استقلال جمهوری اسلامی در فضای مجازی و خنثی سازی سایبر تروریسم

تهدیدهای سایبری معروف به سایبر تروریسم امری جدی است که باید همچون تهدیدات جنگ نرم و ناتوی فرهنگی برای خانواده ها و ایرانی ها مهم تلقی گردد، زیرا تهدیدهای سایبری می تواند ضمن دخیل شدن در برنامه های تهدیدی جنگ نرم و ناتوی فرهنگی ، خود به عنوان ابزاری برای ترور شخصیتی غیر فیزیکی و یا رد گیری برای ترور فیزیکی در جهت نا امن جلوه دادن صحنه های داخلی کشور استفاده گردد.

به گزارش پایگاه خبری سیتنا، "مراد علی امین وند" کارشناس فضای مجازی در یادداشت ارسالی برای سیتنا با عنوان "استقلال جمهوری اسلامی در فضای مجازی و خنثی سازی سایبر تروریسم" آورده است:

"در تعریف خلاصه کلمه تروریسم می توان از این جمله هرنوع استفاده یا تهدید به استفاده از خشونت غیرقانونى و غیر انسانی که براى دستیابى به هدف مشخصى انجام می گیرد، نام برد.

سایبر تروریسم امروز خطرناک تر از تروریسم سنتی است به این دلیل که ساختار اقتصادی و خدمات رسانی بسیاری از کشورها مبتنی بر فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی شده است.

سایبر تروریسم به کلیه اقدامات افراد یا گروهک های تروریستی گفته می شود که در راستای نیل به اهداف از پیش تعیین شده است که این اهداف برای دستیابی به خواسته هایی نامشروع ، مداخله جویانه و غیرقانونی می باشد که سطح وسیعی از افراد درگیر در پهنه ی جهانی را دربر می گیرد.

در دهه ی اخیر سایبر تروریسم به صورت دامنه نامحدود و در سطح وسیع بر علیه عموم مردم جهان صورت می پذیرفت اما رفته رفته با جذب نخبگان هک و رایانه توسط سرویس های جاسوسی و ارتش های دنیا ، این سطح گستردگی رنگ و بویی دیگر گرفته است.

کشورهای قدرتمند در جهت برنامه های سیاسی و مغرضانه خود بر علیه کشورهای دیگر از هیچ ابزاری کوتاه نخواهند آمد؛ حال چه ابزاری ارزان تر و سریع تر از فضای مجازی و به قولی سایبر.

این کشورها با حمایت پنهان در جهت توسعه شبکه های سایبری در کشورهای مورد نظر ، وابستگی این کشورها به پهنای باند بین المللی و فضای مجازی را به صورت گسترده افزایش داده اند.

یکی از کشورهایی که در طول ۳۵ سال اخیر مورد ظالمانه ترین حرکت های تروریستی و غیرانسانی بوده است، کشور ایران می باشد به نحوی که بیش از ۱۷۰۰۰ شهید قربانی ترور و عملیات های تروریستی در سراسر ایران بوده است. تمامی این گروهک های تروریستی توسط کشورهای غربی تغذیه و حمایت شده اند . این یک بعد از فعالیت های تروریستی سنتی مبتنی بر انواع مختلف بمب گذاری ، آدم ربایی ، سرقت مسلحانه ، ترور و خرابکاری های صنعتی و نظامی بوده است.

اما رفته رفته موضوعات و ابزارهای ترور توسط سرویس های جاسوسی دچار تغییر و تحول اساسی گردیده است به نحوی که حتی از کوچکترین مسایل در جهت پیشبرد اهداف مغرضانه خود کوتاه نمی آیند. فضای مجازی و دسترسی بدون قید و شرط به کانال های ارتباطی داخل با خارج می تواند رد گیری ، شنود ، دنباله گیری ، رصد و موقعیت یابی شما را دو چندان نماید.

کنترل ارتباطات بین المللی براساس نیازسنجی دستگاههای امنیتی و اطلاعاتی برای تامین امنیت شهروندان امری لازم و ضروری است.

امروزه رد و بدل شدن کلیه داده های ارتباطی ما براساس نیازهای بین المللی نیست زیرا با گسترش روز افزون امکانات و ابزارهای فضای مجازی توسط ایده پردازان و جوانان کشورمان این نیازها در داخل نیز مرتفع می گردد.

