جنگ سایبری در راه است؟
"ما شاهد حمله هایی هستیم که در آن، آدم بدها کنترل بخشی از شبکه برق، یا زیرساخت های حساس دیگری، را در دست میگیرند و میتوانند از آن برای اقداماتی جدیتر استفاده کنند. شلوغ بازی وجود دارد، ولی این واقعیت نیز وجود دارد که شما میتوانید از طریق ابزارهای سایبری، به اقداماتی دست بزنید که تأثیرات نظامی دارند."
به گزارش سرویس بین الملل سیتنا "citna.ir"، چند هفته پیش در کنار ریل راه آهن در شهر کوچک گیترزبرگ در مریلند ایستاده بودم که ناگهان یک قطار باربری سی اس اکس، با بوق و زنگ خطر، از تقاطع همسطح عبور کرد. شاید مسافران آمریکایی دیگر علاقه چندانی به راه آهن نداشته باشند، ولی قطارهای باربری هنوز نقش مهمی در سلامت اقتصادی این کشور دارند.
راه آهن هم، مانند بیشتر زیرساخت های مدرن، بوسیله سیستمهای پیچیده دیجیتالی کنترل میشود. از این رو نگرانی در مورد اینکه این کامپیوترها، مانند سایر سیستمهای پشتیبانی الکترونیکی که جامعه مدرن به آنها محتاج است، هدف حملات سایبری قرار بگیرند رو به افزایش است.
برخی معتقدند که زیرساخت هایی مانند راه آهن مورد تهدید سایبری قرار دارند
سال گذشته لئون پانهتا وزیر دفاع سابق ایالات متحده، درباره احتمال وقوع یک "پرل هاربر دیجیتالی" صحبت کرد: حمله ای که میتواند زیرساخت های حمل و نقل ایالات متحده را هدف قرار دهد.
حادثه پرل هاربر، حمله ناگهانی ناوگان دریایی ژاپن، در سال ۱۹۴۱، به پایگاه دریایی ایالات متحده در پرل هاربر بود که باعث ورود ایالات متحده به جنگ جهانی دوم شد.
چند هفته پیش نیز باراک اوباما در سخنرانی سالانه خود، به نوبه خود در این باره هشدار داد. او گفت: "ما میدانیم که هکرها، هویت افراد را می دزدند و به ایمیلهای شخصی نفوذ میکنند. میدانیم که کشورها و شرکتهای خارجی، اسرار تجاری ما را می قاپند. حالا دشمنان ما به دنبال دستیابی به توانایی خرابکاری در شبکه برق، مؤسسات مالی و سیستمهای کنترل پرواز ما هم هستند."
خدمات کلیدی
به گزارش سیتنا به نقل از بی بی سی، صدها شرکت خصوصی با هدف پیشگیری از یک "آخرالزمان دیجیتالی" در حال راه اندازی هستند.
شان هِنری میگوید که نباید این خطر را دست کم گرفت. او میگوید: "در کنار خطر استفاده از سلاح های کشتار جمعی در یک شهر بزرگ، تهدیدهای سایبری یکی از بزرگترین چالش های پیش روی ما است."
آقای هنری در گذشته مشاور مدیر اجرایی اف بی آی و مسئول تحقیقات سایبری آن در سراسر جهان بوده است.
او حالا مدیر شرکت "کراود استرایک" است که به شرکت های مختلف خدمات ایمنی در برابر هکرها ارائه میدهد.
او میگوید: "هر کاری که به صورت روزمره انجام میدهیم، وابسته به ارتباطات سایبری است: تمام دادههایی که هر روز به شبکه سرازیر میکنیم، بخش خدمات مالی، زیرساخت های حساس، شبکه برق و سیستمهای آبرسانی."
او می افزاید: "ما به طور قطع میدانیم که گروههایی وجود دارند که به شکل فعال به دنبال ضربه زدن به جهان غرب از طریق حمله به شبکههای سایبری هستند. فکر میکنم که اگر چنین اتفاقی بیافتد، پیامدهای ناگواری برای ما خواهد داشت."
توفان کاترینا در سال ۲۰۰۵ نشان داد که یک جامعه پیچیده و پیشرفته چقدر زود میتواند، در پی تخریب خدمات کلیدی اش، از کار بیافتد. مایکل چرتف، وزیر امنیت ملی در زمان این توفان، به من میگوید که خطر حمله سایبری بسیار جدی است.
او میگوید: "حتی همین حالا که داریم با هم صحبت میکنیم، روزانه میلیونها حمله سایبری به زیرساخت ها، با هدف سرقت اطلاعات یا دزدی حقوق معنوی انجام میشود."
