از سالی 630 میلیارد تومان درآمد به نفع کاربران صرف نظر کردیم

به گزارش سیتنا، سایت ماهنامه نسل چهارم نوشت: در عصر روزی تابستانی در مردادماه 95 مهمان مدیر جوان، مطلع و خوشفکر شرکت ارتباطات زیرساخت بودیم، که اگرچه در سال‌های اخیر با حضور در هیات مدیره این شرکت توانسته برای آینده برنامه‌ریزی کند، ولی از زمان کوتاه تصدی مدیریت عالی شرکت ارتباطات زیرساخت اقدامات موثری برای کاهش قیمت اینترنت، شفاف سازی ارائه خدمات و کیفی سازی سرویس انجام داده است. او همچنین با اعتقاد به لزوم اجرای هر چه سریع‌تر شبکه ملی اطلاعات، با سرعت بخشیدن به روند اجرای پروژه‌های زیرساختی شرکت تحت مدیریتش توانسته بستر ارائه سرویس در این شبکه را فراهم کند و به وعده راه‌اندازی شبکه ملی اطلاعات پس از سال‌ها، عینیت بخشد.

تنی چند از دست‌اندرکاران ماهنامه نسل چهارم در دیدار با مهندس محمد جواد آذری جهرمی، معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، مدیرعامل و رئیس هیات مدیره شرکت ارتباطات زیرساخت گزارشی از عملکرد ماهنامه نسل چهارم در 10 شماره منتشر شده از آن ارائه کردند و به اختصاص ضریب کیفی 72 توسط معاونت امور مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به این ماهنامه تاکید کردند که مهندس جهرمی ضمن ابزار خرسندی از اختصاص جایگاه مطلوب این رسانه در میان سایر رسانه‌ها به رسالت رسانه‌های تخصصی و مخصوصا رسانه‌های حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات تاکید کرد و خاطرنشان ساخت که رسانه‌های تخصصی باید به صورت خاص تر موضوعات مرتبط با حوزه را بررسی کرده و تحلیل‌های دقیق تری از وقایع حوزه ارائه دهند و بتوانند افقی را روشن کنند تا مدیران نیز در اتاق شیشه‌ای خود را پاسخگوی مردم و رسانه ها ببینند و اگر خطا و اشتباهی توسط مدیران رخ می‌دهد رسانه ها شرایطی فراهم کنند تا زمینه اصلاح و جبران آن خطاها توسط مدیران پیش آید تا در نهایت همه بخش از شرایط به وجود آمده بهره مند شوند.

در ادامه گفت‌وگوی ویژه ماهنامه نسل چهارم با راس هرم مدیریتی شرکت ارتباطات زیرساخت را که در دو محور اقدامات و برنامه های شرکت ارتباطات زیرساخت و دیدگاه مدیریتی عالی ترین مقام زیرساختی حوزه ارتباطات در خصوص مباحث جاری و روز حوزه فاوای کشور تدوین شده است را بخوانید. گفت‌وگویی که با تسلط کامل جواد جهرمی در خصوص امور جاری شرکت تحت مدیریتش و همچنین دیدگاه‌های مستدل وی در خصوص مباحث حاکمیتی حوزه ارتباطات همراه بود؛ گویی که او سال‌هاست در نظریه پردازی حوزه ICT تحقیق و بررسی کرده است.

در زمان تصدی مسوولیت شرکت ارتباطات زیرساخت توسط جنابعالی چه پروژه هایی نیمه کاره و چه پروژه هایی در حال اجرا بود و اولویت شما برای اجرای پروژه های آتی شرکت ارتباطات زیرساخت بر چه محورهایی قرار گرفته است؟

شرکت ارتباطات زیرساخت در سال 1392 در رابطه با مصوبه ای که مجلس محترم ارائه کرد تا اعتبارات درآمدی حوزه ICT در همین حوزه هزینه شود، زمینه ای به وجود آورد تا در حرکتی انفجاری، سال‌ها عقب ماندگی در این حوزه را جبران کند. مهمترین مقوله ای که در این بخش وجود داشت شبکه ملی اطلاعات بود و در راستای این پروژه نقش شرکت ما به عنوان شبکه مادر مخابراتی بسیار نمود پیدا می کرد. شبکه زیرساخت شبکه ای مبتنی بر صوت طراحی شده بود و پیکربندی شبکه و تکنولوژی نیز مبتنی بر همین نوع ارتباطات شکل گرفته بود، اما با اتفاقات رخ داده در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات، زیرساخت های شرکت ارتباطات زیرساخت تغییر ساختار نداده بود و نیاز به تغییر ساختار داشت، لذا از سال 92 اقدامات سنگینی شروع شد. یک پروژه جدی به عنوان نور یک برای اضافه کردن 13 هزار کیلومتر فیبرنوری به شبکه فعلی تعریف شد که در حال حاضر به اتمام رسیده است. پروژه دوم در ادامه نور یک، نور دو بود برای اضافه کردن 10 هزار کیلومتر فیبرنوری به شبکه فعلی زیرساخت که بنابر آخرین گزارش های دریافتی علی رغم اینکه 5 تا 6 ماه از طول عمر این پروژه بیشتر نمی گذرد، بالغ بر 2 هزار کیلومتر فیبر کشیده شده و مابقی 8 هزارکیلومتر نیز برای بهبود شبکه مادر مخابراتی در حال اجراست.
در حوزه توسعه شبکه انتقال، پروژه های فجر یک و فجر دو اجرا شده است، که ظرفیت شبکه انتقال کشور در لایه دو را افزایش قابل توجهی داده است. در راستای شبکه IP در سال 92 ظرفیت شبکه 624 گیگابیت در ثانیه بوده است که این عدد با پروژه های تجمیع، تلاش و امثالهم به 4 ترابیت در ثانیه رسید که توانسته است به شبکه داخلی کشور ما افزایش قابل توجهی بدهد.
همچنین پروژه تدبیر را داشتیم که بنا بوده است که ظرفیت ما را از 4 به 10 ترابیت در ثانیه برساند که این پروژه هم مناقصه اش برگزار شده و برنده اش نیز مشخص شده است، تجهیزات وارد ایران شده و درحال اقدام برای راه اندازی و نصب آن هستیم که امیدواریم طبق زمانبدی تا پایان سال 95 به بهره برداری برسد و در اختیار شرکت های فناوری اطلاعات قرار گیرد و بتواند نیاز رو به رشد سرویس های داخلی را برطرف کند.
در حوزه ترانزیت هم پروژه EPEG را داشتیم که تعهد بین المللی ما بوده است. بنا بوده 3.2 ترابیت ظرفیت در مسیر بین المللی ایجاد شود که در این پروژه تا کنون 250 گیگ زیربار رفته است و تقریبا 3 ترا از آن نصب نشده که تجهیزاتش وارد کشور شده و امیدواریم این پروژه هم تا پایان سال به حداکثر بهره برداری برسد تا شاهراه ارتباطی جنوب به شمال کشور که مدت های زیادی متوقف مانده است، اجرایی شود و بتوانیم این ظرفیت را زیر بار ببریم. البته ما پروژه های متعددی داشته ایم که تمام شده است که بنده پروژه های در دست اجرای جدی را مطرح کردم.

یکی از مباحث اصلی که از گذشته تاکنون مورد نظر بوده و هست، در خصوص واردات پهنای باند و انحصار شرکت ارتباطات زیرساخت در این بخش است، آیا شما به وجود این انحصار اعتقاد دارید و برای برداشتن این انحصار چه پیشنهادی مطرح می فرمایید.

