زمین سیاره دیگری را در اعماق خود پنهان کرده‌است!

تاریخ اولیه زمین با برخوردهای عظیم با دیگر اجرام، از جمله سیارات کوچک شکل گرفته‌است. یکی از وقایع تعیین کننده در تاریخ سیاره ما، تشکیل ماه، احتمالاً ناشی از یکی از این برخوردهای فاجعه بار است.

به گزارش سیتنا، فرضیه ضربه غول‌پیکر می‌گوید یک سیاره به اندازه مریخ به زمین برخورد کرده‌است و توضیح می‌دهد که چگونه این برخورد باعث ایجاد چنبره‌ای از زباله‌هایی شده‌است که در اطراف زمین می‌چرخند. تحقیقات جدید این ایده را تقویت می کند که «Theia» برخی از بقایای خود را در داخل زمین باقی گذاشته است.

ضربه غول پیکری که ماه را ایجاد کرد در عصر هادین رخ داد. هادین اولین دوره از چهار عصر زمین است و از زمان شکل گیری زمین در حدود ۴.۵ میلیارد سال پیش تا حدود ۴.۰۳ میلیارد سال پیش است.

زمین در حدود ۵۰ میلیون سال اول یک اقیانوس ماگما بود. در طول هادین شروع به خنک شدن کرد، اما گوشته هنوز بسیار چسبناک تر از امروز بود. گرمای باقیمانده از تشکیل آن و سطح بالاتر گرمایش پرتوزایی گوشته را در حالت سیال تری نگه داشت. در آن زمان نیز آب بیشتری در گوشته وجود داشت که به سیالیت گوشته می‌افزایید.

[node:title]

این مهم است زیرا زمانی که اجسام به زمین برخورد کردند، قادر به فرو رفتن بیشتر در گوشته بودند.

در دهه ۱۹۸۰ دانشمندان به کشف قابل توجهی دست یافتند. دو حباب غول پیکر به اندازه یک قاره در اعماق زمین جاسازی شده بودند. یکی زیر آفریقا و یکی زیر اقیانوس آرام. آنها LLSVP هستند و سطح آهن آنها به طور غیرعادی بالاست. غلظت آهن سرعت امواج لرزه‌ای را که از میان آنها عبور می‌کنند تغییر می‌دهد و منجر به کشف آنها می‌شود.

هر دو LLSVP هزاران کیلومتر به صورت افقی گسترش می یابند و از مرز بین هسته زمین و گوشته آن تا ۱۰۰۰ کیلومتر به بالا گسترش می یابند. آنها حدود ۸ درصد از حجم گوشته زمین و حدود ۶ درصد از حجم کل زمین را شامل می شوند.

برای چندین دهه، منشا آنها یک رمز و راز بود. دانشمندان تعجب کردند که آیا آنها می توانند بقایای تیا باشند، پیش سیاره ای که به زمین برخورد کرد و در نتیجه ماه به وجود آمد. اما شواهد قانع کننده ای وجود داشت.

اکنون، تحقیقات جدید به طور قانع‌کننده‌ای به Giant Impact به عنوان منبع LLSVP اشاره می‌کند. مقاله جدید "ضربه تشکیل دهنده ماه به عنوان منبع ناهنجاری های گوشته پایه زمین" است. این در ژورنال نیچر است، و نویسنده اصلی، کیان یوان، دانشیار پژوهشی فوق دکتری در آزمایشگاه لرزه‌شناسی کلتک است.

یوان یک ژئوفیزیکدان است، اما زمانی که در سمیناری درباره تشکیل سیاره توسط میخائیل زولوتوف، استاد دانشگاه ایالتی آریزونا، در سال ۲۰۱۹ شرکت کرد، چراغی روشن شد. زولوتوف در حال توضیح فرضیه ضربه غول پیکر بود. دو چیز به طور همزمان اتفاق افتاد: کیان اشاره کرد که ماه نسبتاً غنی از آهن است و زولوتوف توضیح داد که هیچ اثری از تیا پیدا نشده است.

یوان می‌گوید: «درست پس از اینکه میخائیل گفت که هیچ‌کس نمی‌داند ضربه‌گیر اکنون کجاست، من متوجه شدم که ضربه‌گیر غنی از آهن می‌توانست به لکه‌های گوشته تبدیل شود.»

انتهای پیام