یک شاهکار مهندسی بر روی ماه رخ داد!

به گزارش سیتنا، این ماموریت با یک نقص فنی بزرگ روبرو شده بود که اگر شانس با او یار نبود می‌توانست فرودگر را محکوم به فنا کند. کاوشگر اودیسئوس، ساخته شده توسط Intuitive Machines، همانطور که این شرکت در ابتدا ادعا کرده بود، بر روی ماه ایستاده نیست. درعوض، پس از گیرکردن یکی از پایه‌های خود بر روی صخره در جریان برخورد تاریخی خود در روز پنجشنبه، از یک طرف خود به روی زمین افتاده است.

بر اساس گفته‌های مدیرعامل این شرکت، استیو آلتموس، داده‌ها نشان می‌دهند که فضاپیما احتمالاً پس از فرود کج شده است. او همچنین اعتراف کرد که ماموریت با یک نقص فنی بزرگ مواجه شده بود که اگر شانس نمی‌آورد می‌توانست فرودگر را محکوم به فنا کند.

یک اشتباه لیزری!

مشکل این بود که مسافت یاب‌های لیزری کاوشگر که قرار بود به آن کمک کنند تا یک نقطه صاف و امن برای فرود آمدن را پیدا کند، کار نمی‌کردند. دلیل آن ساده بود: یک سوئیچ ایمنی که باید قبل از راه اندازی خاموش می‌شد هنوز روشن بود. آلتموس گفت:«این یک کوتاهی از جانب ما بود.» این موضوع به طور تصادفی شب قبل از فرود، زمانی که اپراتورهای ماموریت سعی کردند مدار کاوشگر را به دور ماه تنظیم کنند، مشخص شد. آنها از کاوشگر خواستند لیزرهای خود را شلیک کند و فاصله تا سطح ماه را اندازه‌گیری کند، اما هیچ اتفاقی نیفتاد.

راه حل لحظه آخری

بدون لیزر، فرودگر نمی‌توانست بداند کجا فرود بیاید. ممکن است به یک تخته سنگ یا دهانه برخورد کند یا به طور کلی از ماه دور شود. آن‌ها باید بدون لیزر کاوشگر را فرود می‌آوردند. اما این کاوشگر حسگر دیگری نیز داشت، آزمایش ناسا به نام SPLICE که از یک دوربین و یک کامپیوتر برای ایجاد یک نقشه سه بعدی از سطح زمین زیر کاوشگر استفاده کرد. آیا آنها می‌توانستند از آن برای هدایت کاوشگر استفاده کنند؟

تیم تصمیم گرفت آن را امتحان کند. آنها به سرعت یک کد نرم افزاری جدید نوشتند که به فرودگر اجازه می‌داد با SPLICE ارتباط برقرار کند و از داده‌های آن برای هدایت به یک مکان فرود ایمن استفاده کند. آنها کد را چند ساعت قبل از فرود برنامه‌ریزی شده در فرودگر آپلود کردند. به گفته آلتموس این یک فرود سریع بود. او تیم متشکل از اپراتورهای پرواز خود را به عنوان «کابوهای فضایی واقعی» به دلیل راه حل سریع و نوآورانه آنها تحسین کرد.

سیستم ناوبری بداهه کار کرد. فرودگر از موانع اجتناب کرد و بر روی ماه فرود آمد و اولین فرودگر تجاری ماه و اولین ماموریت ناسا بود که از سال 1972 بر روی ماه فرود آمد. هر چند فرود می‌توانست بهتر باشد اما بالاخره با موفقیت انجام شد. فرودگر با یکی از پایه‌های خود به سنگ برخورد کرد و باعث کج شدن و افتادن آن به پهلو شد. اما آلتموس گفت که فرودگر هنوز کارایی دارد و می‌تواند وظایف خود را انجام دهد.

فناوری تجربی ناسا برای نجات

خوشبختانه، یکی از شش آزمایش ناسا روی فرودگر، آزمایش یک سیستم ناوبری LN-1 بود. اگر آنها سیستم ناوبری فرودگر را دوباره برنامه‌ریزی کنند تا از لیزرهای آن فناوری تجربی ناسا به عنوان فاصله یاب لیزری موقت خود استفاده کنند، چه؟ آلتموس می‌گوید این یک نظریه خوش‌بینانه است.

کاری که آن‌ها انجام دادند، خطرناک بود، لیزرهای ناسا روی فرودگر قرار داشتند تا آزمایش کنند که آیا اصلاً در فضا کار می‌کنند یا خیر اما به هر حال بهتر از هیچ بود. بنابراین، کنترل‌کننده‌ها فضاپیما را به مدار دیگری منتقل کردند و فرود را حدود 45 دقیقه به عقب انداختند و فقط زمان کافی برای آپلود یک وصله نرم‌افزاری که به فرودگر دستورالعمل‌های جدیدش را می‌داد، خریدند.

اگر توسعه نرم‌افزاری برای یک فضاپیما از روند عادی پیروی می‌کرد، یک ماه طول می‌کشید تا آنچه تیم تنها در یک ساعت و نیم به دست آورد، انجام دهد. نتیجه موفقیت آمیز بود و اکنون آن را یکی از برجسته‌ترین شاهکارهای مهندسی می‌دانند که تا به حال انجام شده است.

انتهای پیام