"پرتوهای امواج الکترومغناطیس در فرکانس رادیویی، قادر به تخریب بافت‌های زنده‌ی تحت پرتوگیری نیست"

به گزارش سیتنا به نقل از اداره کل ارتباطات شرکت ارتباطات سیار ایران، روز چهارشنبه ۲۵ دیماه نشست تخصصی با عنوان «بررسی وضعیت دکل های مخابراتی در سطح شهر تهران و ابهامات پیشِ رو» در سالن همایش های برج میلاد تهران برگزار شد.

در این نشست تخصصی که جمعی از اصحاب رسانه، صاحبنظران و مدیران سازمان های مرتبط با موضوع امواج الکترومغناطیس حضور داشتند، فرهود کاظمی مدیرعامل شرکت ارتباط مشترک شهر، عباس رحیمی خوشمکانی مدیرکل دفتر امور حفاظت در برابر اشعه سازمان انرژی اتمی ایران، سید حسن سید موسوی مشاور مدیریت عامل و اداره کل حقوقی و رگولاتوری همراه اول و متخصص سازگاری الکترومغناطیسی، ناهید خداکرمی عضو شورای اسلامی شهر تهران و مسعود نفیسی معاون فنی شرکت ارتباط مشترک شهر با ایراد سخنرانی پرداختند.

در این نشست دکتر سیدحسن سیدموسوی مشاور مدیرعامل همراه اول در زمینه ماهیت امواج ساطع شونده از دکل‌های مخابراتی گفت: پرتوهای امواج الکترومغناطیس در فرکانس رادیویی از نوع پرتوهای غیریونیزان است، که انرژی آنها حدود ۱۰ میلیون بار از انرژی پرتوهای یونیزان کمتر است، و قادر به تخریب بافت های زنده تحت پرتوگیری نیستند. همچنین پرتوگیری ما دارای یک ماهیت دوگانه با دو دسته منبع پرتو است که یکی آنتن‌های نصب‌شده روی دکل ها و دومی آنتنهای متعدد موجود در تلفن‌های همراه است.

این متخصص حوزه الکترومغناطیس افزود: چگالی توان تشعشعی ناشی از آنتن دکل BTS در پای دکل کمترین مقدار بوده، و بتدریج که از پای دکل دور می شویم، ابتدا این مقدار بتدریج زیاد می شود، و پس از یک فاصله خاص به بعد، هرچه از سایت دور ‌شویم با نسبت عکس مجذور فاصله از سایت، کمتر می‌شود؛ اما این در مورد چگالی توان ناشی از گوشی موبایل برعکس است. یعنی تشعشع ناشی از ترمینال کاربر به این شکل است که توان تابشی در نزدیک سایت کمترین است و هرچه که از سایت دور می‌شویم توان تابشی ناشی از گوشی بیشتر می شود، بنحوی که در برخی موارد پرتوگیری بیش از ۱۰۰ برابر پرتوگیری از آنتن های سایت می گردد. بنابراین یکی از رویکردهای کاهش پرتوگیری از گوشی ها، نصب آنتن‌های سیار برای درون ساختمان‌هاست که IBS نامیده می شود.

وی تصریح کرد: در شرایط واقعی، در محیط پرتراکم شهری علاوه بر موج مستقیم، موج‌های انعکاسی، موج‌های پراش‌یافته و موج‌های پراکنده‌شده نیز حاضرند؛ بنابراین انرژی جذب‌شده در بدن ناشی از تابش همزمان سایت و گوشی، تابع پیچیده‌ای از فاصله، توان آنتن ها، ارتفاع دکل، نوع آنتن، بافت جغرافیایی محیط انتشار و ... است. به همین دلیل تنها معیار برای احراز ایمنی تشعشعی سایتها و گوشی ها، اندازه گیری است، و تعیین هر نوع معیار فاصله در شرایط واقعی کاری غیر دقیق و ناصحیح خواهد بود.

این متخصص الکترومغناطیس با اشاره به ضرورت اصلاح برخی رفتارهای شهروندان در استفاده از فنآوری های ارتباطی، اظهار کرد: ۶۰ درصد تشعشع خارج‌شونده از موبایل در بدن کاربر جذب می‌شود که به آن اثر هاوسینگ گفته می شود و به همین دلیل بهتر است حتی‌الامکان از نگه داشتن موبایل در دست اجتناب شود و از جیب یا کیف استفاده شود. ضمنا بهتر است مردم در زمان استفاده از گوشی، به جای استفاده از هدست های بلوتوثی، از هندزفری های سیمی استفاده کنند؛ چراکه قدرت اثرات حرارتی القای ELF هندزفری های سیمی بمراتب کمتر از پرتوهای RF هدستِ بلوتوثی یا WiFi است.

همچنین لپ‌تاپ را نیز نباید بر روی پا گذاشت؛ چراکه در چنین شرایطی پرتوگیری و اثرات حرارتی آن بیشتر می‌شود.

انتهای پیام