او می افزاید: "همان قابلیتی که به افراد اجازه این کارها را میدهد، میتواند امکان کارهای مخربتر را هم فراهم کند. پس باید گفت که احتمالی قوی وجود دارد که سیستمهای متصل به اینترنت که عملیات های مهم را کنترل میکنند، مختل و یا تخریب شوند."
شهر سایبری
به گزارش سیتنا، در ایالت نیوجرسی در ایالات متحده، اِد اسکودیس در حال آماده شدن برای مواجهه با چنین فاجعهای است. دفتر او، مانند ترکیبی از ژول ورن و استیم پانک (زیرسبکی از ادبیات علمی تخیلی)، پر است از اشیاء عجیب و غریب: یک گرامافون صد ساله، نمونههای بازسازی شده از اولین لامپ های برقی و یک مدل راه آهن در زیرزمین.
یک شهر مینیاتوری ساخته شده است تا به بررسی اثرات یک حمله سایبری کمک کند
ولی این یک مدل راه آهن اسباببازی نیست. این مدل، که بوسیله چندین کامپیوتر کنترل میشود، ابزاری برای سازمان های دولتی و شرکت های خصوصی است تا با آن پیامدهای نفوذ هکرها به زیرساخت های دیجیتالی یک شهر را شبیه سازی کنند.
آقای اسکودیس میگوید: "ما "شهر سایبری" را ساختهایم. این شهر ۱۵ هزار نفر جمعیت دارد. ساکنان این شهر آدمک های کوچک در ماکت نیستند، بلکه دادههایی در کامپیوتر هستند. آنها پرونده بیمارستانی و روابط خانوادگی دارند. میتوانید ببینید که این فرد، فامیل آن فرد است."
او در ادامه میگوید: "آن ها پرونده و حساب بانک دارند و در یک شبکه اجتماعی عضو هستند... و "سلحشوران سایبری" در این روابط به دنبال چیزهایی میگردند تا بتوانند از آنها در حمله به این شهر استفاده کنند."
این یک نمونه مینیاتوری از یک میدان تیر دیجیتالی است و استفاده بسیاری هم از آن میشود.
خطرات واقعی؟
ادبیات "سلحشوران سایبری" قطعاً آخرالزمانی است. با این حال، همزمان با کاهش یافتن بودجه دفاعی، عدهای معتقدند که درباره تهدید سایبری اغراق شده است.
توماس رید، یکی از سخنرانان رشته مطالعات جنگ در کینگز کالج لندن، نظرش را درباره وسعت واقعی تهدید سایبری بی تعارف میگوید. نام جدیدترین کتاب او "جنگ سایبری اتفاق نخواهد افتاد" است.
او میگوید: "فکر میکنم که سخن گفتن از سناریوی پرل هاربر سایبری یا حتی یازده سپتامبر سایبری مبالغه آمیز است. در واقعاً اگر به دور از هیاهو با مسئولان پنتاگون صحبت کنید، آنها ممکن است حتی تأیید کنند که در چنین گفتههایی، به خاطر فواید سیاسی، اغراق میشود تا به کنگره برای تصویب قوانین امنیت سایبری فشار بیاورند."
اد اسکودیس قبول دارد که مقدار زیادی "شلوغ بازی سایبری" در جریان است، ولی همچنان تأکید میکند که خطرهای واقعی نیز وجود دارد. او میگوید: "در پس همه اینها، یک چیز واقعی وجود دارد."
او می افزاید: "ما شاهد حمله هایی هستیم که در آن، آدم بدها کنترل بخشی از شبکه برق، یا زیرساخت های حساس دیگری، را در دست میگیرند و میتوانند از آن برای اقداماتی جدیتر استفاده کنند. شلوغ بازی وجود دارد، ولی این واقعیت نیز وجود دارد که شما میتوانید از طریق ابزارهای سایبری، به اقداماتی دست بزنید که تأثیرات نظامی دارند."
همین ترس از یک تهدید سایبری مخرب است که ایالات متحده را تشویق کرده است تا امکانات دفاعی خود را تقویت کند: پنتاگون در حال استخدام ۴ هزار سلحشور سایبری است.
یک بخشنامه جدید نیز، برای محافظت بهتر از زیرساخت های حساس آمریکا در برابر هکرها، از سوی رئیس جمهور امضا شده است. محافظت در برابر خطرات حمله های دیجیتالی یک صنعت رو به رشد است: صنعتی که ارتش و بخش خصوصی درگیر رقابت شدیدی بر سر کسب سهم بیشتری از آن هستند.
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید