تاخیر در حرف زدن کودکان با تماشای زیاد صفحه نمایشگر
نتایج یک مطالعه نشان داده است که هر چه کودکان نوپا زمان بیشتری را برای تماشای صفحه نمایش تلویزیون، رایانه، تبلت یا گوشی‌های هوشمند صرف کنند، احتمال تاخیر در روند رشد و صحبت کردنشان بیشتر می‌شود.
به گزارش سیتنا به نقل از ایندیپندنت، آیا استفاده از تلویزیون به عنوان وسیله‌ای برای سرگرم کردن کودک می‌تواند آثار نامطلوبی بر او داشته باشد؟
بنا به گزارش نیویورک‌پست، نتایج یک مطالعه نشان داده که پاسخ می‌تواند مثبت باشد و هرچه کودکان نوپا زمان بیشتری را برای تماشای صفحه نمایش تلویزیون، رایانه، تبلت یا گوشی‌های هوشمند صرف کنند، احتمال تاخیر در روند رشدشان بیشتر می‌شود.
بر اساس پژوهشی که در جاماپ پدیاتریک منتشر شد، این تاخیرها می‌تواند در مهارت‌های ارتباطی، انجام دادن حرکات ظریف، حل مسئله یا مهارت‌های فردی و اجتماعی بروز کند.
دکتر جیسون ناگاتا، دانشیار متخصص اطفال در دانشگاه کالیفرنیا در سانفرانسیسکو، می‌گوید: «در واقع مدت‌زمانی که کودک مقابل صفحه‌نمایش‌هایی مانند تلویزیون یا تبلت غیرفعال است، ممکن است باعث شود کودک فرصت یادگیری مهارت‌های حل مسئله تعاملی را از دست بدهد.»
زمانی که استفاده از صفحه نمایش تعاملی یا فیزیکی نباشد، کودکان بی‌‌تحرک می‌شوند و همین باعث می‌شود نتوانند مهارت‌های حرکتی بزرگ و اصلی را تمرین کنند.
در پژوهشی که بین ژوییه ۲۰۱۳ تا مارس ۲۰۱۷ انجام شد، بیش از هفت هزار کودک ژاپنی بررسی شدند و بر اساس گزارش‌های مادرانشان اندازه‌گیری کردند که این کودکان در یک سالگی چند ساعت در روز از صفحه نمایش استفاده می‌کنند. محققان همچنین نحوه عملکرد کودکان نوپا را در چندین آزمایش رشد در سنین دو و چهار سالگی بررسی کردند.
این پژوهش نشان می‌دهد کودکانی که تا سن دو سالگی تا چهار ساعت در روز را جلو صفحه نمایش می‌گذرانند، سه برابر بیشتر از سایرین با خطر تاخیر رشد مهارت‌های ارتباطی و حل مسئله مواجه‌اند.
کودکانی که چهار ساعت یا بیشتر را جلو صفحه نمایش می‌گذرانند، همچنین تقریبا پنج برابر بیشتر در معرض مهارت‌های ارتباطی توسعه‌نیافته قرار دارند و خطر رشد نکردن مهارت‌های فردی و اجتماعی و ضعف مهارت‌های حرکتی در آن‌ها دوبرابر می‌شود.
به گفته محققان در سن چهار سالگی مسائل مربوط به ارتباط گرفتن و مشکلات مهارت‌های حل مسئله هنوز مشهود بودند.
پژوهش همچنین نشان داد مادران کودکانی که زمان بیشتری را جلو صفحه نمایش می‌گذراندند، اغلب جوان‌اند، اولین بار است که مادر می‌شوند، سطح درآمد و تحصیلاتشان پایین‌تر است و بیشتر احتمال دارد با افسردگی پس از زایمان دست‌وپنجه نرم کنند.
محققان البته هشدار داده‌اند که این پژوهش محدودیت‌های متعددی داشته است؛ از جمله اینکه میزان تماشای صفحه نمایش در کودکان را مادران گزارش کرده‌اند و اینکه محتویات آموزشی داشته‌اند یا سرگرمی، جداسازی نشده‌اند.
«مدت زمان قرار گرفتن در برابر صفحه نمایش مشابه نیست. برای مثال تماشای برنامه‌های آموزشی یا تماس ویدیویی با خانواده از تماشای منفعلانه تلویزیون یا ویدیوهای سریع تیک‌تاک فرق دارد.»
به گفته ناگاتا، داده‌های مربوط به مدت زمان سپری‌شده مقابل صفحه نمایش در سال ۲۰۱۳ جمع‌آوری شدند اما در سال ۲۰۲۳، فناوری، دستگاه‌های و برنامه‌های جدیدتری عرضه شده‌اند که کودکان در برابر آن‌ها قرار می‌گیرند.
دکتر تاکو اوبارا از دانشگاه تووکو در ژاپن می‌گوید: «این نتایج در واقع نشان‌دهنده یک ارتباط است، نه علت. بنابراین پزشکان یا والدین تنها بر اساس نتایج این پژوهش ملزم نیستند زمان تماشای صفحه نمایش در کودکان را محدود کنند.»
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید