انتقاد اینستاگرامی پرویز پرستویی از بی‌نظمی در مجلس

به گزارش سرویس وبگردی سیتنا، این بازیگر با انتشار تصویری از جلسات اخیر مجلس شورای اسلامی، در صفحه اینستاگرامش نوشته است: "بنده تا کنون دو بار بابت بی نظمی در مجلس از زمان آقای لاریجانی تا آقای قالیباف پست گذاشتم ،که چرا نمایندگان به جای گوش دادن به سخنران یا راه میروند و یا تلفنی با دوستانشان خوش وبش میکنند!

اما دریغ از گوش شنوا

این هم سومین پست...

اقایان عزیز مسئول در مجلس

این نکته ، ساده ، بدیهی ، کوچک ولی مهم را چرا متوجه نیستید ؟

روزی در زمان جنگ برای دادن گزارشی از جبهه به دفتر یکی از بزرگان بسیار زحمتکش نظامی در تهران امده بودم ....در لحظه نشستن فرمود روی این صندلی نه ، ان یکی صندلی بشین ، در حال جابجا شدن گفتم فرقشان در چیست ، گفت حکمتی دارد ، چون فضولی و کنجکاوی مرا میدانست که دست بردار نیستم گفت اول قول بده به کسی نگی، واقعیت از ناچاری پشت اولی را دادم به نجار تا خمیدگی به داخلش را طوری کند که اگر فردی امد و خواست بیخودی با حرافی و درد دل شخصی غیر کاری وقت اصلی ما برای جبهه و جنگ را تلف کند با نشستن بر صندلی کج ، خودبخود بعد ازیکی دو دقیقه احساس خستگی کرده و بدون تذکر ناگزیر ما که ممکن است برخورنده باشد خودش ، تشریفش را ببرد تا ما هم به کارهای واجب مان برسیم .

حالا این مطلب بدون هرگونه هوشمندی و یا تعمدی دقیقا به مانند اصواتی است که ما از طریق رادیو و یا شبکه خبر از مباحثات این چند روز مجلس می شنویم .

فقط یک بار ، واقعا یک بار ....اقایان هیئت رییسه، صدای میکروفون مستقیم نماینده ناطق و یا وزیر پیشنهادی در پشت تریبون اصلی را از شبکه خبر و یا رادیو گوش بدهند تنها چیزی که درست شنیده نمی شود صدای مفهوم و رسای گوینده پشت تریبون است . کاری به بازار مکاره و سرو صدا و همهمه خود نمایندگان که برای صحبت دوست سخنران اصلا ارزشی قائل نیستند هم نداریم ( چونکه اکثر این عزیزان این ظلم را بصورت مساوی برهم روا میدارند ) ولی چرا چرا باید به علت انتخاب صرفا غلط یک میکروفون ، انقدر صدای همهمه بر صدای اصلی گوینده حاکم

باشد که خودبخود نوعی انزجار به شنونده دست دهد .

یعنی نصب یک میکروفون گان برای تریبون توسط دوستان اطاق فرمان مجلس اینقدر دور از دسترس و سخت است؟

و یا اگر مانند ان صندلی دوست گرانقدرمان میکروفون هم کج نصب شده تا نشنویم خب عزیزان بدانند که عده ای انقدر به سرنوشت کشورشان علاقه مند هستند که باز هم در عین انزجار خواسته و ناخواسته به این تیرهای پارازیت نشسته بر اعصاب و دل و جانشان که هر لحظه فرو میاید گوش فرا دهند . البته ناچارا .

قدیم میگفتند اگر در خانه کس است... یک حرف بس است

انشاالله در خانه مجلس هم کسی باشد ."

انتهای پیام