استراتژی رسانه‌ای متفاوت روحانی در نیویورک
محمود احمدی‌نژاد در طول هشت سال ریاست دولت 9 بار با تحمیل هزینه سفر خود و همراهانش به نیویورک، فستیوال تبلیغاتی به راه می‌انداخت تا در آن تبدیل به مشهورترین و جنجالی‌ترین چهره جهان شود.
به گزارش سیتنا، «انتخاب» در ادامه نوشت: در سالهای دیگر نیز از محو اسراییل تا انکار هولوکاست و انواع و اقسام مواضع جنجالی از سوی او گرفته می‌شد تا این "چهره" از سکه نیفتد با این حال به تدریج علاقه رسانه‌های گروهی به جنجال‌های او به تدریج کمتر و کمتر می‌شد به نحوی که حتی با وجود علاقه شدید لابی صهیونیستی به بزرگ‌نمایی مواضع جنجالی احمدی‌نژاد برای تحریک جامعه بین‌المللی علیه ایران، در سالهای آخر رسانه‌های غربی نیز توجه سابق را به احمدی‌نژاد نداشتند.
اما این سوال همواره برای افکار عمومی ایرانیان مطرح بود که چرا احمدی‌نژاد برای مطرح کردن خود از منافع ملی ایران هزینه می‌کند؟ آیا او نمی‌داند هزینه طرح هر موضع غیر ضروری و غیرمتعارف او در نظام بین‌الملل بر سفره‌های مردم که قرار بود نفت بر سر آن بیاید اما نان و پنیر هم در حال خروج از سفره است چه خواهد بود؟
با این حال سفر نخست رییس جمهور جدید به مقر سازمان ملل نشان داد با دیپلماسی رسانه‌ای نوع دیگری نیز می‌توان برخورد داشت.
دکتر روحانی و تیم رسانه‌ای وی، به جای آنکه دیپلماسی رسانه‌ای را در خدمت مطرح کردن رییس جمهور قرار دهند، محبوبیت و اعتبار دکتر روحانی را در خدمت پیشبرد اهداف دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی قرار دادند به نحوی که مصاحبه با ان. بی. سی قبل از سفر و نگارش مقاله در واشنگتن پست موجب شد تا فضای رسانه‌ای برای نرمش و تغییر مثبت در سیاست خارجی غرب و بخصوص و نطق بی‌سابقه اوباما در مجمع عمومی سازمان ملل ایجاد شود.
گرچه ممکن است بخشی از افکار عمومی، این انتظار را داشتند که در نطق دکتر روحانی نرمش بیشتری دیده می‌شد و یا وی در ضیافت دبیرکل سازمان ملل حضور پیدا می‌کرد و همچنین به درخواست اوباما برای ملاقات دو جانبه پاسخ مثبت می‌داد و قطعا در این صورت از محبوبیت بیشتری در میان هواداران خود برخوردار می‌شد اما باید به این نکته توجه داشت که رییس جمهور نیز دارای اعتبار و ظرفیت محدودی است و اختیار تام وی نیز در چارچوب توافق شده‌ای میان وی و نظام معنا می‌یابد و اگر وی اعتبار خود را صرف حرکات نمادین دست دادن و دیدار تشریفاتی می‌کرد قطعا از توان وی برای حل مساله هسته‌ای کاسته می‌شد و در عمل دکتر روحانی محبوبیت خود را فدای حل مشکلات معیشتی مردم و پیشبرد پروژه رفع تحریم‌ها نمود.
بنابراین در نطق دکتر روحانی در سازمان ملل نیز با هوشمندی مواضعی کاملا در چارچوب گفتمان رسمی نظام بدون تحریک نظام بین‌الملل بیان شد تا بستر پیشبرد دیپلماسی پنهان و مذاکرات با پنج به علاوه یک فراهم آید.
در کنار آن مدیریت رسانه‌های غربی و انجام گفتگوی موفق، بی‌حاشیه و در عین حال متفاوت و تاثیرگذار با سی. ان. ان و واشنگتن پست و سی. بی. اس در نیویورک نیز برگ دیگری از کارنامه موفق دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی بود که توسط مشاور رسانه‌ای رییس جمهور هدایت شد.
در مجموع می‌توان گفت عملکرد رسانه‌ای رییس جمهور در سفر به نیویورک نشان داد که با تدبیر می‌توان از فرایندی که تا دیروز تنها به تحمیل هزینه به کشور می‌انجامید بهره‌بردار‌ی‌های مناسبی را نیز انجام داد.
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید