سود افشاگری‌های ادوارد اسنودن برای شرکت‌های بیمه‎ی سایبری

با افشاگری‌های ادوارد اسنودن در مورد اقدامات آژانس امنیتی ملی آمریکا، بحث در مورد امنیت در فضای مجازی بار دیگر بالا گرفت. این بحث بهترین تبلیغ برای بیمه‌گرانی است که "بیمه‌های سایبری" عرضه کرد.

به گزارش سرویس بین الملل سیتنا (citna.ir)، «واقعا تصادفی بود. منتظر چنین اتفاقی نبودیم. اما موقعیت بسیار خوبی برای ما به وجود آمد». این سخنان عضو هیئت مدیره بیمه آلیانتس آلمان است در مورد افشاگری‌های ادوارد اسنودن؛ پیمانکار آژانس امنیت ملی آمریکا که از نظارت مخفیانه ایالات متحده بر دادوستدهای اینترنتی پرده برداشت و اکنون به دشمن شماره یک امنیت ملی این کشور تبدیل شده است.

شرکت آلیانتس اندکی پیش از افشاگری‌های اسنودن، بسته‌ی بیمه‌ای را معرفی کرده بود که، به گفته مبتکرانش، از شرکت‌ها در برابر آسیب‌های حاصل از حملات سایبری در سطوح مختلف حمایت می‌کند؛ مثلا اگر حمله هکرها به شبکه کامپیوتری یک کارخانه تولید را برای چند روز با مشکل مواجه کند یا حمله‌ای مشابه به شهرت یک مؤسسه آسیب بزند.

بازاری با قابلیت رشد بالا

البته این ایده بکر نیست. در آمریکا سال‎هاست که بیمه‌های سایبری وجود دارد و بیمه‌گذاران برای حفظ خود، سالانه بیش از یک میلیارد دلار به شرکت‌های بیمه‌گر می‌پردازند. به گفته‌ی یک کارشناس سوئیسی از حوزه اقتصاد بیمه، این عرصه در آلمان و اروپا هنوز نوپاست. به زعم وی، برای چنین بیمه‌هایی در بازار اروپا، ظرفیت جذب حدود یک میلیارد یورو در سال وجود دارد.

این تنها افشاگری‌های ادوارد اسنودن نبود که بر حفره‌های امنیتی اینترنت نور افکند. در سال ۲۰۱۱ هکرها با استفاده از حفره امنیتی موجود در "پلی‌استیشن ۳" ساخت شرکت سونی، به پایگاه اینترنتی این محصول نفوذ کردند و به اطلاعات خصوصی کاربران و شماره کارت‌های اعتباری در سطح وسیعی دست یافتند. این موضوع طبیعتا حیثیت سونی را خدشه‌دار کرد.

گاه هم برخی از کارمندان به دلیل عدم تسلط بر نرم‌افزارها موجب بروز اشکال در شبکه یک کارخانه و توقف تولید می‌شوند. علاوه بر این مرزهای جغرافیایی در اینترنت بی‌معناست و یک شرکت ممکن است به راحتی حق کپی‌رایت را در گوشه‌ی دیگری از جهان نقض کند.

چالش‌های پیش رو

به اعتقاد آگاهان، در دنیای اینترنت نه ابعاد خسارت به درستی قابل محاسبه است و نه خسارت به درستی قابل جبران. به همین دلیل بیمه‌گران برای جبران خسارت روش‌های دیگری را نیز در پیش می‌گیرند. به‌عنوان نمونه کارشناسان تبلیغاتی شرکت آلیانتس پس از بروز حادثه تلاش می‌کنند وجهه آسیب‌دیده‌ی شرکت‌ها را در افکار عمومی ترمیم کنند؛ فرایندی که "اقدام متقابل در حوزه ارتباطات" خوانده شده است.

با وجود تجربیات موجود از بازار آمریکا یا برخی بیمه‌گران دیگر، در حوزه بیمه سایبری هنوز اطلاعات آماری قابل اعتنایی وجود ندارد. محصولات بیمه‌ای نیز عموما محدود هستند و از استاندارد مشخصی پیروی نمی‌کنند. از سوی دیگر این خدمات "هنوز" به افراد حقیقی ارائه نمی‌شوند. افرادی که خانه خود را بیمه می‌کنند، در صورت بروز حادثه، هزینه کامپیوتر و هاردهای خارجی را دریافت می‌کنند.

انتهای پیام