سرنوشت کهکشان راه شیری به کجا می‌رسد؟
یک تیم بین‌المللی از محققان گفتند که شواهد روشنی مبنی بر اینکه اختروش‌ها در اثر برخورد دو کهکشان ایجاد می‌شوند در اختیار دارند و به گفته آنها در هنگام این برخورد مقدار زیادی انرژی مورد نیاز اختروش‌ها آزاد می‌شود، که این می‌تواند سرنوشت کهکشان راه شیری باشد.
به گزارش سیتنا به نقل از یورونیوز، اخترشناسان برای اولین بار تایید کردند که چه چیزی اختروش‌ها یا کوازار‌ها (هسته کهکشانی فعال و بسیار نورانی) را مشتعل می‌کند. اختروش‌ها، درخشان‌ترین و قدرتمندترین اجرام جهان هستند که هنگام برخورد کهکشان‌ها با هم ایجاد می‌شوند.
ستاره شناسان گفتند که این غول‌های آسمانی زمانی تشکیل می‌شوند که دو کهکشان به یکدیگر برخورد کنند. آنها هشدار دادند که این می‌تواند سرنوشت راه شیری در چند میلیارد سال آینده باشد.
اختروش‌ها یکی از افراطی‌ترین اجرام در کیهان هستند، برخی از آنها با وجود اینکه در فضای منظومه شمسی ما جمع شده‌اند به میزان یک تریلیون ستاره می‌درخشند.
آنها در قلب کهکشان‌ها قرار گرفته‌اند و توسط سیاه‌چاله‌های پرجرم تغذیه می‌شوند و برای روشنایی خیره‌کننده‌شان به مقدار زیادی گاز نیاز دارند.
اما اینکه دقیقا چه چیزی اختروش‌ها را به وجود می‌آورد از زمان کشف آنها در دهه ۱۹۵۰ تا کنون بی‌جواب مانده بود.
در مطالعه‌ای جدید، یک تیم بین‌المللی از محققان گفتند که «شواهد روشنی» مبنی بر اینکه اختروش‌ها در اثر برخورد دو کهکشان ایجاد می‌شوند در اختیار دارند. به گفته آنها در هنگام این برخورد مقدار زیادی انرژی مورد نیاز اختروش‌ها آزاد می‌شود.
کلایو تادهانتر، اخترفیزیکدان دانشگاه شفیلد در بریتانیا و یکی از نویسندگان این مطالعه گفت که این می‌تواند سرنوشت کهکشان راه شیری باشد.
او ادامه داد: «کهکشان آندرومدا در همین نزدیکی با سرعتی نزدیک به ۲۰۰ کیلومتر در ثانیه به سمت ما می‌آید.»
او گفت: «این کهکشان تقریبا پنج میلیارد سال دیگر با راه شیری برخورد خواهد کرد و در نتیجه یک اختروش دیگر به وجود خواهد آمد.»
او افزود که اختروش‌ها تمام گاز یک کهکشان را به بیرون می‌رانند و از شکل گیری ستاره‌های جدید جلوگیری می‌کنند.
محققان ۴۸ کهکشان با اختروش در مرکز آن را با ۱۰۰ کهکشان بدون وجود اختروش‌ها را با هم رصد و مقایسه کردند.
براساس این مطالعه، احتمال برخورد کهکشان‌هایی اختروش‌دار با دیگر کهکشان‌ها سه برابر بیشتر است.
در حالی که این نظریه که چنین برخوردهایی باعث شعله‌ور شدن اختروش‌ها می‌شود برای دهه‌ها وجود داشته است، اما اثبات آن دشوار است.
تادهانتر گفت که اختروش‌ها به دلیل درخشندگی باورنکردی‌شان «مانند فانوس دریایی برای جهان دور عمل می‌کنند.»
او ادامه داد که تلسکوپ فضایی جیمز وب که دیافراگم بسیار بزرگتری نسبت به تلسکوپ هابل دارد، می‌تواند به افشای اطلاعات بیشتر در مورد اختروش‌ها در جهان دور، زمانی که جهان در مراحل اولیه خود بوده، کمک کند.
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید