گیر افتادن فضانورد ناسا هنگام پیادروی فضایی

به گزارش سیتنا، کویچی واکاتا(Koichi Wakata) و نیکول مان(Nicole Mann) پیاده‌روی فضایی خود را بدون تکمیل فرآیند نصب پلتفرم اتصال آرایه خورشیدی جدید به پایان رساندند.

«چسبنده» بودن یک تکیه‌گاه پا و دشوار شدن حرکت باعث ایجاد مشکلاتی برای دو فضانورد این پیاده‌روی فضایی شد که در تلاش برای آماده‌سازی ایستگاه فضایی بین المللی(ISS) برای افزودن دو آرایه خورشیدی ارتقا یافته جدید دیگر بودند.

خدمه ماموریت اکسپدیشن ۶۸ یعنی نیکول مان از ناسا و کویچی واکاتا از آژانس هوافضای ژاپن(JAXA) در روز جمعه(۲۰ ژانویه/ ۳۰ دی) یک پیاده‌روی فضایی(EVA) هفت ساعت و ۲۱ دقیقه‌ای انجام دادند. این دو فضانورد از هوابند کوئست ایالات متحده خارج شدند تا پیاده‌روی فضایی خود را در ساعت ۸:۱۴ صبح به وقت منطقه زمانی شرقی (۱۶:۴۴ به وقت ایران) آغاز کنند.

این پیاده‌روی فضایی به عنوان آخرین مورد از پیاده‌روی‌های فضایی به تقویت کانال‌های برق این مجموعه‌ی در حال گردش با آرایه‌های خورشیدی جدید ایستگاه فضایی بین المللی(iROSAs) اختصاص داده شده بود و هدف اصلی مان و واکاتا تکمیل نصب دو سکوی اتصال در سمت راست ایستگاه بود.

این دو فضانورد پس از پیکربندی اتصالات و جمع‌آوری ابزارهای مورد نیاز، کار خود را با رفتن به دو محل کار متفاوت آغاز کردند. واکاتا ابتدا روی محکم کردن پیچ‌ها بر روی پلتفرم اتصال آرایه‌های خورشیدی که برای نصب کانال برق ۱A در طول پیاده‌روی فضایی قبلی نصب شده بود، تمرکز کرد و مان ابزار و تجهیزات را برای مونتاژ یک پایه اتصال جدید برای پشتیبانی از کانال برق ۱B تحویل داد.

این دو فضانورد پس از رسیدن به یکدیگر شروع به برپایی سکوی مثلثی شکل جدیدی کردند. مان برای اینکه بتواند قطعات پایه اتصال را به هم بچسباند، از یک تکیه‌گاه پایی قابل حمل مفصلی(APFR) استفاده کرد.

پس از آن که مان به کمک واکاتا پاهایش را درون این تکیه‌گاه قرار داد، تماسی رادیویی برقرار کرد و گفت: این دستگاه خیلی خوشحال است که من وارد آن شدم و نمی‌خواهد من را رها کند. واکاتا دوباره به محل بازگشت تا به او کمک کند از دستگاه جدا شود و سپس هر دو چند دقیقه را صرف پیکربندی مجدد این تکیه‌گاه کردند که به گفته‌ی مرکز کنترل ماموریت دارای یک برچسب چسبنده بوده است.

صرف زمان اضافی در این مکان باعث شد که این دو فضانورد حدود ۴۵ دقیقه از جدول زمانی خود عقب بمانند.

واکاتا و مان توانستند سه بخش از چهار بخش پایه اتصال آرایه خورشیدی را با موفقیت نصب کنند. پایه بالایی، پایه اتصال آرایه خورشیدی و پایه پایینی همانطور که انتظار می‌رفت کنار هم قرار گرفتند، اما بخش میانی به درستی قرار نمی‌گرفت. پس از گذشت مدتی برای عیب‌یابی مشکل، مرکز کنترل ماموریت این برنامه را متوقف کرد.

زنا کاردمن(Zena Cardman)، فضانوردی که به عنوان ارتباط‌ ‌گیرنده پیاده‌روی فضایی از مرکز کنترل ماموریت در هیوستون فعالیت می‌کرد، به آنها گفت: ما ماموریت را به پایان می‌رسانیم. ما باید چند مرحله پاکسازی انجام دهیم و شما بچه‌ها را به داخل برگردانیم. بنابراین کاری که از شما می‌خواهیم انجام دهید این است که بخش میانی را به کیف خود برگردانید.

نصب این بخش به یک پیاده‌روی فضایی دیگر موکول خواهد شد.

آرایه‌های خورشیدی جدید جلوی بال‌های خورشیدی موجود و کمی تخریب شده‌ی ایستگاه فضایی نصب می‌شوند. زمانی که هر شش آرایه جدید در جای خود قرار بگیرند، سیستم ارتقا یافته، منبع برق ایستگاه فضایی را ۲۰ تا ۳۰ درصد افزایش می‌دهد.

تا به امروز، چهار مورد از شش مجموعه آرایه خورشیدی مستقر شده‌اند و در حالت فعالیت هستند. کانال‌های برق ۱A و ۱B آخرین مواردی هستند که تکمیل می‌شوند. آرایه‌های این دو کانال قرار است اواخر امسال به ایستگاه فضایی پرتاب شوند.

واکاتا و مان دوباره وارد هوابند کوئست شدند و دریچه را بستند.

این پیاده‌روی فضایی اولین پیاده‌روی برای مان و واکاتا و همچنین اولین پیاده‌روی در سال جاری بود. این پنجمین پیاده‌روی فضایی بود که در طول ماموریت اکسپدیشن ۶۸ انجام می‌شد و به طور کلی دویست و پنجاه و هشتمین پیاده‌روی فضایی بود که برای پشتیبانی از مونتاژ و نگهداری ایستگاه فضایی بین‌المللی انجام می‌گرفت.

انتهای پیام