مک‌بوک در صدد تبدیل دیوار به دستگاه ورودی لمسی است

به گزارش سیتنا به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، دانشمندان به دنبال راهی هستند که پروژکتور‌های لیزری متصل به مک ورودی‌های لمسی را روی دیوار نصب کرده و مورد استفاده قرار دهند.

بسیاری از دستگاه‌های الکترونیکی قابلیت‌های لمسی را به عنوان راهی برای تعامل با سیستم کامپیوتر ارائه می‌دهند، مانند نمایشگر آیفون یا آیپد. درحالی که رابط‌های لمسی بسیار معمول هستند، نواحی وجود دارد که این تعاملات می‌توانند مفید باشند، اما در حال حاضر نمی‌توان از آن‌ها استفاده کرد.

برای مثال، ممکن است یک معلم در کلاس درس از پروژکتور روی دیوار استفاده کند تا محتوا را به دانش آموزان نمایش دهد. در حال حاضر معلم می‌تواند روی دکمه‌های مجازی بزند یا از طریق پروژکتور با محتوای نمایش داده شده ارتباط برقرار کند؛ چه به صورت تعامل مستقیم با کامپیوتر اصلی و چه از طریق به کار گیری یک سیستم تخته هوشمند گران قیمت که می‌تواند لمس را تشخیص دهد.

در امتیازنامه‌ای که حق ثبت اختراع ایالات متحده و اداره نام تجاری با عنوان «تشخیص ورودی کاربر ۲D/۳D خود ترکیبی و سیستم اسکن لیزری» را به اپل واگذار کرد، این شرکت بیان کرد که چنین تعاملاتی می‌تواند روی دیوار یا هر سطح دیگری، بدون نیاز به هیچگونه سیستم حساس به لمس اعمال شوند.

به بیان ساده تر، این امتیازنامه حول محور انتقال نور و تشخیص هر نوری که به دستگاه منعکس می‌شود می‌چرخد، از جمله سطحی که تصویر روی آن نمایش داده می‌شود و یا هر شیء که مسیر را به سطح تاریک می‌کند. در جهت اهداف امتیازنامه، آن شیء می‌تواند یک قلم یا خود کاربر باشد، که ممکن است جسمی باشد که لازم است مخاطبان آن را دنبال کنند.

برای تحقق این امر، نوری که از پروژکتور برای تشخیص ساطع می‌شود می‌تواند یک دیود لیزر باشد، که از نظر اپل حتی می‌تواند یک لیزر منعکس کننده سطح حفره عمودی نیز باشد، همان مدلی که برای Face ID استفاده شد. به کارگیری لیزر برای نمایش تصویر عاقلانه است، چرا که نور آن یکسان‌تر از نمایش‌های لامپ محور معمولی است، و بیشترین شانس را برای بازگشت مستقیم نور به دستگاه دارد. جان کلام امتیازنامه در مورد انعکاس است، زیرا نور منعکس شده توسط یک «سنسور تداخل سنجی خود ترکیبی» جمع آوری می‌شود.

تداخل سنجی یکی از تکنیک‌های سنجش فاصله و دیگر داده‌ها است، که از ترکیب منابع چندگانه نور استفاده می‌کند تا یک الگوی تداخلی بسازد، که سپس می‌تواند برای تحلیل تغییرات در جا به جایی به کار گرفته شود. با استفاده از تداخل سنجی، سیستم نه تنها می‌تواند مسافت پیموده شده نور برای رسیدن به سطح نمایش را بفهمد، بلکه قادر است فاصله هر شیء دیگر از همان سطح را تشخیص دهد. با رهگیری موقعیت و فاصله از سطح نمایش، سیستم می‌تواند محاسبه کند کدام شیء به منظور تعامل با محتوای نمایش داده شده در حال حرکت است.

انتهای پیام