ضرورت اعمال اختلاف معنادار در تعرفههای شبکه های ثابت و سیار
دبیر سندیکای صنعت مخابرات ایران خطاب به وزیر ارتباطات، توضیح داد: آنچه که امروز به عنوان نارضایتی از کیفیت ارتباطات و اینترنت نمود پیدا کرده، در حقیقت مشکل کیفیت نیست، بلکه ایراد در ظرفیت شبکه است، لذا اگر ترافیک ارتباطاتی که ذاتا ثابت است به شبکه های ثابت هدایت نشود و سربار شبکه های موبایل باشد، به دلیل محدودیت منابع، امکان ارائه سرویس با کیفیت مناسب و اقتصادی، میسر نخواهد بود، لذا برای توزیع مناسب ترافیک دیتا در شبکه های ثابت و سیار لازم است اختلاف معناداری در تعرفه های این دو نوع سرویس به وجود آید.
به گزارش سیتنا، فرامرز رستگار، دبیر و نایب رئیس هیات مدیره سندیکای صنعت مخابرات ایران، در نامه ای خطاب به دکتر ستار هاشمی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات با موضوع اهمیت توسعه ارتباطات ثابت به ویژه دسترسی فیبرنوری که پیرو دیدار تشکل های حوزه فاوا با حمید فتاحی، قائم مقام وزیر در امور ارتباطات و رئیس سازمان تنظیم مقررات برگزار شد، آورده است:
همانطور که در دیدار هیات مدیره این سندیکا با جنابعالی معروض داشتیم و همچنین موضوعاتی که در رویداد اخیر هفته دیجیتال مطرح گردیده، به استحضار می رسانیم که این سندیکا به اصول زیر اعتقاد راسخ دارد و در جهت عملی شدن آن همواره در کنار وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات خواهد بود.
۱- توسعه شبکه های ارتباطی و سرویس دهی فوری و با کیفیت به متقاضیان، امری است واجب به ویژه برای ارتباطات ثابت.
۲- اجرای طرح دسترسی نوری از درجه اهمیت بالایی برخوردار است و اگر به درستی و به وقت انجام نشود، روز به روز کیفیت سرویس دهی شبکه موبایل کاهش خواهد یافت، حتی اگر امکان توسعه شبکه های موبایل هم فراهم شود.
۳- آنچه که امروز به عنوان نارضایتی از کیفیت ارتباطات و اینترنت نمود پیدا کرده، در حقیقت مشکل کیفیت نیست، بلکه ایراد در ظرفیت شبکه است که به دلیل ترافیک بالا، تاب آوری لازم برای ارائه سرویس مناسب را ندارد.
۴- اگر ترافیک ارتباطاتی که ذاتا ثابت است به شبکه های ثابت هدایت نشود و سربار شبکه های موبایل باشد، به دلیل محدودیت منابع مختلف از جمله فرکانس، مجوز برای احداث بیش از حد سایت های رادیویی و نوع معماری شبکه های موبایل، امکان ارائه سرویس با کیفیت مناسب و به صورت اقتصادی، میسر نخواهد بود.
۵- برای تهیه برنامه دقیق تولید داخل و تجهیز کارگاه ها توسط پیمانکاران اجرایی، نیاز به اعلام برنامه اتصال فیبرنوری (برنامه واگذاری سرویس بجای برنامه خانوار تحت پوشش)، توسط رگولاتور برای هر اپراتور در هر شهر یا منطقه می باشد، که اگر اینطور شود مردم هم از سردرگمی خارج و با یک انتظار مشخص، خدمات را در سفره خود خواهند دید.
۶- برخلاف رویه گذشته، بهتر است اولویت برای توسعه شبکه فیبرنوری در شهرهای بزرگ، مناطق اداری و تجاری و برای مشتریان پرمصرف باشد تا سرمایه گذاری ها با ریسک کمتر و رغبت بیشتری انجام شود.
۷- سفارش اپراتورها به تولیدکنندگان داخلی بر مبنای قراردادهای منصفانه و توام با تعهد به پرداخت به موقع صورت بگیرد تا تجهیزات با قیمت کمتری ارائه و نقدینگی لازم برای تداوم تولید حاصل گردد.
۸- به تدریج زمینه انجام پروژه ها به صورت مشارکت عمومی خصوصی(3P) فراهم شود و در این شرایط می شود روی مشارکت مردم برای جهش تولید(توسعه)، حساب کرد.
۹-گاهی اوقات، اپراتورها در لابلای گلوگاه های متعدد بر سر راه اجرای طرح، استفاده از تولیدات را نیز به عنوان چالشی در مسیر توسعه مطرح می نمایند.
ما در سندیکا و همچنین شرکت های تولیدی معتقدیم که اگر توسعه شبکه ها سرعت پیدا کند و دوامدار شود، اختصاص سهم مناسبی از آن به تولید داخل، بهتر از گرفتن تمام سهم برای تولید داخل در توسعه های کوچک و ناپایدار است، چرا که بزرگ شدن سهم فاوا به نفع کسب و کارها و اقتصاد دیجیتال می باشد.
۱۰- قبل از اینکه شبکه موبایل به دلیل هجوم ترافیک از جنس ارتباطات ثابت دچار ازدحام و گرفتگی شود، ضروری است تعرفه خدمات موبایل افزایش یابد تا به تدریج عادت مصرف کننده ها در استفاده از گوشی موبایل برای ارتباطات نوعا ثابت کاهش یابد و از سوی دیگر اپراتورهای موبایل و FWA برای نوسازی شبکه های 4G و ارتقای آن را به فناوری Massive MIMO و ورود بهتر به شبکه های 5G از توان مالی لازم برخوردار شوند.
۱۱- برای توزیع مناسب ترافیک دیتا در شبکه های ثابت و سیار لازم است اختلاف معنا داری در تعرفه های این دو نوع سرویس به وجود آید.
۱۲- شرکت مخابرات ایران به عنوان یک اپراتور محوری به جایگاه اصلی خود به عنوان یک بنگاه اقتصادی بزرگ و بهره ور برسد و مجددا اعتبار قبلی خود را نزد تولیدکنندگان، پیمانکاران و مشترکان به دست آورد.
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید