برای کودکان خود گوشی هوشمند نخرید!

به گزارش سیتنا، در ماه دسامبر گذشته، متخصصان آموزشی، روان شناسان و دانشمندان بسیاری، در نامه‌ای بلند بالا، خواستار اقدام‌های مؤثر برای تغییر شیوه زندگی کودکانی شدند که امروزه فقط به صفحات نمایش مجازی وابسته‌اند. روزنامه گاردین مخاطب این نامه بود و در گزارشی مفصل به این موضوع پرداخت.

* کند شدن رشد فکری کودکان

به گزارش گاردین، جین توینگ، روان شناس معروف آمریکایی و نویسنده کتاب پرمخاطب « iGen» به این موضوع پرداخته است که چرا کودکان امروزی رشد فکری کمتری نسبت به کودکان گذشته دارند، خوشحالی کمتری دارند و به طور کلی برای رسیدن به بزرگسالی آماده نیستند.

مجله آمریکایی آتلانتیک نیز هفته گذشته، در گزارشی با عنوان «آیا گوشی‌های هوشمند باعث نابودی نسل جدید شده اند؟» به موضوع این کتاب پرداخته است.

خانم توینگ در گفت و گو با گاردین در خصوص موضوع کتاب خود، به شرح موارد بسیاری پرداخته است.

جین توینگ، درباره تأثیرات سوء گوشی‌های هوشمند بر کودکان امروزی عنوان کرد: پس از تحقیقات گسترده‌ای که بر روی رفتار کودکان و دانش آموزان دبیرستانی در سال 2013 و 2014 صورت گرفت، متوجه تغییرات ناگهانی شدیدی در رفتار کودکان و نوجوانان شدیم. در ابتدا تصور کردیم که این روند مقطعی باشد، اما به این نتیجه رسیدیم که این شرایط ادامه دار بود و روز به روز بدتر می‌شد.

جای تعجب داشت که این تغییر در زندگی کودکان و نوجوانان ناشی از چه اتفاقی بود. نشانه‌های تمایل به تنهایی و نشانه‌های افسردگی در حال رشد بود و احساس خوشبختی و رضایت از زندگی در بین کودکان و نوجوانان کاهش یافته بود.

البته باید گفت که این روند همچنان ادامه دارد. مورد دیگری که بسیار مورد توجه قرار گرفت، کاهش تمایل بچه‌ها برای گذراندن وقت با دوستانشان بود. آن طور که به نظر می‌رسید، این تغییرات ناگهانی بچه‌ها در بین سال‌های 2013 و 2014، ناشی از اتفاقی در سال‌های 2011 و 2012 بود.

* آسیب جدی به سلامت روان کودکان

خانم توینگ درباره علت ایجاد این تغییرات بر روی کودکان و نوجوانان و ارتباط آن با گسترش زندگی مجازی متصل به اینترنت در شبکه‌های اجتماعی افزود: داده‌ها نشان می‌داد که نوجوانان زمان زیادی را به صورت آنلاین صرف حضور در رسانه‌های اجتماعی و بازی‌های آنلاین می‌کردند و این موضوع با برخی از شاخص‌های بررسی ما از جمله کاهش شادی و افزایش افسردگی و ناراحتی ارتباط مستقیم داشت.

این مسئله نه تنها سلامت روان کودکان و نوجوانان را دچار آسیب کرد، بلکه باعث کاهش فعالیت‌های مثبت رفتاری و ارتباطی آن‌ها همچون گذراندن وقت با دوستان، ورزش کردن، انجام اعمال مذهبی، انجام تکالیف مدرسه و سایر وظایف پراهمیت برای رشد و تربیت کودکان شد.

این روان شناس آمریکایی درباره ارتباط مستقیم بین گوشی‌های هوشمند با کاهش شادی کودکان و نوجوانان تأکید کرد: از سال 2007 که گوشی‌های پرطرفدار آیفون گسترش یافتند و جایگاه ویژه‌ای در بین کودکان و نوجوانان پیدا کردند، تغییرات ناگهانی بسیاری در بین این قشر مهم جامعه ایجاد شد.

* مقایسه کودکان 20سال پیش با امروزی‌ها

گوشی‌های هوشمند ویژگی‌های مختلفی دارند؛ برخی نازک و ظریف هستند، برخی دارای صفحه نمایش کوچک هستند، برخی نمایشگرهای بزرگی دارند و برخی دیگر بسیار سنگین هستند، اما به نظر می‌رسد که بزرگ‌ترین و اولین ویژگی تأثیرگذار آن‌ها بر جامعه و افراد، نفوذ شدید آن‌ها در زندگی افراد است.

والدین مسئول اصلی برای بهبود وضعیت کنونی کودکان و نوجوانان هستند و باید تا زمانی که جا دارد و توان دارند، مانع کودکان و نوجوانان خود برای داشتن گوشی‌های هوشمند شوند جین توینگ در خصوص وقت گذرانی زیاد نسل امروز با گوشی همراه، تأکید کرد: نسلی که تمام وقت خود را با گوشی‌های هوشمند صرف می‌کند، نحوه تفکر و تعاملات اجتماعی متفاوتی دارد و این امر اثرات زیانباری نیز بر روی رفاه زندگی افراد دارد. ما این تغییر را زمانی بهتر متوجه می‌شویم که تجربیات زندگی کودکان و نوجوانان 20 یا 30 سال گذشته را با کودکان و نوجوانان امروزی مقایسه می‌کنیم.

وی اضافه کرد: تحقیق بسیار زیادی در این خصوص صورت گرفته است که کودکان و نوجوانان امروزی، علائم ایجاد تمام ایموجی‌های اینترنتی را می‌دانند، اما در دنیای واقعی، هنوز دست چپ و راست خود را گم می‌کنند. این مسئله، تأثیر مستقیم استفاده مداوم از فناوری‌هایی همچون گوشی و تبلت‌های هوشمند است.

بتازگی مطالعه‌ای رفتاری بر روی نمونه‌ای از کودکان 11 و 12 ساله انجام شد به این صورت که نیمی از جمعیت کودکان در ساعات مشخصی از روز در معرض استفاده از گوشی‌های هوشمند قرار گرفتند و نیمی دیگر پنج روز در اردوگاهی به دور از هرگونه فناوری نگهداری شدند. پس از این مدت، کودکانی که در اردوگاه حضور داشتند، مهارت‌های اجتماعی بالاتری کسب کردند، قابلیت دریافت احساسات طرف مقابل را بیش از دیگران داشتند و تعامل اجتماعی بهتری برقرار می‌کردند.

* والدین مقاومت کنند

این روان شناس و نویسنده آمریکایی عنوان کرد: والدین مسئول اصلی برای بهبود وضعیت کنونی کودکان و نوجوانان هستند و باید تا زمانی که جا دارد و توان دارند، مانع کودکان و نوجوانان خود برای داشتن گوشی‌های هوشمند شوند و با بهانه‌ها و وسوسه هایی همچون «اگر فرزندم گوشی هوشمند داشته باشد، همواره از او خبر خواهم داشت و دیگر نگرانش نخواهم بود» مقابله کنند. اینکه کودکان و نوجوانان همواره در جیب خود با یک ابزار سریع، به اینترنت دسترسی داشته باشند، خود تهدید بزرگی برای سلامت روان و رشد اجتماعی آن‌ها به حساب می‌آید.

وی در پایان اضافه کرد: اگر کودکی به والدین خود برای داشتن گوشی هوشمند با گفتن این جمله که «همه دوستان من گوشی هوشمند دارند» اصرار می‌کرد، والدین می‌توانند پاسخ ساده‌ای برای وی داشته باشند: «اگر همه دوستان تو شنا بلد نباشند و در یک دریاچه عمیق شیرجه بزنند، آیا تو هم باید چنین کاری کنی؟» شاید این پاسخ تا مدتی بتواند ذهن او را برای نداشتن گوشی هوشمند قانع کند.

هر چند اجرای این روند در زندگی‌های امروزی سخت است، اما والدینی که به فرزندان خود اهمیت می‌دهند و نگران آینده آن‌ها هستند، باید این سختی را بپذیرند و خود نیز در استفاده از فناوری‌های هوشمند اندازه را رعایت کنند.

انتهای پیام