پست رضا رشیدپور در پاسخ به انتقادات از نحوه صحبت کردنش با ظریف

به گزارش سرویس وبگردی سیتنا، رضا رشیدپور در واکنش به انتقاداتی که علیه گفت‌و‌گوی او با محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه در برنامه «حالا خورشید» مطرح شد در اینستاگرام مطلبی را منتشر کرد و که در این باره نوشت:

«بیست و پنج سال است که در دنیای رسانه کارآموزی می‌کنم. هر روز به خودم یادآوری کرده‌ام که رعایت احترام میهمان یک اصل مهم در برنامه ساختن است.

همیشه تلاش کرده‌ام که ادب و تواضع را جایگزین پرخاش و تحکم کنم. احتمالا مخاطبان ارجمند این گزاره را تایید فرموده و به سابقه کاری‌ام نیم نگاهی بیندازند. تلاش کردم که گفتگوی صریحی با آقای دکتر ظریف انجام بدهم. چند روز مطالعه کردم تا سخت ترین مباحث حقوقی در روابط بین الملل و برجام را بتوانم به زبان ساده تر که بیشتر مورد پسند مخاطب ارزشمند صبحگاهی است، مطرح کنم.

همچنین اصل شفافیت و اهمیت دادن به ابهامات ذهن عام مردم که سرور و ولی نعمت همه ما هستند را رعایت کنم. حتما که ایرادهای بزرگی هم داشته‌ام. اما انصاف کنید. در ثانیه‌ای از دو ساعت گفتگو به نقل از پیام‌های درج شده مردم در فضای مجازی خطاب به آقای وزیر عرض می‌کنم که به دلیل عدم توضیح شفاف، برخی مردم آنقدر عصبانی هستند که نوشته‌اند "خزر را چند فروخته‌اید".

جناب ظریف وجود این جملات و حتی نسبت‌هایی مانند "خیانت" را تایید فرموده و با گشاده رویی پاسخ می‌دهند. اما حکفرمایی تیترها آغاز می‌شود. گستاخی رشیدپور. پرسش‌های گستاخانه و ... حتی کارشناس محترم از آن سوی دنیا بدون آنکه یک بار فیلم را تماشا کند، بر پایه همان تیتر، تحلیل می‌نویسد و توصیه به عذرخواهی می‌کند. و یا فلان چهره سیاسی اسبق که بابت عدم شفافیت و نقادانه بودن گفتگوی من با آقای رییس جمهور مقاله انتقادی نوشته بود این بار همان مقاله را با گلایه از شفافیت و منتقدانه بودن گفتگو بازنویسی می‌کند.

انصاف کنید. عذرخواهی بسیار پسندیده است. من هم بارها بابت اشتباهات سهوی و یا عمدی عذرخواهی کرده‌ام. اما به گمانم وظیفه کارشناسان تزریق آرامش و توصیه به تعمق است و نه تیتر دیدن و تیتر ساختن. آقای دکتر ظریف با کمال بزرگواری به من گفت که هیچ خط قرمزی ندارد و از من خواست که آزادانه بپرسم. پرسیدم. پاسخ داد. مردم دیدند. با لبخند و مهربانی استودیو را ترک کرد. حالا من مانده‌ام و تیترها. ضعیف نیستم. اما انسانم. گاهی خسته می‌شوم.»

انتهای پیام