پس نیاز است در بعد اول لازم است حمایت ها و امکانات و ابزارهای زیرساختی برای ایده پردازان ، نوآوران و جوانان فعال در فضای مجازی داخلی محیا گردد تا ضمن کاهش هزینه های تمام شده در کلیت چرخه ی ارتباطی ، زیرساخت برای مدیریت بحران ها نیز میسر گردد.

در بعد دوم لازم است ضمن حفظ ارتباطات بین المللی ، ارتباطات داخل کشور از کلیه داده های در حال جابه جایی از طریق درگاههای بین المللی به صورت هوشمندانه تشخیص داده شده و به جای دور زدن و در دسترس سرویس های جاسوسی قرار گرفتن ، در کانال های ارتباطی داخلی منتقل گردد.

در بعد سوم نیاز است کلیه اطلاعات اعم از دولتی ، غیر دولتی ، مردمی و شرکتی با تکیه بر دانش بومی و توان حمایتی داخلی به مراکز داده داخلی منتقل گردیده و سرویس های اضطراری پشتیبان نیز در نظر گرفته شود.

شبکه ملی اطلاعات می تواند با در نظر گرفتن جامعیت موضوع و دقت نظر در ظرافت های ریز زیرساختی و ارتباطی، تکیه بر توان داخلی و استقلال جمهوری اسلامی در فضای مجازی را مستحکم تر از قبل نماید و کشور را در قبال بحران ها ، تهدیدها و مشکلات مشابه قبل مصون داشته و با اقتداری دو چندان زمینه های صدور محتوایی را برای نیل به اهداف سیاسی ، اقتصادی ، فرهنگی ، مذهبی و امنیتی را برای نظام اسلامی محیا سازد.

کشور در بحران سال ۸۸ شاهد آن بود که چگونه تهدیدات سایبری و اقدامات جبهه ی استکباری در راستای ضربه زدن به نظام جمهوری اسلامی، مسئولین را مجبور به قطع ارتباطات کرد زیرا این ارتباطات به صورت نامحدود از طریق درگاههای بین المللی در حال انتقال بود و راهکار دیگری برای مدیریت این بحران در بعد سایبری وجود نداشت. اما مطمئنا ایجاد شبکه مستقل داخلی می تواند ضمن حفظ ارتباطات بین المللی در هنگام بحران های سیاسی و امنیتی و حتی تحریم های احتمالی در آینده مبتنی بر قطع ارتباطات بین المللی و فشار سیاسی از این دست ، کشور را از لحاظ ارتباطی ( کنترل ، جریان ، مدیریت ) خودکفا کرده و تهدیدات و نیات شوم آنان در آینده خنثی گردد .

مطمئنا در نظر گرفتن این رده ها می تواند درجه ریسک تهدیدات فیزیکی و غیر فیزیکی عموم شهروندان در مقابل اقدامات و اهداف شوم کشورهای استکباری خنثی نموده و دغدغه های نهادهای امنیتی و اطلاعاتی در قبال تهدیدهای سایبری را به حداقل امکان برساند. در این راستا ضمن لزوم جدیت وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و هوشیاری شورای عالی فضای مجازی کشور ، همگرایی وزارت خانه هایی همچون آموزش و پرورش ، علوم ، فرهنگ و ارشاد اسلامی و کشور در این راستا می تواند در راستای آموزش خانواده محور در جهت مصونیت بخشی به تهدیدات آینده موثر واقع گردد.

تهدیدهای سایبری معروف به سایبر تروریسم امری جدی است که باید همچون تهدیدات جنگ نرم و ناتوی فرهنگی برای خانواده ها و ایرانی ها مهم تلقی گردد زیرا تهدیدهای سایبری می تواند ضمن دخیل شدن در برنامه های تهدیدی جنگ نرم و ناتوی فرهنگی ، خود به عنوان ابزاری برای ترور شخصیتی غیر فیزیکی و یا رد گیری برای ترور فیزیکی در جهت نا امن جلوه دادن صحنه های داخلی کشور استفاده گردد.

امید است با هوشیاری نیروهای متخصص در زمینه های مرتبط با فضای مجازی و جدیت مسئولان دولتی در راستای برنامه ریزی عقلانی بدون توجه به موج سواری های سیاسی کنونی و آموزش خانواده ها روند پیشگیری از خطرات آینده را در پیش گرفته و هزینه های جبران ناپذیر آینده را به حداقل برسانند".

انتهای پیام