نیکبخت: از رفتن به پرسپولیس پشیمانم
بازیکن پیشین تیم ملی فوتبال ایران امروز با حضور در یک برنامه تلویزیونی درباره انتقال خود از استقلال به پرسپولیس صحبت کرد. نیکبخت میگوید استقلالیها من را نمیخواستند پیشنهاد بالایی دادم، اما پرسپولیسیها قبول کردند.
به گزارش ایران پژواک، علیرضا نیکبخت واحدی ملیپوش سابق تیمهای پرسپولیس و استقلال امروز با حضور در برنامه تلویزیونی صحبتهای جالبی در رابطه با دوران انتقال خود از جمع آبیها به سرخهای پایتخت به زبان آورد.
درباره جدایی خود از جمع استقلالیها که هنوز هم حرفوحدیث در مورد آن هست گفت: در آن دوران استقلال مرا نمیخواست، باور کنید بهانه نمیآورم و از این موضوع هم شاهد دارم. بعدازآن با پیشنهاد پرسپولیس روبرو شدم پیش خودم گفتم یک رقم زیاد به آنها پیشنهاد میدهم تا بهعنوان یک سنگ بزرگ مانع انتقال شود، من آن را پیشنهاد دادم، اما پرسپولیسیها پذیرفتند آقای انصاریفرد مدیرعامل وقت این تیم میتواند شهادت دهد و درنهایت با رقمی که مورد درخواست من بود و در آن موقع هم زیاد بود قرارداد با من بسته شد.
نیکبخت واحدی درباره رقم درخواستی خود از پرسپولیس و همینطور قراردادی که با استقلالیها فصل قبل از آن داشت گفت: مبلغ قرارداد من با استقلال ۱۷۰ میلیون تومان بود، اما من با پرسپولیس ۵۰۰ میلیون تومان قرارداد بستم، هرچند که تنها ۲۵۰ میلیون تومان آن را گرفتم!
وی درباره پشیمانی و یا عدم پشیمانی خود از پیوستن به تیم رقیب یعنی به جمع پرسپولیسیها گفت: بله من از انتقال پرسپولیس پشیمان هستم. اما گفتم که از طرفی استقلالیها هم من را نمیخواستند. البته یک نکته مهم باید اینجا بگویم اتفاقی که در آن دوران بهنوعی مد شده بود آن روزها، هر مدیری اگر میخواست رضایت هواداران را بهدست بیاورد یک بازیکن از تیم رقیب را جذب میکرد این اتفاق آن سالها باعث شده بود تا بازیکنهای فراوانی را ببینیم که در مدتزمان کوتاهی در حد یک یا دو فصل برای تیم رقیب بازی میکردند.
ملی پوش سابق فوتبال ایران درباره اتفاقات حاشیهای که در کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال، حول وی میافتاد نیز گفت: (با خنده) در آن دوران نه تنها منشور اخلاقی فدراسیون فوتبال که منشور حقوق بشر کوروش نیز بر اساس من شکل گرفت! من را به جلسه کمیته انضباطی بردند و یک سال محکوم کردند دلیل آن را ژل زدن موهایم و همینطور عکس انداختن مردم با من عنوان کردند! در مقابل آن آدمها من همیشه یک دعا میکنم و میگویم ای کاش خداوند شرایط را طوری کند تا آنها یک روز بتوانند جای کسی مانند من زندگی کنند تا ببینیم چقدر جنبه دارند.
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید