صادقی: باسابقه‌ترین بازیکن استقلالم، اما قربانی باندبازی شدم

به گزارش ایلنا، امیرحسین صادقی مدافع سابق تیم ملی و باشگاه استقلال از بی‌مهری‌های که نسبت به او در این سال‌ها شده است می‌گوید. از اینکه دوست داشت در اتفاقات بزرگتری را در استقلال تجربه کند، اما برخی پشت پرده‌ها مانع از این شد. وی با اشاره به اینکه از روند سال گذشته ناراضی است صبحت‌هایش را اینچنین آغاز کرد: متاسفانه چندان سال خوبی برا مردم نبود سیل و زلزله برخی از مردم را عزادار کرد و زندگی آن‌ها را از بین برد این اواخر هم که این بیماری کرونا شب عیدی مردم کشورمان را درگیر خود کرده است.

اگر به شما سه میلیارد بدهند چه می‌کنید؟

بدهی و مالیاتم را می‌دهم، البته شاید این گوشه‌ای از بدهکاری‌هایم را باشد، خداروشکر، چون رفقای ما هستند تا حالا بنده را به زندان ننداخته‌اند.

چرا عروس بار سوم بله می‌گوید؟

الان که اصلا چیزی نگویند بله را گفته‌اند، الان شوهر پیدا نمی‌شود.

دوست دارید جای یک خواننده مشهور بخوانید؟

خوانندگی را که دوست ندارم، ولی خب آن دوبار کلا حال دلم خوب نبود که خواندم.

از بچگی خود بیشتر دلتنگ چه چیزی هستید؟

کسی که در قرچک ورامین بزرگ شده است قطعا سختی بسیاری کشیده است مخصوصا که زمان جنگ بود با صدای آژیر سریع می‌ترسیدیم، ما در خانه خود آب شیرین نداشتیم مجبور بودیم خریداری کنیم، گاز نداشتیم نفت را باید خریداری و انبار می‌کردیم.

دوست داشتید جای کسی باشید؟

جا‌های که در زندگی تحت فشار هستم دوست داشتم جای آدم‌های بیخیال باشم.

اگر قرار بود با چهار نفر به رستوران بروید آن‌ها چه کسانی بودند؟

ترجیحا دوست دارم با کسی بروم که استقلالی باشد. اما شاید باورتان نشود بالای ۹۰ درصد دوستان من پرسپولیسی هستند، البته دوستم دارند و زیاد وارد کل کل نمی‌شوند، چون می‌دانند پوست تک تک آن‌ها را می‌کنم.

به مربی‌گری فکر می‌کنید؟

دوست دارم مربی شوم، ولی هنوز آمادگیش را ندارم

دوست دارید همسایه شما فضول باشد یا پر سروصدا؟

فضول که باشد با اولین دخالت او را سر جایش می‌نشانم، پر سروصدا بد نیست.

از کاری که الان در حال حاضر می‌کنید راضی هستید؟

بله. نتورک مارکتینگ ۸ سالی هست که به صورت قانونی زیر نظر وزارت صنعت و معدن و تجارت وارد ایران شده است و روند رو به رشدی را بین مردم دارد طی می‌کند.

قهرمان دوره کودکیت چه کسی بوده است؟

دوران کودکی ما تلویزیون‌ها سیاه و سفید بودند باز با این حال من اهل تلویزیون نبودم صبح تا ظهر مدرسه بودیم و بعد از ظهر هم فوتبال بازی می‌کردیم بعد دعوا می‌کردیم شب با کتک مادر سیر می‌شدیم و از ترس پدر می‌خوابیدیم. تا دلتان بخواهد از مادرم کتک خوردم و جای سیم دو شاخه ضبط همیشه روی تن ما بود!

آرزویی بوده که به آن نرسیده باشید؟

خیلی آرزو دارم که به آن‌ها نرسیده‌ام، همیشه دنبال آرامش بودم، ولی متاسفانه آرامشی که در خانواده دنبال آن بودم هرگز برایم به وجود نیامد، جنگی که برای اسمم کرده بودیم را خیلی‌ها زیر سوال بردند. با کار‌های خودشان، با زیرآب زدن با دنبال بازوبند کاپیتانی بودن و چهره خوبی از من نشان ندادند. امیرحسین صادقی دوسال تمام بیرون از فوتبال، بی سروصدا بدون اینکه کسی خبر داشته باشد زندگی کرد، ولی باز برای اسم استقلال و هوادار می‌جنگد. هواداری که به راحتی او را فراموش کرد انگار نه انگار که باسابقه‌ترین بازیکن تیم‌شان تنها یک اسم دارد که آن‌هم امیرحسین صادقی است.

۱۵ سال برای این تیم بازی کرده‌ام، ۵ قهرمانی دارم و تنها بازیکن استقلال هستم که از این تیم دو بار به جام‌جهانی رفته‌ام. توقع نداشتم، اما خیلی مواقع به من بی‌مهری شد. هیچ کس نه از فدارسیون نه از باشگاه استقلال سراغی از من نگرفته است. حتی بسیاری از رفقای فوتبالی من نیز حالی از امیر حسین صادقی نپرسیدند. من متاسفانه قدرت لابی کردن ندارم پس همیشه باید در کناری بمانم و نظارگر باشم؛ و در فوتبال ایران چیزی جز باند بازی و لابی وجود ندارد و همین مسائل به فوتبال ما ضربه زده است.

انتهای پیام