کشف فسیل «اژدهای مرگ»؛ پرنده‌ای مربوط به ۸۶ میلیون سال قبل

به گزارش سیتنا از یورونیوز، این پرنده که دانشمندان آن را اصطلاحا «اژدهای مرگ» نامیده‌اند، حدود ۸۶ میلیون سال پیش از آسمان بر طعمه‌های زمینی‌اش یورش می‌برد. بال‌های این پرنده عظیم به هنگام باز شدن، از یک سر تا سر دیگر، حدود ۹ متر عرض داشته است.

بقایای این گونه که برای میلیون‌ها سال در دل صخره‌های کوه‌های آند در استان مندوزای آرژانتین مدفون شده بود، برای اولین بار در سال ۲۰۱۲ توجه دیرینه‌شناسان را به خود جلب کرد.

پروفسور لئوناردو اورتیز، که هدایت پروژه اکتشاف را به عهده داشته است، برای این گونه جدید نام علمی «Thanatosdrakon amaru» را انتخاب کرد که از ترکیب کلمات یونانی «مرگ» و «اژدها» ساخته شده است. وی درباره این نام‌گذاری گفت: «به نظر می‌رسد که نامگذاری آن به این صورت مناسب باشد. این اژدهای مرگ است.»

دانشمندان اعتقاد دارند این خزنده یکی از اولین شکارچیانی بوده که از بال‌های خود برای پرواز در آسمان ماقبل تاریخ و شکار طعمه استفاده می‌کرده است؛ پیش از آن‌که پرندگان تکامل پیدا کنند و بتوانند به پرواز درآیند. در عین حال محققان می‌گویند این پرنده عظیم‌الجثه شکارچی احتمالاً بیشتر وقت خود را روی زمین می‌گذرانده است.

این جانوران که از تیره «آژدارشیدها» هستند از ۱۴۶ میلیون تا ۶۶ میلیون سال پیش در زمین زیست می‌کردند. پروفسور اورتیز می‌گوید: «آژدارشیدها به خاطر جمجمه‌های بسیار بزرگشان، که گاهی بزرگتر از بدنشان بود، و همچنین گردن‌های بسیار کشیده که شبیه به زرافه بودند و همینطور بدن کوتاه و مستحکم‌شان معروف بودند».

محققان می‌گویند دو جانور کشف شده به طور همزمان مرده‌اند و یکی از آن‌ها نابالغ بوده است.

دانش انسان از زندگی اینگونه جانوران ماقبل تاریخی تا کنون ناچیز بوده، با این حال دیرینه‌شناسان این پروژه می‌گویند این واقعیت که یک جفت نمونه با اندازه‌های متفاوت در کنار هم کشف شده‌اند می‌تواند دلیلی بر این باشد که این جانور شکارچی به صورت گروهی زندگی می‌کرده است.

این خزنده ترسناک تا حدود ۲۰ میلیون سال پیش، قبل از برخورد یک سیارک به زمین که رویداد انقراض فاجعه‌باری را رقم زد و سه‌چهارم حیات جانوری و گیاهی زمین را از بین برد و به دوره کرتاسه پایان داد، زندگی می‌کرده است.

به گفته دیرینه‌شناسان استخوان‌های فسیلی این جانور، که بزرگترین فسیل کشف‌شده در نوع خود محسوب می‌شود، به خوبی حفظ شده و باقی مانده است. برخی از این استخوان‌ها کامل بودند مانند استخوان‌های بازو، پا و مهره‌های پشتی و برخی دیگر تکه تکه بودند از جمله استخوان‌های ساعد، ران و لگن.

در سال ۲۰۱۷ فسیل‌هایی متعلق به یک جانور قدیمی‌تر از همین گونه، متعلق به ۱۷۰ میلیون سال پیش در دوره ژوراسیک، در جزیره اسکای اسکاتلند با طول بال‌های تخمینی ۲.۵ متر کشف شده بود.

انتهای پیام