ما نخست در خصوص این انحصار ریشه یابی کنیم و این که چه شده است که این انحصار به وجود آمده است؟ ذاتا در بازار IT انحصار فرآیند خوبی نیست و الزاما انحصار در هیچ حوزه ای مناسب نیست. چون اگر هم مسائل قیمتی مورد نظر نباشد رقابت باعث افزایش کیفیت می شود و این یک واقعیت است، اما بنا بر ضوابط اجرایی اصل 44 قانون اساسی زمانی که مخابرات خصوصی شد، شبکه مادر مخابراتی نگه داشته شد و اختیار آن به شرکت ارتباطات زیرساخت داده شد و این اصل قانونی باعث ایجاد این انحصار شد که ما در اصل شکل گیری آن بی تقصیریم و طبیعتا قانون این انحصار را به وجود آورده است و این مسوولیت و چارچوب واگذار شده به شرکت ارتباطات زیرساخت بر مبنای قانون است. شاید بتوان ایرادی که در این زمینه مطرح کرد این است که چه بخش از انحصار زیرساخت مطلوب نیست که طبیعتا مباحث قیمت و کیفیت در این زمینه قابل طرح است. درحال حاضر شما در حوزه جستجوگرها از گوگل استفاده می کنید اما تاکنون مطرح شده است که گوگل انحصار بازار جستجو را در ایران در اختیار دارد؟ چون انحصار را اکتساب کرده است و انحصار را  در سرویس دهی به دست آورده است و مردم در کمال رضایت از این سرویس استفاده می کنند. اشکالی که وارد است این است که اگر کاربر نهایی با کیفیت بالا و قیمت پایین سرویس دریافت کند کسی متعرض این انحصار نخواهد شد. نکته ای که وجود دارد این است که ما سرویسمان را به شرکت های واسطه می دهیم ولی کاربر نهایی از قیمت و کیفیت اینترنت رضایت ندارد. باید پرسید که سهم زیرساخت در قیمت ارائه شده به کاربر نهایی چه میزان است؟ یعنی کاربر نهایی قیمت بالای اینترنت را حاکی از انحصار شرکت زیرساخت می داند و همان کاربر کیفیت نامطلوب را ناشی از انحصار شرکت ما می داند. فرآیند ما بیزینس به بیزینس (B2B) است؛ یعنی خدمات را به سرویس دهنده می دهیم و نه مردم و ما عمدتا با کاربر نهایی در ارتباط مستقیم نیستیم. مشترک، کیفیت و سرویس را از سرویس دهنده می خواهد که در روانشناسی این موضوع را فرافکنی می گویند. یعنی سرویس دهنده مسوولیت کیفیت و قیمت را برعهده نگرفته و به گردن ما می اندازد. باید در دو بخش موبایل و ثابت به تفکیک وارد شویم.
در حوزه موبایل قیمت پهنای باند موبایل ایران در بین 4 کشور ارزان دنیاست. در حوزه پهنای باند ثابت نیز نکته دیگری مطرح است. شاید معدود نمونه هایی پیدا کنید که در حوزه ثابت به صورت حجمی سرویس فروخته شود و اینجاست که آزاردهنده است. در دنیا ارتباط ADSL را به صورت کانکشن می فروشند نه به صورت حجم و در اینجاست که صدای کاربر بلند می شود.
همه چیز را به قبل از اول مرداد و مصوبه 237 برمی گردانیم. یک 10 گیگ اینترنت زیرساخت به شرکت سرویس دهنده ADSL فروخته می شود 1.7 میلیارد تومان، اما به شرکت سرویس دهنده نگاه کنیم، 10 گیگابیت را تقسیم بر 8 می کنیم تا تبدیل به گیگابایت شود که می شود 1.25 گیگابایت در ثانیه. این را ضربدر 60 کنیم گیگابایت در دقیقه و ضربدر 60 می شود گیگا بایت در ساعت و ضربدر 24 می شود گیگابایت در روز وضربدر 30 می شود گیگابایت در ماه. یعنی از 10 گیگ ترافیک ارائه شده توسط زیرساخت چند گیگابایت قابل فروش عرضه می شود. اگر کشینگ و ترافیک داخلی هم لحاظ نکنیم که همین بالغ بر 40 درصد است، با احتساب گیگابایتی 3600 تومان درآمد سرویس دهنده ها می شود 12 میلیارد تومان که تنها 1.7 از آن را به ما پرداخت می کنند. سازمان تنظیم مقررات به عنوان مرجع، این موضوع را بررسی کرده و گفته است 20 درصد قیمت تمام شده و نه سود، سهم شرکت زیرساخت است. 43 درصد سهم مخابرات ایران است و مابقی خود سرویس دهنده ها، اما در این میان نامی از مخابرات ایران برده نمی شود. در نهایت مورد ارزیابی قرار گرفت و مشخص شد مردم به دنبال سرویس بدون محدودیت هستند که در مصوبه 237 این موضوع دیده شد که مثلا برای یک سرویس 2 مگ بدون محدودیت، مشترک ماهی 40 هزارتومان پرداخت می کند که تا قبل از این قیمت هر مگ 174 هزار تومان بود و در حال حاضر کاربر می تواند سرویسی با صرفه دریافت کند که اگرچه در سرویس ثابت نیز کاهش قابل توجهی در قیمت منظور شده است، ولی هنوز هم با تعرفه 1 مگ 25 هزارتومان و 2 مگ 40 هزارتومان به وضعیت مطلوب تری رسیده ایم، ولی هنوز تا نقطه مطلوب فاصله داریم. تا 42 درصد طبق مصوبه قیمت اینترنت زیرساخت را کاهش داده ایم و تا 84 درصد قیمت انتقال زیرساخت در داخل کشور را کاهش داده ایم و همچنین با راه اندازی مراکز Peering ترافیک داخلی، هزینه  اینترکانکشن داخلی بین اپراتورها را صفر کرده ایم که مجموع این پکیج 630 میلیارد تومان از درآمدهای شرکت زیرساخت را کم کرده است و این رقم وارد سبد نهایی کاربر شده است تا با هزینه کمتری به سرویس دسترسی داشته باشد.
پس در مجموع در حوزه قیمت به وضعیت مطلوبی در دنیا رسیده ایم. در دنیا نیز اگر ترافیک بیزینس به بیزینس سالیانه 50 درصد رشد داشته باشد قیمت نیز 20 درصد کاهش می یابد و درآمد بیشتر سرویس دهنده ها با افزایش فروش تامین می شود. در مورد کیفیت نیز باید گفت کاربران از کیفیت فعلی اینترنت رضایت ندارند که این به خدمات دسترسی برمی گردد. تاخیرها و پارامترهای کیفی ما وضعیت مطلوبی دارند که از طریق سایت ما منتشر می شوند. در حوزه کیفی تروپود و تاخیر مورد نظر است. در حوزه تروپود به شبکه دسترسی برمی گردد که ما در زیرساخت هرکسی نیاز به سرویس داشته باشد را پاسخ می دهیم، اما اپراتور دسترسی خدمات مطلوب به کاربر نهایی نمی دهد که این ارتباطی به زیرساخت ندارد. ما آمارمان را ارائه می کنیم و حاضریم آمار دیگران را نیز ارائه کنیم. در این حوزه با بررسی بیشتر متوجه می شویم اپراتورهای موبایل با دو دلیل عمده مواجه اند. یکی پهنای باند فرکانسی که در اختیارشان است که شکایت دارند پهنای باند فرکانسی کم است و با افزایش پهنای باند فرکانسی می توانیم پهنای باند بیشتری به کاربر ارائه دهیم، که باید سازمان تنظیم در حوزه فرکانس پاسخگو باشد که این مقوله استراتژیک و مهمی است. نکته دوم محل استقرار سایت هاست که اپراتورها به شدت از تعاملات با شهرداری شکایت دارند. اگرچه بنده در مرجع قضاوت نیستم ولی می توانم تاکید کنم که این تعامل وجود ندارد و نهایتا اپراتورها نمی توانند تعداد سایتشان را افزایش دهند و نهایتا پوشش شبکه به شرایط حداکثری نمی رسد و پهنای باند دریافتی کاربر نیز در سطح پایینی قرارمی گیرد. مقوله دوم در حوزه ADSL است که کیفیت نامطلوب در این حوزه ناشی از مشکلات انتقال در شبکه مخابراتی است و عمدتا PAPها با مخابرات ایران مشکل دارند و شاکی اند که ظرفیت ها در اختیارشان قرار نمی گیرد. سیم های مسی کیفیت مناسبی ندارند و باید با فیبرنوری جایگزین شوند که این بخش در حوزه ثابت به ما برنمی گردد و مخابرات ایران باید پاسخگو باشد. اگر این موارد حل شود، با حل شدنشان به دو مقصد منتج می شود. یا مقصد داخل است که ما از این سیستم بیرون آمده ایم و در مرکز تبادل خودشان با هم تبادل می کنند و ترافیک داخل به داخل را ما متولی نیستیم، اما در حوزه بین الملل، باید گفت که آیا ما راهیابی ترافیکمان مطلوب است یا خیر؟ در یک سال گذشته اقدامات بسیار جدی ای انجام شده تا این مقوله بهبود یابد. روزی که بنده در هیات مدیره زیرساخت قرارگرفتم بالغ بر 80 درصد ظرفیت اینترنت کشور از مرزهای جنوبی خریداری می شد که ما از چابهار که منتها الیه منطقه دریای جنوب است تا فرانکفورت با فیبرهای دریایی در بهترین حالت 116 میلی ثانیه تاخیر داشتیم. در مرز شمالی تاخیرمان تا فرانکفورت 60 میلی ثانیه است. یعنی خود انتخاب مسیر بسیار در تاخیر موثر است. نکته جالب آنکه 80 درصد از ظرفیت ما با این سطح تاخیر از جنوب تامین می شد که امروز به این شکل نیست و امروز بالغ بر 65 درصد از ظرفیت ما از شمال کشور و از مسیرهای فیبرنوری ترکیه ، ارمنستان و آذربایجان تامین می شود و در این مسیرها وضعیت سرویسمان به مراتب بهتر شده است. البته قراردادهایی که پیش از این در حوزه بین الملل و مثلا به صورت 15 ساله امضا شده است، ارقام بسیار بالا و مسیرهای نامطلوبی دارد که طبیعتا با شرایط آن زمان منعقد شده است، اما در حال حاضر تاخیرها با اروپا را با مسیرهای جایگزین از شمال بهبود داده ایم. در حوزه تهیه IP در دو سال گذشته بخشی از شبکه IP  ما از شرکت ارتل هند تامین می شد و ارتباطات ما با قفقاز آنلاین، گرجستان و ترکسل و سرویس دهنده هایی مثل عمان تل بود، اما امروز ارتباطمان را با سرویس دهنده های دسته یک دنیا برقرارکرده ایم که این ها سرویس دهنده های تراز اول دنیا هستند، اما وضعیت مطلوب، زمانی است که محتوای بین المللی به مصرف کننده داخلی نزدیک شود و فاصله محتوا تا کاربر به حداقل کاهش یابد. ما از مدت ها پیش بررسی کردیم و چابهار را به عنوان نقطه پاپ بین المللی انتخاب کردیم و برنامه جدی داریم تا از شرکت های بین المللی که سرویس دهنده CDN هستند دعوت کنیم تا در این نقطه حضور یابند که ما نهایتا اگر با یک سرویس دهنده با 80 میلی ثانیه ارتباط برقرارمی کنیم این را به 5 میلی ثانیه کاهش دهیم. این راه حل اساسی موضوع برای پیگیری است که به زودی به جمع بندی نهایی می رسد. پس در حوزه کیفیت نیز همه امور به ما برنمی گردد و ما حوزه مرتبط با خودمان را شفاف منتشر می کنیم. همانطور که گفتم ما اگرچه نقشی 20 درصدی همانند قیمت در کیفیت داریم ولی نقش ما طلایی است. اگر ما سرویس خوب با کیفیت مناسب و قیمت مطلوب ارائه کنیم، انحصار دیگر موضوعیتی پیدا نمی کند. در نهایت من به عنوان کاربر نهایی هنوز هم احساس می کنم قیمت اینترنت نسبت به سبد سرانه بالاست و همچنین احساس می کنم که کیفیت آن طور که بایدوشاید مطلوب نیست. ما قیمت اینترنت را کاهش داده ایم و امیدواریم این فرآیند مخروطی همچنان ادامه یابد و در سال آینده نیز شاهد کاهش بیشتر قیمت باشیم و همانطور که در دنیا ترافیک رشد می کند و قیمت کاهش می یابد، ما نیز مطابق همین فرمول جهانی حرکت کنیم.

از آنجا که برمبنای اقتصاد مقاومتی، پیاده سازی و اجرای شبکه ملی اطلاعات از اولویت‌هاست، نقش شرکت ارتباطات زیرساخت در تکمیل و پیشبرد این پروژه چگونه است و در نهایت در چه بازه زمانی  شاهد بهره برداری از این پروژه ملی خواهیم بود؟

شبکه ملی اطلاعات تعاریف و چارچوب مشخصی دارد و بر مبنای قانون نقش ما نیز تعریف شده است که نقش ما نقش شبکه مادر مخابراتی در شبکه ملی اطلاعات است. ما باید فیبر می کشیدیم و ظرفیت انتقال ایجاد می کردیم و مراکز تبادل ترافیک داده (IXP) ایجاد می کردیم و همچنین دیتاسنترها را راه اندازی می کردیم، که این اقدامات را در سطح مطلوبی اجرا کردیم و وظایف ما در حیطه شبکه ملی اطلاعات به لحاظ کمی به رقم 100 درصدی رسیده است، اما در حوزه ارتقاء کیفیت باید همچنان تلاش کنیم.
در حوزه اقتصاد مقاومتی نیز از پیش از مدیریت بنده تا به امروز استفاده از حداکثر توان داخلی و بومی سازی تکنولوژی در حوزه شبکه ملی اطلاعات همواره مورد تاکید بوده است. ما پروژه ای تحت عنوان توانا در مجموعه زیرساخت داریم که در حال اجراست که لایه انتقال نوری ما که اصطلاحا به عنوان WDM مطرح است را اجرا می کند که به وسیله یک شرکت ایرانی ساخته شده است. تجهیزات به صورت کامل وارد کشور شده و پروژه در حد 60 درصد پیشرفت فیزیکی داشته و زیربار آمده است و حتی به افغانستان و شمال عراق نیز صادر شده است و با حمایت زیرساخت از شرکت داخلی توانسته ایم به سهمی در منطقه دست یابیم و بخشی از شبکه شرکت زیرساخت نیز روی این سیستم است. در خصوص سیستم های انتقال هم، سیستم های SDH به وسیله شرکت داخلی ساخته شده و به پیشرفت فیزیکی مطلوبی رسیده است که امیدواریم تا پایان سال 96 همه شبکه مورد بهره برداری قرارگیرد که این نیز در راستای اقتصاد مقاومتی است؛ بنابراین ما وضعیت خودمان را با نگاه به سیاست های اقتصاد مقاومتی در شبکه ملی اطلاعات به سرانجام رسانده ایم. اگرچه شبکه ملی اطلاعات هیچ گاه تمام نمی شود و این تلاش همواره باید ادامه داشته باشد، اما در خصوص سایر حلقه های زنجیر باید گفت که بنای آقای دکتر واعظی این است که در هفته دولت همه زنجیره های شبکه ملی اطلاعات بهم بپیوندد.

با راه اندازی شبکه ملی اطلاعات حداکثر سرعت کاربران در این شبکه تا چه میزان ارتقا می یابد؟

سرعت در شبکه به پارامترهای متعددی بستگی دارد و محدودیتی در این زمینه وجود ندارد و این بستگی به خدمات شبکه دسترسی دارد که تا چه میزان بتواند به شما سرعت دسترسی دهد. همانطور که شما نمی توانید بگویید که نسل چهارم شبکه تلفن همراه با چه سرعتی قابل دسترسی است. همانطور که نمی توانید بگویید ADSL ما با چه سرعتی قابل دسترسی است. در نهایت می توان گفت به میزانی که سرویس دسترسی برای شما خدمات ایجاد می کند، محدودیتی در اتصال به شبکه وجود ندارد. البته با سیاست گذاری های اعمال شده، به ازای هر واحد مصرف شبکه اینترنت، 2 واحد مصرف شبکه داخلی به صورت رایگان در اختیار دارید و قیمت اتصال به شبکه داخلی برای ارائه دهندگان سرویس نزدیک به صفر است؛ بنابراین سرویس دهنده های سرویس های بومی با قیمت تمام شده کمتر سرویس ارائه خواهند داد و این بخش به سمت کاربر نهایی انتقال می یابد و طبیعتا سرعت کاربر نهایی به میزان قابل توجهی افزایش و قیمت به شدت کاهش می یابد.

در خصوص برنامه شرکت ارتباطات زیرساخت برای توسعه پهنای باند مراکز دانشگاهی چه اقداماتی انجام شده است؟

شرکت ارتباطات زیرساخت متولی شبکه مادر مخابراتی است و اجازه ورود به بازار دسترسی را ندارد. دانشگاه ها نیز جزو نقاط دسترسی هستند و بنابر بند ه ماده 46 برنامه توسعه پنجم، وزارت ارتباطات مکلف بوده است که شبکه علمی را راه اندازی کند و دسترسی دانشگاه ها به شبکه ارتباطات را تسهیل کند که در این راستا مجری این پروژه سازمان فناوری اطلاعات تعریف شده است و در تهران اقداماتی انجام شده و اپراتوری برای این مجموعه انتخاب شده است که با هماهنگی سازمان فناوری اطلاعات اقداماتش را پیش می برد. در جایی که شبکه علمی نیاز به ارتباطات بین استانی و بین الملل داشته باشد باز ما ارتباطاتش را فراهم می کنیم، همچون شبکه دولت.

