بهکارگیری هوش مصنوعی در سیستمهای نظارتی فرانسه
اخیرا در سراسر فرانسه نسخهای از سیستم امنیتی جدید هوش مصنوعی در برخی از ایستگاههای پلیس به کار گرفته شده است و اکنون فرانسه به دنبال این است که پیش از المپیک، برای مسابقات جهانی راگبی در سپتامبر نیز از این تکنولوژی استفاده کند.
به گزارش سیتنا به نقل از بی بی سی، فرانسه قصد دارد در طول المپیک تابستانی از دوربینهای پخش زندهای استفاده کند که مجهز به فناوری هوش مصنوعی (AI) هستند. این دوربینها برای شناسایی فعالیتهای مشکوک احتمالی مورد استفاده قرار خواهند گرفت.نهادهای حقوق مدنی میگویند نگرانند این فناوریها تهدیدی برای آزادیهای مدنی باشد.
فرانسوا ماتنز که از مدیران یک شرکت هوش مصنوعی است که قصد دارد در مناقصه نظارت ویدیویی شرکت کند، میگوید «ما چین نیستیم ما نمیخواهیم برادر بزرگتر [قدرت همهجا ناظر و حاضر] باشیم».
طبق قانون جدیدی که در فرانسه به تصویب رسیده، پلیس میتواند از الگوریتمهای دوربین مداربسته برای تشخیص ناهنجاریهایی مانند شلوغی جمعیت، دعوا یا کیفهای بدون صاحب بهره ببرد.
این قانون به روشنی استفاده از فناوری تشخیص چهره را که چین از آن برای ردیابی افراد مشکوک استفاده میکند، منع کرده است.
مخالفان میگویند این فقط نوک کوه یخ است. دوره آزمایشی اجرای این قانون سال ۲۰۲۵ به پایان میرسد.
منتقدان هوش مصنوعی میگویند دولت فرانسه قصد دارد مقررات امنیتی جدید را دائمی کند.
نوآمی لواینچ از کمپین حقوق دیجیتال میگوید «ما پیش از این بازیهای المپیک قبلی را در ژاپن، برزیل و یونان دیدهایم. آنچه قرار بود صرفا تدبیرهای امنیتی ویژه و موقت برای شرایط خاص بازیها باشد، در نهایت عادی شد.»
در حال حاضر در سراسر فرانسه نسخهای از سیستم امنیتی جدید هوش مصنوعی در برخی از ایستگاههای پلیس به کار گرفته شده است.
نیکلاس سامسون شهردار ماسی یکی از حومههای جنوبی پاریس است که این دوربینها در آن نصب شده است. او میگوید «در اطراف شهر ما ۲۵۰ دوربین امنیتی داریم که برای تیم چهار نفره ما بسیار زیاد است.»
شهردار ماسی میگوید «دستگاه هوش مصنوعی تمام دوربینها را رصد میکند. چیزی ببیند که نیاز به مراقبت دارد - همانند دستهبندی کردن افراد- هشدار میدهد.»
او میگوید «سپس این به انسان ها - افسران پلیس - بستگی دارد که وضعیت را بررسی کنند و ببینند که چه اقدامی باید انجام شود. شاید چیزی جدی باشد، شاید هم نباشد».
به گفته نیکلاس سامسون، «در نهایت انسانها برای چگونگی واکنش تصمیم آخر را میگیرند. این الگوریتم انسانها را توانمند میکند.»
برای آزمایش، یک چمدان را در خیابان نه چندان دور از اداره پلیس رها کردیم. سی ثانیه بعد زنگ هشدار به صدا درآمد و ویدیوی چمدانی که دوربین مدار بسته ثبت کرده بود روی صفحه اتاق کنترل ظاهر شد.
البته قبلاً الگوریتم باید آموزش داده میشد که یک چمدان رها شده چه شکلی است. هوش مصنوعی دقیقا در همین نقطه ظاهر میشود.
متخصصان برای توسعه دادن این برنامه، یک بانک اطلاعاتی بسیار عظیم از تصاویر مختلف مربوط به کیفهای رها شده در خیابان ایجاد کردهاند و این بانک اطلاعاتی را دائما به روز میکنند.
البته این توسعه تنها به دست متخصصان و سازندگان انجام میشود و مشتری نمیتواند آن را مورد استفاده قرار دهد. مانند ایستگاه پلیس ماسی که یک محصول مستقل خریداری کرده که دوربین ها را نظارت میکند، اما خودش نمیتواند دانش جدیدی یا ابعاد جدیدی به آن بدهد.
تشخیص چمدان کار آسانی است اما برخی شرکتها در تلاشند تا با هوش مصنوعی دعوا و درگیری، آدم روی زمین افتاده و اسلحه زیر لباس را هم تشخیص دهند.
اکنون فرانسه به دنبال این است که پیش از المپیک، برای مسابقات جهانی راگبی در سپتامبر نیز از این تکنولوژِی استفاده کند.
نوآمی لواینچ از کمپین حقوق دیجیتال میگوید «آنها میگویند تفاوت در اینجا این است که تشخیص چهره وجود نخواهد داشت. ما میگوییم این تفاوتی ایجاد نمیکند».نظارت تصویری هوش مصنوعی، ابزاری است که به دولت امکان میدهد بدن و رفتار ما را تجزیه و تحلیل کند و در مورد طبیعی یا مشکوک بودن آن تصمیم بگیرد. حتی بدون تشخیص چهره عملا کنترل جمعی امری قابل دسترس است.
نوآمی لواینچ میگوید: «این به همان اندازهای که در چین رخ میدهد ترسناک است. این موضوع اصل حق ناشناس ماندن را نقض میکند، حق اینکه هر طور میخواهیم در ملاءعام رفتار کنیم. حق اینکه نظارت نشویم».
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید