آنچه باید درباره باجه تلفن قرمز مشهور بریتانیا بدانید
باجه تلفن قرمز مدتهاست که به عنوان یکی از نمادهای مشهور لندن و کل بریتانیا به رسمیت شناخته شده است، اما باجه اصلی که به اسم K1 یا «کیوسک شماره یک» نامگذاری شد، در ماه مه 1921 ظاهر شد و فقط دو ماه در خیابانها ماند.
به گزارش سیتنا، نسخه اولیه باجه تلفن قرمز مشهور تحت عنوان K2 را جایلز گیلبرت اسکات در سال 1924 طراحی کرد. این باجه طی سالها دچار تغییراتی شد، و نسخههای متفاوتی از آن تولید شد.
نسخهای که امروز به نماد لندن تبدیل شده است در سال 1935 ساخته شد. در آن سال اداره پست انگلستان به اسکات مأموریت داد تا K6 را به مناسبت جشن سالگرد پادشاهی جورج پنجم طراحی کند.
کیوسک شماره شش از آن زمان به یکی از مشهورترین اجزاء طراحی شهری بریتانیا تبدیل شده است. این باجه تلفن قرمز در جریان مسابقهای که بیبیسی و موزه طراحی در سال 2006 برگزار کردند، به عنوان یکی از ده نماد برتر بریتانیا شناخته شد.
با این وجود، باجه تلفن قرمز همیشه مورد محبت مردم نبوده است. هنگامی که K6 برای اولین بار به خیابانها آمد، خیلیها آن را زشت میدانستند و میگفتند که رنگ قرمز تند آن بر زیباییهای طبیعی سایه میاندازد.
اما در گذار زمان باجه تلفن قرمز جای خودش را در ذهن و دل مردم باز کرد، و در بلندمدت به یک نماد فرهنگی مهم بریتانیا تبدیل شد، بهطوری که گرچه امروزه عمدتا از سودمندی عملی افتاده است، اما نقش فرهنگی آن برجسته شده است.
بعد از ظهور فناوریهای مدرن ارتباطی که تلفنهای قدیمی را از رده خارج کرده است، بسیاری در بریتانیا باجههای قرمز نمادین را برای اهداف دیگری به کار گرفتهاند. بعضیها از آنها استفاده دکوری میکنند، و بیش از 150 باجه به عنوان کتابخانه کنار-خیابانی در روستاهای سراسر کشور به کار میروند.
معلوم نیست چند باجه تلفن قرمز در سراسر جهان وجود دارد. تعداد زیادی از این باجهها هنوز در مستعمرات سابق بریتانیا مثل مالت، قبرس، استرالیا و برخی از جزایر کارائیب مانند آنتیگوا و باربادوس مشاهده میشوند. حتی چند مورد هم پس از سفر بر روی اقیانوس اطلس سر از آمریکا درآوردند و اکنون در آریزونا هستند.
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید