آیا ناسا حیات بیگانه را ۵۰ سال پیش در مریخ کشف کرد و از بین برد؟

به گزارش سرویس بین‌الملل سیتنا، با هدف تشخیص وجود حیات بیگانه دو فرودگر در مأموریت وایکینگ ناسا در 20 ژوئیه و سه سپتامبر 1976 بر سطح مریخ فرود آمده و آزمایش‌هایی روی خاک مریخ انجام دادند.

یک دانشمند ادعا می‌کند که ما ممکن است 50 سال پیش، حیات بیگانگان را در مریخ پیدا، اما به طور تصادفی آن را غرق کرده باشیم.

به گزارش «مترو»، روزنامه بریتانیایی، دیرک شولتز ماکوچ، از دانشگاه فنی برلین، معتقد است که آزمایشی که در دهه 1970 انجام شد و آب را به خاک مریخ اضافه کرد، ممکن است هر حیاتی موجود در آن خاک را غرق کرده باشد.

این آزمایش که به عنوان آزمایش «انتشار برچسب وایکینگ» شناخته می‌شود، یکی از سه آزمایش زیست‌شناسی بود که توسط فرودگرهای وایکینگ در سال 1976 در مریخ انجام شد.

این آزمایش برای تشخیص حضور میکروارگانیسم‌های زنده در خاک مریخ با اندازه‌گیری انتشار دی‌اکسید کربن رادیواکتیو از نمونه‌ای از خاک که با محلول غذایی مخلوط شده بود، طراحی شد.

تئوری این بود که اگر حیات در مریخ وجود داشته باشد، میکروارگانیسم‌ها، مواد مغذی را مصرف کرده و کربن رادیواکتیو را به صورت گاز آزاد می‌کنند.

شولتز ماکوچ معتقد است که آب حاوی محلول مغذی در خاک، ممکن است بیش از حد مایع بوده باشد «و هرگونه حیات پس از مدتی از بین رفته باشد.»

دو فرودگر در مأموریت وایکینگ ناسا در 20 ژوئیه و سه سپتامبر 1976 بر مریخ فرود آمدند.

این تحقیقات در هر دو سایت فرود وایکینگ یک و وایکینگ دو انجام شد.

در هر دو سایت، آزمایش نتایج مثبتی را نشان داد که حاکی از آزاد شدن دی اکسید کربن 14 از نمونه‌های خاک بود.

با این حال، تفسیر این نتایج بحث برانگیز است. برخی از دانشمندان بر این باورند که نتایج مثبت به دلیل وجود میکروارگانیسم‌های زنده در خاک مریخ بوده است، در حالی که برخی دیگر بر این باورند که مشاهدات، نتایج حاصل از فرآیندهای غیر‌بیولوژیکی مانند اکسید شدن ترکیبات آلی، توسط خاک مریخ بوده است.

شولتز ماکوچ در مقاله‌ای که برای نشریه «بیگ تینک» (BigThink) نوشته، عنوان کرده است که دانشمندان در دوران فرودگرهای وایکینگ‌ها درک بسیار کمی از محیط مریخ داشتند.

از آنجایی که زمین یک سیاره آبی است، منطقی به نظر می‌رسید که افزودن آب ممکن است باعث شود حیات در محیط بسیار خشک مریخ، نشان داده شود.

او توضیح داد که چگونه در مکان‌های بسیار خشک روی زمین، مانند صحرای آتاکامای شیلی، با خشک شدن زیستگاه، شکل‌هایی از حیات به تدریج پیشرفت می‌‌کنند.

این دانشمند معتقد است که برای آزمایش این فرضیه، باید مأموریت جدیدی در مریخ دنبال شود که «در درجه اول به تشخیص حیات اختصاص دارد.»

این دانشمند آلمانی گفته که بی‌صبرانه منتظر انجام ماموریتی است که «در آن زیستگاه‌های بالقوه در مریخ مانند ارتفاعات جنوبی کاوش شود، جایی که زندگی می‌تواند در سنگ‌های نمکی نزدیک به سطح باقی بماند».

انتهای پیام