کاش یک دنیله ده‌روسی در فوتبال ایران داشتیم!

به گزارش خبرورزشی، تیم ملی ایتالیا برای رفتن به جام جهانی روسیه احتیاج به یک گل داشت، ونتورا سرمربی ایتالیا تصمیم می‌گیرد در لحظاتی پایانی بازی ده‌روسی، هافبک تدافعی باشگاه رم را وارد بازی کند، دستیار سرمربی سراغ این هافبک مشهور می‌رود و به او می‌گوید باید خود را آماده ورود به زمین کند.

واکنش ده‌روسی، اما به این تعویض جالب است، او با حالتی عصبانی به دستیار سرمربی می‌گوید چرا من باید به زمین بروم؟ ما به تساوی نیاز نداریم، باید ببریم! به ونتورا بگو تمام بازیکنان می‌خواهند اینیسیه به زمین برود نه من. ده‌روسی می‌دانست که ورودش به زمین کمکی به ایتالیا نخواهد کرد، به خاطر همین می‌خواهد بازیکن هجومی که می‌تواند به تیم کشورش کمک کند وارد بازی شود. ایتالیا به جام جهانی نرفت، اما ده‌روسی جهانی شد، این بازیکن ایتالیایی نشان داد منافع ملی مهم‌تر از منافع فردی است.

او می‌دانست صعود ایتالیا به جام جهانی به نفع همه است که این همه شامل او هم می‌شود و نرفتنش به ضرر همه. حالا سؤالی که می‌شود پرسید این است که ما در فوتبال ایران چند «ده‌روسی» داریم؟ کدام یک از مدیران، مربیان یا بازیکنان فوتبال کشور ما حاضر هستند منافع فردی خود را قربانی منافع ملی کنند؟ چند نفر حاضرند به خاطر فوتبال کشور از پست مدیریتی بگذرند؟ چند نفر حاضرند وقتی پست مهمی به آن‌ها پیشنهاد می‌شود، بگویند در این برهه زمانی، من گزینه خوبی برای اداره فوتبال نیستم؟ به قول قدیمی‌ها یک سوزن هم به خودمان بزنیم! به راستی چند نفر از ما حاضر هستیم وقتی دلار گران شد، جنس‌هایی که در زمان ارزانی دلار خریدیم را به همان قیمت بفروشیم؟ چند نفر حاضریم از سود‌های کلان چشم بپوشیم؟ بسیاری از ما خوب حرف می‌زنیم. بسیاری از ما وقتی در حرف باشد از خدمت سخن می‌گوییم و اینکه ما فقط برای خدمت آماده‌ایم و بسیاری از ما نمی‌توانیم ده‌روسی باشیم، نمی‌توانیم از دیده شدن بگذریم، نمی‌توانیم موفقیت دیگران را ببینیم، همه ما باید بدانیم که منافع ملی بر هر تصمیم شخصی ارجحیت دارد، هرچند...

انتهای پیام