و فعال جوان و باهوش در عرصه فناوری می گوید؛ اگر پنتاگون قصد دارد در ماراتن تکنولوژی از سیلیکون ولی سبقت بگیرد، باید روی کسب و کارهای کوچک سرمایه گذاری کند.

لوکی در این خصوص گفت: "آنچه پنتاگون دقیقا باید انجام دهد این است که برخی از موانع اقتصادی را رفع کند.از زمان پایان جنگ سرد، هیچ شرکت جدید وابسته به وزارت دفاع با  ارزش بیش از یک میلیارد دلار وجود نداشته است. دولت باید سرمایه گذاری های خود را متمرکز کند و داستان های موفقیت واقعی را ایجاد کند."

وی ادامه داد: "این ایده بسیار بهتر از پرداخت مبالغ هنگفت برای تحقق برنامه های آزمایشی تجربی است که در نهایت نیز هرگز تولید نمی شوند".

مطمئنا، ایده ای که لوکی مطرح می کند به نفع شرکت او بسیاری دیگر از شرکت های مطرح سیلیکون ولی است. اما مسئله این است، که اصلیترین مزایای چنین استراتژی در نهایت به نفع نتاگن خواهد بود و این دولت ایالات متحده است که نافع این نوع استراتژی ها است.  

اگر چه دولت ایالات متحده پیشگام بسیاری از پیشرفت های تکنولوژیکی بزرگ قرن بیستم بود. اما به تدریج اینترنت و ماهواره ها، به دلیل کاهش بودجه نظامی و افزایش سرمایه گذاری در شرکت های فناوری در دهه 1990، به بخش خصوصی هدایت شدند. کارشناسان می گویند پنتاگون نیاز دارد تا بخش خصوصی را به سمت بهره برداریهای دولتی سوق دهد و به عبارتی  صنعت فناوری را به قراردادهای سودآور دولتی متصل کند، اما دو طرف تلاش می کنند تا ابتدا دو طرف باید در مورد مسائل کلیدی مثل مسائل کلیدی، از جمله اقدامات تجاری و اخلاق گرایی توافق کنند.

شاید بتوان گفت سال 2018 نقطه عطفی مهم در رابطه با این موضوع بود؛ چون جامعه فناوری بارها در مورد سیستم های مبتنی بر هوش مصصنوعی به چالش کشیده شدند و مشخص شد این شرکت ها آزاد نیستند هر نوع برنامه ای را عملی کنند. در سوی دیگر ماجرا نیز، شرکت ها و کارمندانش به دولت نشان دادند حد و حدود روابط چگونه است.

این موضوع به ویژه زمانی مشخص شد که گوگل تصمیم گرفت قرارداد دیگری را برای برنامه هوش مصنوعی با پنتاگون، تحت عنوان Project Maven  ادامه دهد اما به سرعت با اعتراض 3 هزار نفری کارمندانش مواجه و مجبور به توقف شد.

البته این موضوع به گوگل محدود نبود و شرکت های دیگری مثل مایکروسات نیز در خصوص تکنولوژی های تشخیص چهره خود مشکلاتی را تجربه کردند. البته تنها کارمندانی که موفق شدند حرف خود را به کرسی بنشانند گوگلی ها بودند.

بر این اساس شاید اگر قرار باشد پای همکاری با دولت مطرح باشد، بهتر است این همکاری از سوی جمهوریخواهان باشد. لوکی یک جمهوریخواه دو آتشه است و می گوید ما باید برخلاف روسیه و چین عمل کنیم و نشان دهیم برای حقوق بشر ارزش قائلیم.

او افزود که نگرانی هایی در مورد پیرت تکنولوژی در پکن دارد. در حال حاضر پکن از هوش مصنوعی و سیستم های تشخیص چهره استفاده می کند تا بر شهروندان خود نظارت داشته و صدها هزار مسلمان را در اردوگاه های کار اجباری بازداشت کند.تا همین اواخر گوگل در یک پروژه بحث انگیز  مشارکت داشت که به گفته برخی کارکنان گوگل هدفش راه اندازی یک موتور جستجوی سانسور در چین بود.  

لوکی در این خصوص گفت: "این بسیار مخرب است که شما ظاهرا یک شرکت آمریکایی باشید و در باطن از منافع چینی ها پشتیبانی کنید. بسیاری از شرکت های فناوری، چین را به عنوان یک فرصت چند صد میلیارد دلاری می بینند و به همین خاطر به این کشور کمک می کنند. این در حالی است که چینی ها تهدید برای امنیت ملی آمریکا هستند."

شنیدن این صحبت ها از سوی لوکی چندان دور از ذهن نیست به خصوص اگر بدانیم شایعاتی وجود دارد که او به سبب جمهوری خواه بودن و حمایتش از دونالد ترامپ از فیسبوک جدا شده است.

لوکی این فرضیه را تایید یا رد نمی کند اما می گوید: "شما اساسا نمی توانید در مورد مواضع سیاسی خود در سیلیکون ولی صحبت کنید، به خصوص اگر جمهوریخواه باشید چرا که اکثریت غالب سیلیکون ولی را دموکرات ها در دست دارند و هر نوع مخالف با آنها جنجالی خواهد شد." وی افزود: "اگر من یک هوادار هیلاری کلینتون بودم و فیسبوک را ترک می کردم جای تعجب داشت."

او بعدها شرکت اندوریل را تاسیس کرد و همانطور که انتظار می رفت روابطی قوی با پنتاگون برقرار کرد. در کنار شرکت هایی مثل آمازون وب سرویس و مایکروسافت که برای قرارداد ابری پنتاگون رقابت می کنند، آندوریل موقعیت خود را به عنوان یک پل ارتباطی بین دولت ایالات متحده و صنعت فناوری مستحکم کرده است. اندوریل در حال حاضر قراردادهایی را با چندین نهاد در وزارت دفاع و وزارت امنیت داخلی دارد که بخشی از انها به جمع آوری اطلاعات موقعیتی و حفاظت از نیروها در پایگاه های نظامی و مرز ایالات متحده با مکزیک مرتبط است.

لوکی می گوید: "هدف واقعی من این است که با تطبیق بهترین تکنولوژی های ممکن، منافع ایالات متحده را حفظ کنیم.من نمی خواهم تظاهر کنم که هیچ چالش اخلاقی وجود ندارد. اما من فکر می کنم این یک الزام اخلاقی است که ما رهبری را در دست بگیریم، نه اینکه ما فقط اینجا بنشینیم و اجازه دهیم روسیه و چین و دیگر کشورها قوانینی را تعیین کنند که چگونه هوش مصنوعی مورد استفاده قرار می گیرد."

انتهای پیام