نقدی بر حضور غیرخودی‌ها در صنعت ICT کشور

به گزارش سیتنا، مهندس فریبرز نژاددادگر، دبیر اتحادیه صادرکنندگان صنعت مخابرات ایران در نگاه ماه شماره 63 ماهنامه نسل چهارم نوشت:

صنعت مخابرات ایران سالها است که با حمایت وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، وزارت صمت و تشکل‌های صنفی مرتبط از جمله سندیکای صنعت مخابرات ایران و نیز اتحادیه صادرکنندگان صنعت مخابرات ایران  به یک خود باوری انکار ناپذیر رسیده و به یقین اگر این تحریم‌ها نبود چنین درجه‌ای از تعمیق ساخت داخل در کشور در حوزه صنعت مخابرات صورت نمی پذیرفت. به اذعان مسولین مخابراتی کشور بیش از 80 درصد از نیازمندی این صنعت از محصولات تولیدی داخل محقق می‌گردد.

این روزها صحبت‌های فراوانی در خصوص تفاهم نامه همکاری طولانی مدت به میان می آید، جدای از این موضوع که چه توافقاتی در این میان شکل خواهد گرفت و قبل از این که بخواهیم پیش داوری خاصی در این مورد انجام دهیم، آشکار است که در صورت بی توجهی مسوولان در عقد این تفاهم نامه ها و ورود سلطه شرکتهای خارجی به صنعت حیاتی فناوری اطلاعات و ارتباطات، این صنعت طبیعتا راه دشواری را خواهد داشت و آشکار است که در صورت عدم توجه به این صنعت و قرار دادن  پروتکل های همکاری کارشناسی نشده بدون مشاوره و بدون در نظر گرفتن نظرات متخصصین حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات کشور و همچنین افتا که با تلاش های فراوان در سالهای اخیر حجم بزرگی را از اقتصاد مولد کشور و نیز امنیت در فضای سایبری و حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات را شکل داده اند تولیدکنندگان محصول و خدمات داخلی این حوزه را حذف نموده و به جهت فراگیر بودن این خطر در سطح اقتصـاد، ورشکستگی در مقیاس ملی و فقر در سطح عمومی ایجاد خواهد نمود. این امر نه فقط جنبـه هایی خاص از امنیت ملی، بلکه به احتمال، کل موجودیت کشور را  در کوتاه مدت به خطر خواهد انداخت.

حفظ حاکمیت از مهمترین اهداف امنیتی دولتهاسـت. دولتها با ورود به هـر معاهـده یـا رابطـه قـراردادی، بـه دنبـال کسـب تعهداتی از دولت‌های دیگرند و در مقابل، لاجرم باید تعهداتی را هم بپذیرند. با وجود این که دنیـای امـروز، دنیـای وابستگی متقابل دولتهاست ولیکن قبول تعهد و پیمانهای همکاری بین کشورها بـه معنـای محدودکردن قلمرو اختیارات تصمیم گیری و محدود کردن برنامه های حاکمیـت خواهد بود، گر چه امروزه افزایش وابستگی های متقابل بین المللی به واسطه گسترش تجارت و سـرمایه گـذاری، توسعه بازارهای مالی و کالا و خدمات، جهانی شدن فعالیتهای بنگاهی و بین المللی شـدن تولیـد و تحول نظام های مدیریت، از مهمترین جلوه های نظام اقتصاد نوین جهانی است و ایـن شـرایط جدیـد، کشورها را به سوی اتخاذ سیاستهایی چون ایجاد و توسعه همگرایی‌های منطقه‌ای  و فرامنطقه‌ای در حوزه اقتصاد بـه خصـوص تجـارت، افزایش مشارکت در نظام تجارت بین‌الملل  سوق داده است.

آشکار است  کـه هـر چنـد تحـولات اخیر در اقتصاد جهانی منافعی را برای کشورهای هم پیمان خواهد داشت و در این راستا نیز سندیکا و اتحادیه صنعت مخابرات ایران نیز در بیانیه های اخیر خود هرگونه تعامل مثبت و سازنده در راستای توسعه صنعت فناوری اطلاعات و ارتباطات را تاکید نموده  و حمایت خود را ازاین قرارداد با ملاحضات مربوطه در بخشهای زیر ساختی و ارتباطی حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات کشور اعلام نموده است، می بایستی به این موضوع دقت نمود   که برخورداری از منافع این قرارداد  برای هر دو کشور یکسان باشد.

بدیهی است که هر گونه وابستگی در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات می تواند صدمات جبران ناپذیری را در حوزه امنیت به کشورمان به عنوان واردکننده فناوری تجهیزات حوزه زیر ساختی وارد سازد. فناوری های پیشرفته در حوزه اطلاعات و ارتباطات به دلیل ممزوج شدن با عناصر سایبری و هوشمند در ساختار خود، به غیر از تمام منافعی که دارند آسیب ها و تهدیداتی را نیز به همراه دارند که تجربه این موضوع در برخی از کشورها نمایانگر تبعاتی بوده است که به این کشورها وارد شده است. در واقع فناوریهای نو، ترکیبی از تهدید و فرصت برای ما خواهد بود که تهدیدات آن به مراتب بیشتر از فرصتهای آن برای صنعت  این حوزه خواهد بود. به طور مثال امروز نسلهای جدید شبکه های مخابراتی کارکردی ضروری در زندگی مردم ایجاد کرده است ولیکن  اگر طراحی این گونه شبکه ها در تسلط کشورهای خارجی باشد می‌تواند برای کنترل این گونه سامانه ها، شنود، سوء استفاده  و برهم زدن نظم و امنیت یک کشور مورد استفاده قرار گیرد.

کلام آخر این که، با وجودی که امروزه، توسعه مستلزم مشارکت کشورهای درحال توسعه در فرایند جهانی شدن است و در این راه کسـب رقابـت‌پـذیری در سـطح بین المللی، عاملی تعیین کننده محسوب میشود ولیکن میبایست دقت کرد که این نوع مشارکت در چه حوزهای از صنعت مورد نیاز بوده و چه ابعادی از امنیت را می‌تواند مورد تهدید قرار دهد.

انتهای پیام