حمایت شرکت زیرساخت از تولیدکنندگان محتوای داخلی چگونه است؟

مجموعه وزارت ارتباطات مدل اقتصادی را در شبکه ملی اطلاعات تغییر داده است. پیش از این، اگر یک تولیدکننده محتوا به عنوان عرضه کننده مطرح بود باید پهنای باند می خرید که بخش اعظمی از هزینه تمام شده آن شرکت در حوزه تامین پهنای باند بود، اما امروز با مصوبه 214 و 237 کمیسیون تنظیم مقررات سرویس دهنده محتوای داخلی نه تنها هزینه ای بابت کانکشن پرداخت نمی کند بلکه از محتوای تولیدی، کسب درآمد هم دارد. این بزرگترین خدمتی است که در حوزه زیرساخت باید ارائه می شد که انجام شد و این یک تحول جدی در حوزه تولید محتواست.

دیدگاه شما در خصوص نقش حاکمیت در مدیریت فضای اینترنت کشور چیست؟

اگر منظور شما از مدیریت اینترنت، مدیریت فضای مجازی است آیا فضای مجازی بدون مدیریت معنا دارد؟ شما اگر از سرویس دهنده ای مانند تلگرام استفاده می کنید طبیعتا مقرراتی را رعایت می کنید. فضای مجازی تابع مقرراتی است، همانطور که فضای طبیعی و زندگی شهروندی هم تابع قوانینی است. همانطور که کاربران فضای مجازی باید مسوولیت پذیر باشند، حاکمیت این فضا نیز باید تابع قوانینی باشد. حاکمیت باید از حقوق معنوی و حرمت کاربران دفاع کند و در قبال کاربران پاسخگو باشد. اگر فردی در فضای مجازی حساب بانکی شما را خالی کرد شما از حاکمیت توقع دارید که از حق شما دفاع کند. اگر منظور از مدیریت این مباحث است طبیعتا کاربران نیز از حاکمیت توقع مدیریت در این فضا را دارند. مقوله دوم که ممکن است برای شما سوال باشد این است که آیا اعمال حاکمیت صرفا از طریق انحصار در شرکت ارتباطات زیرساخت است که این سوال بسیار متفاوت از بخش نخست است. شما حتی در منزل برای استفاده از اینترنت باید حاکمیت قائل باشید و تابع قوانین و مقرراتی هستید که همان موارد را برای فرزندانتان اعمال می کنید؛  بنابراین مدیریت فضای حقیقی و مجازی باید تابع قوانین و ضوابط حاکمیت باشد.

حوزه فیلترینگ به لحاظ نگاه حاکمیت را چگونه تبیین می کنید؟

در غرب مسوولیت اجتماعی در حوزه موارد غیراخلاقی برعهده افراد است و حاکمیت صرفا در موضوعات امنیت کلان ملی ورود می کند، اما در شرق حوزه موارد اخلاقی تابع فرهنگ است و حاکمیت در مقوله موارد اجتماعی صرفا مسوولیت را برعهده مردم نمی گذارد که این موضوع در کشورهای لیبرال شرقی مانند ژاپن و کره جنوبی نیز جاری است و حاکمیت نسبت به موارد غیراخلاقی در حوزه اینترنت ورود می کند؛ چرا که درخواست مردم شرقی به این گونه است. طبیعتا فرهنگ مردم شرق و غرب متفاوت است و خیلی از مباحثی که ما در کشورمان نمی پذیریم در همه کشورهای شرقی نیز حتی کشورهای لیبرال نیز جاری است. در حوزه کشورهای شرقی صرفا نمی توان گفت که ما در جمهوری اسلامی ایران فیلترینگ را اعمال می کنیم. این مباحث از کشورهای لیبرال تابع سیاست های آمریکا همچون ژاپن و کره جنوبی تا چین و حتی پاکستان تا کشورهای عربی همچون امارات و عربستان و حتی ترکیه نیز تا اینکه چه میزان نزدیکیشان با غرب زیاد باشد یا کم، همین مدل فیلترینگ اجرا می شود. در غرب به دنبال رمزگذاری و اعمال حاکمیت از طریق شبکه هستند که به نظر بنده عمر کوتاهی دارد و راه حل این است که یا سرویس های داخلی به وجود بیاید و یا مقرراتی ایجاد شود تا سرویس دهنده های بین المللی وارد تعامل با ما شوند تا حاکمیتمان حفظ شود چون رعایت اصول حاکمیت برای ما اصل است.

انتهای پیام