ماجرای شهر زیرزمینی باستانی که ۲۰۰۰۰ نفر را در خود جای داده بود!

به گزارش سیتنا، در سال ۱۹۶۳ مردی در استان نوشهیر ترکیه، دیوار زیرزمین خود را شکست و یک کلان شهر زیرزمینی عظیم را کشف کرد.

مرد (که در آن زمان در گزارش های خبری شناسایی نشد) با پتک زدن به دیوار خود تونل‌هایی را کشف کرد. کاوش نشان داد که این تونل‌ها، کلانشهر زیرزمینی ۱۸ طبقه با کلیساها، مدارس و اصطبل‌ها بوده است.

این شهر که درینکویو نام دارد، برای نسل‌ها متروکه شده بود. به گفته محققان بخش فرهنگ ترکیه، ساخت و ساز در این شهر که انتظار می‌رود حدود ۲۰۰۰۰ نفر در آن زندگی می‌کردند، ممکن است در اوایل قرن ۸-۷ قبل از میلاد آغاز شده باشد.

در دوره بیزانس (از ۳۹۵ تا ۱۴۵۳ میلادی)، شهر به هزارتویی از تونل‌ها و اتاق‌هایی به مساحت ۴۴۵ کیلومتر مربع (۱۷۲ مایل) تبدیل شد. شبکه تونل و گذرگاه شامل ورودی‌های مخفی، شفت‌های تهویه (برای جلوگیری از مرگ در غار) و چاه‌ها و مجاری آب بود.

مردم منطقه به احتمال زیاد ابتدا از سنگ نرم برای ذخیره سازی استفاده می‌کردند و مواد غذایی را در دمای خنک و ثابت نگهداری می‌کردند. با این حال ساخت این شهرها به احتمال زیاد به دلیل ارزش دفاعی آنها بود.

به عنوان مثال، کسانی که در سطوح پایین قرار داشتند، توانستند جریان آب را به سطوح بالا و پایین قطع کنند و از آلوده کردن منابع توسط مخالفان جلوگیری کنند. تونل‌ها را می‌توان از داخل با درهای کروی نورد سنگی بست، و خود گذرگاه‌ها به اندازه‌ای کوچک بودند که مهاجمان مجبور می‌شدند در یک زمان صف بکشند.

در طول قرن ها افراد مختلفی به این شهر پناه برده اند. مسیحیان اولیه برای فرار از آزار و اذیت رومیان در آنجا ماندند، در حالی که مسلمانان در طول جنگ های اعراب و بیزانس در سال های ۷۸۰ و ۱۱۸۰ از آن برای امنیت استفاده کردند.

غارهای مشابه تا اواخر سال ۱۹۰۹ برای پناه بردن از خطر استفاده شد، به طوری که درینکویو حتی بزرگترین شهر زیرزمینی نیست. جالب است که ببینیم این شهرهای زیرزمینی چقدر به خوبی پنهان بوده اند و نشان می دهند که برای هدف خود، خوب ساخته شده اند. گفته می شود که چنین شهرهای زیرزمینی مشابه هنوز در سراسر ترکیه و همچنین برخی دیگر از کشورهای آسیای غربی پنهان هستند.

انتهای پیام