"هوشمندی اشیاء؛ گامی فراتر از اینترنت اشیاء"

به گزارش سیتنا، پروفسور عبدالرحمن یارعلی، عضو ارشد، استاد و مشاور فنی دانشکده مهندسی دانشگاه Murray State ایالت کنتاکی آمریکا در یادداشت ماه شماره‌ دهم ماهنامه نسل چهارم نوشت:

"ارتباطات در حیطه ICT را می توان به زبان ساده تبادل و اشتراک آراء و افکار، ایده‌ها، دیتا و اطلاعات بین انسان و انسان، اشیاء و انسان، انسان و اشیاء و اشیاء و اشیاء تعریف کرد. در پروسه تغییر و تحولات تکاملی و ابداعی تکنولوژی‌های ارتباطات گسترش و استفاده از باند پهن، کاهش هزینه‌های اتصال، تولید وسایل و ابزار مجهز به حسگر (sensor)، قابلیت اتصال ابزار به wifi، عرضه تکنولوژی‌های جدید با هزینه‌های پایین، ظهور اپلیکیشن‌های  متفاوت و در دسترس بودن انواع تلفن‌های هوشمند یک طوفانی در بخش اتصال اشیاء به شبکه و پلتفورم اینترنت به نام IoT (Internet Of Things) را به همراه داشته است.

اصطلاح IoT را می توان به عنوان مفهومی که تاثیر به سزایی در امور روزانه افراد چه در منزل، محل کار، صنعت، فرهنگ و اقتصاد یک جامعه داشته است، یاد نمود. دامنه استفاده این تکنولوژی شامل وسایل آشپزخانه منزل، ارسال متن توسط حس گرمایش، ارتباط ماشین با ماشین و ساختارها، ارتباط اشیاء با یکدیگر و اتصال دیتا به مراکز تصمیم گیری شهری، ارتباط با ترافیک فضایی (هواپیما)، بهینه سازی امور در کشاورزی، کنترل ترافیک شهری و نقل و انتقالات، محیط زیست و سایر موارد می باشد. اگرچه بیش از 70 درصد از مردم اصطلاح  IoT را نشنیده اند ولی این تکنولوژی زمینه فراهم نمودن موقعیت‌های درآمدزایی و ظهور رشته‌های کاری جدید را میسر خواهد نمود و بر اساس تخمین و پیش بینی‌ها تا 20 سال آینده چیزی در حدود 10 تا 15 تریلیون دلار به GDP جهانی اضافه خواهد نمود.

IoT به عنوان تکنولوژی آینده در جامعه بشری یک تحول عظیمی از طریق اتصال اشیاء، انتقال دیتا، آنالیز دیتا را در حیطه‌های اقتصاد، فرهنگ و روابط اجتماعی افراد به همراه خواهد داشت. در حال حاضر معضل پیش روی شرکت‌های مخابراتی (MNO) کاهش قابل توجه درآمدزایی آنها از بخش اتصال (connectivity) کاربران (به دلیل رقابت در بازار موبایل) می باشد، لذا اپراتورهای موبایل مارکت IOT و M2M را به عنوان یک کشش برای منبع درآمدزایی جدید با ارائه سرویس‌های جدید دنبال می نمایند.

اپراتورهای موبایل جهت بقا و درآمدزایی به توسعه و ارائه یک مدل تجارتی جدید مبنی بر همکاری و شراکت با کمپانی‌های نرم افزار و سخت افزار را به منظور یک سناریوی برد- برد نیاز دارند. همچنین MNOها جهت استفاده و درآمدزایی از اتصال اشیاء (IoT) M2M نیاز به گامی فراتر از اتصال اشیاء یعنی راه حل‌ها (solutions) و ارزش‌های افزوده (value chains) را به عنوان منابع درآمدزایی دنبال نمایند.

راز موفقیت اپراتورها حسگرها، کانتنت، دیتا آنلاتیک، اپلیکیشن و مدل جدید تجارتی می باشد. اپراتورها باید با یک استراتژی مشارکتی و پلت فرم جدید با کمپانی‌های تولیدکننده نرم افزار تعریفی جدید از ارائه خدمات و سرویس‌های خود به مشترکین را داشته باشند.

در چند سال گذشته در گردهمایی‌های رده بالای صنعت مخابرات بحث Internet Of Things تبدیل Intelligence Of Things شده است. اگرچه هر دو IoT هستند ولی تفاوت بین آنها را می توان با "خنثی" و "هوشمند" قلمداد نمودن اشیاء بیان نمود. در حال حاضر بحث اتصال اشیاء به اینترنت و یا حتی ارتباط اشیاء با یکدیگر جای خود را به هوشمند نمودن اشیاء متصل به اینترنت داده است.

اینترنت اشیاء را می توان تشبیه به سیستم "لوله کشی" المانهای الکترونیکی،  وسایل ارتباطی، حسگرها، کامپیوترها، محرکه‌ها (actuators) که فقط انتقال دیتا و اطلاعات خام را به همراه خواهند داشت نمود ولی هوشمندی اشیاء دیتا و اطلاعات خام را به یک ابزاری در جهت تحول عظیم در طراحی، تولید، فعالیت‌‌ها تصمیم گیری‌‌ها، عرضه و نهایتا تبدیل سرویس‌ها و خدمات به زنجیره ارزش‌ها تبدیل خواهد نمود.

هوشمندی اشیاء در حقیقت معنی بخشیدن به حجم عظیم دیتای جاری در لوله ‌های سیستم اینترنت اشیاء می باشد. فرق بین smart و Intelligent در قدرت ارائه راه کار، تصمیم، ایده و پیشنهاد می باشد. اسمارت فون (smart phone) اگرچه وسیله ای قابل و توانا می باشد ولی هوشمند نمی باشد. هوشمندی اشیاء یک ارزش افزوده بر اینترنت اشیاء می باشد و قادر به ارائه اطلاعات صحیح، بازخورد به کاربران جهت تصمیم گیری را دارند.

چالش پیش روی IoT، فائق آمدن بر مشکلات حریم خصوصی (privacy)، امنیت دیتا (security) و قابلیت همکاری (Interoperability) تکنولوژی‌ها با یکدیگر می باشد. بدون توافق و ارائه یک پلتفورم مشترک (همانند اینترنت) تمام ظرفیت های IOT ظاهر نخواهد شد.

شرکت‌های سامسونگ، اپل، مایکروسافت وگوگل حاضر به اجماع به یک پلتفورم نخواهند شد و این سد راه فراگیر شدن IoT می باشد. امیدوارکننده آن است که ظرف چند سال گذشته هزینه ساخت و عرضه اپلیکیشن‌ها، قیمت حسگرها، پهنای بان د(Band Width) و قیمت مایکروچیپ به شدت رو به کاهش بوده است. از طرف دیگر وسایل و ابزار Wearable نسبت به سال گذشته رشد 223 درصدی داشته است و تا سال 2017 میلادی این سرویس یک مارکت 20 بیلیون دلاری خواهد شد.

استفاده IoT تاثیر به سزایی در حیطه‌های صنعت ماشین سازی، پزشکی و داروسازی، هوشمند نمودن شهر و منازل، کشاورزی، و شبکه‌های برق خواهد داشت و طبق برآورد متخصصین محصولات و سرویس‌های IoT یک تاثیر 30 درصدی بر اقتصاد و جهان خواهند داشت و مارکت جهانی آن تا سال 2020 با تخمین 34 بیلیون اشیاء متصل به اینترنت به 6 تریلیون دلار خواهد رسید.

در مجموع می توان گفت که IoT یک انقلاب صنعتی دیگری می باشد که تحولات قابل ملاحظه‌ای در تجارت، دولت و مصرف کنندگان در دنیا به همراه خواهد داشت. سرمایه گذاری‌های تکنولوژی IoT در شش لایه اتصال، امنیت، ذخیره دیتا، همگرایی سیستم‌ها، سخت افزار (اشیاء) و اپلیکیشن‌ها پیش بینی می شود".

انتهای پیام