نقد کتاب مسافر دهکده جهانی به قلم عبدالرشیدی
علی اکبر عبدالرشیدی، از قدیمی‌ترین خبرنگاران تلویزیون و چهره‌ای شناخته شده برای فعالان رسانه‌ای است.
به گزارش سیتنا، نقد وی بر کتاب مسافر دهکده جهانی که در برگیرنده زندگینامه پروفسور یحیی کمالی‌پور است را می‌خوانید:
چندی است کتابی با نام «مسافر دهکده جهانی» در عرصه ارتباطات در ایران منتشر شده است. این کتاب نوشته "نگین حسینی" نویسنده و روزنامه نگار ایرانی است اما در حقیقت بخشی از شرح حال پرفسور یحیی کمالی پور رئیس دانشکده ارتباطات دانشگاه «پوردو کلیومت» در ایالت ایندیانای ایالات متحده امریکا است.
جالب است بدانیم که چاپ اول این کتاب دراقدامی کم نظیر، تنها چند روز بعد از انتشار نایاب شد و ناشر آن «انتشارات سیمای شرق» مجبور به تجدید چاپ آن گردید. شاید همین نکته یعنی به چاپ دوم رسیدن کتاب ظرف یک هفته مختصات جالب توجه آن را روشن سازد.
کتاب در بادی امر برای دست‌اندرکاران عرصه ارتباطات جذاب است؛ کسانی که کمالی پور را می‌شناسند و به جایگاه او در حوزه ارتباطات و سعی او در توسعه علم ارتباطات در آسیا، افریقا، اروپا و امریکا آگاهند و از ده‌ها پروژه‌ای که او در دانشگاه‌های مختلف از دانشگاه سلطان قابوس درعمان گرفته تا دانشگاه ژان پل دوم در لهستان و اخیراً دانشگاه لوزاکا در زامبیا واقفند.
اما در نگاهی نزدیک‌تر به این کتاب متوجه می شویم که این اثر وسیله‌ای برای روحیه دادن به جوانان و نشان دادن یک الگوی امید بخش و دلگرم کننده عملی برای کسانی است که آینده خود را در رؤیا می پرورند و نسبت به تحقق آن تردید دارند.
کمالی پور ابتدا با هدف امید بخشیدن به جوانان زادگاهش، راور کرمان، شرح حال خود را بی پرده بیان کرده و همه مشکلاتی را که سر راه زندگیش بوده برشمرده و چگونگی مقابله با آن‌ها را تشریح کرده است. سپس به خواننده یادآور شده است که برای موفقیت، امید، تلاش و پیگیری لازم است و مهم نیست که اهل کجائید، در کجا زندگی می‌کنید و چه برنامه‌ای برای آینده خود در نظر دارید.
انتخاب نام «مسافر دهکده جهانی» برای این کتاب تمثیلی است از اشاره مارشال مک لوهان نظریه‌پرداز کانادائی حوزه ارتباطات به نقش ارتباطات در کوچک کردن جهان در مقیاس یک "دهکده جهانی" و سفر کمالی پور از روستائی در راور به قلب جهان صنعتی و بازگشت دوباره او به ایران.
کمالی پور در«مسافر دهکده جهانی»است نحوه تحصیل اعتماد به نفسی را که یک جوان کم تجربه می تواند در خود ایجاد کند و به کمک آن به سمت و سوی تحقق آرزوهای خود گام بردارد شرح می دهد و مصداق‌های عملی از زندگی خود را ذکر می کند. آن جا که به نحوه آموختن رقص ساقه گندم در باد اشاره می کند و این که ساقه گندم به جای ایستادگی در برابر توفان که حتما شاخه نازک آن را خواهد شکست ترجیح می دهد رقص آرام در باد را بیاموزد و بقای خود را در انعطاف، سازواری و گذشت تضمین کند.
کتاب «مسافر دهکده جهانی» شرح زندگی یک استاد برجسته ارتباطات نیست؛ یعنی خبر کمی از نظریه‌پردازی‌های علمی، تحقیقات و مقالات او در این کتاب ذکر شده است. کتاب بخشی از زندگی یک جوان امیدوار و بی پشت و پناه کرمانی است که با یاد خدا، دعای مادر و پدر و همت خود پا در مسیر ناشناخته و بی انتهای موفقیت می گذارد و می تواند موانع بزرگ و نابود کننده را یکی بعد از دیگری از سر راه بردارد و شاهد موفقیت و آرامش را در آغوش گیرد.
با خواندن کتاب «مسافر دهکده جهانی» می توان دید مردی که دو سوم زندگی خود را دور از خانه و زادگاهش گذرانده چگونه به یاد اولین مکتب و آموزگار، دائی و خاله و عمه، همبازی‌های دوران کودکی و همه آن چه را که نقش اولیه را در خاطر وی زده، حفظ کرده و دلش به چه شیوه‌ای برای همه آن‌ها پر می زند و آرزوی دیدار مجدد همه کسانی را دارد که سه دهه پیش دست قضا بین آن‌ها جدائی افکنده است.
یحیی کمالی پور در این کتاب دلیل موفقیت‌های خود را در جای جای زندگی کودکی خود می جوید و اعتقاد دارد انسان بدون گذشته خود آینده ای ندارد ضمن این که برای ساختن آینده به گذشته نیاز دارد اما این نیاز کافی نیست بلکه باید برای ساختن آینده روشن تلاش هم بکند.
کمالی پور این کتاب را به همه نوجوانان و جوانان راور و کرمان و سرانجام ایران تقدیم کرده و امیدوار است دیگر انسان‌های موفق هم شرح زندگی خود را بنویسند و در این اهتمام بزرگ برای کمک به جوانان مستعد و لایق ایرانی همت بگمارند.
کتاب به لطف قلم شیوا و پر احساس نویسنده‌اش نگین حسینی، نثر بسیار روان، روائی و قصه‌گونه‌ای دارد. حجم مطالب مندرج در آن نیز آنقدر زیاد نیست که نتوان در ادامه خواندن آن پایداری داشت.
خواندن این کتاب را ابتدا به همه نوجوانان و جوانان توصیه می کنم. بعد به همه بزرگترهائی که در خانه نوجوانی دارند و جوانی. والدین هم می توانند با خواندن این کتاب درسی به منظور چگونه رفتار کردن با جوانان خود بیاموزند؛ درسی که مملو از احساس، دادن انرژی مثبت، آموزش ایمان و پاکدامنی و کشف لیاقت‌هاست.
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید