باید چالشهای فرهنگی در توسعهی اینترنت اشیاء در ایران را جدی گرفت/ هنوز اکوسیستم IOT در کشور ما شکل نگرفته است
دبیر اجرایی مرکز تحقیقات اینترنت اشیاء، پیرامون چالشهای موجود در توسعه اینترنت اشیاء در ایران، گفت: در این زمینه چالشهایی از قبیل چالشهای فرهنگی و آموزشی، استانداردی و سیاستگذاری و زیرساختی وجود دارد که در این بین و ابتدا به ساکن، باید چالش فرهنگی را جدی گرفت.
به گزارش خبرنگار سیتنا، مهدی قیصری در نشست تخصصی «چیستی اینترنت اشیاء و وضعیت توسعه آن در ایران» که در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات برگزار شد، گفت: مشکلی که در تعریف از اینترنت اشیاء وجود دارد این است که، افراد هم در تعریف کلمه «اینترنت» و هم در تعریف کلمه «اشیاء» در عبارت اینترنت اشیاء دچار اشتباه میشوند. اینترنت در این عبارت، یعنی «شبکه جهانی و هوشمند» که اینترنت بخشی از آن محسوب میشود که این شبکه میتواند نظامی باشد، شبکه خاص دولت باشد، شبکه خاص کشتیرانی و یا غیره. اشیاء نیز صرفاً معنی «شیء» نمیدهد بلکه میتواند به معنای انسان، فرآیندها، اشیاء و یا حتی خطوط تولید باشد؛ خطوط تولیدی که بتواند دیتا تولید کند.
قیصری ادامه داد: نودها یا گرهها در اینترنت اشیاء میتوانند هرچیزی باشند که بسته به آن نودها ، اینترنت اشیاء در آن و متناسب با آن، تعریف میشود. قیصری در پایان این بخش از سخنان خود، اینترنت اشیاء را چنین تعریف کرد: شبکهای هوشمند از تمامی موجوداتی که ما میتوانیم آن را بهعنوان یک شیء ببینیم ازقبیل انسانها، فرآیندها و ... .
دبیر اجرایی مرکز تحقیقات اینترنت اشیاء در ادامه توضیحاتی که جهت روشن شدن مفهوم اینترنت اشیاء داشت، عنوان کرد: اینترنت اشیاء فناوری نیست بلکه مجموعهای از فناوریهاست که در یک چارچوب قرار گرفتند، بنابراین اینترنت اشیاء یک چارچوب و یک مفهوم است که به تبع آن، همه فناوریها در آن کار میکنند. IOT ابتدا در سال ۲۰۱۱ تنها بهعنوان یک مفهوم مطرح شد که گنگ بود اما از سال ۲۰۱۲ رشد خود را آغاز کرد.
قیصری در رابطه با کاربردهای IOT اشاره کرد: اینترنت اشیاء میتواند در تمامی حوزهها مانند صنعت هوانوردی و فرودگاهی، حوزه بانکداری و امنیت، کشتیرانی، ساختمانسازی، خردهفروشیها و ... کاربرد داشته باشد. او افزود: طبق آمار جهانی، تا سال ۲۰۲۰ میلادی، ۵۰ میلیارد اشیاء از طریق اینترنت اشیاء به هم مرتبط خواهند شد. برآیند اینترنت اشیاء این است که منجر به زایش دنیای جدیدی خواهد شد که ما را همواره به یاد خودمان میاندازد. بهعبارت دیگر، همه چیز آن برای ما مسئول و پاسخگو خواهد بود. او گفت: همه این اتفاقات از طریق هوش مصنوعی اتفاق خواهد افتاد.
این پژوهشگر حوزه فناوری اطلاعات در مورد اقداماتی که برای داشتن IOT لازم است نیز، به ایراد سخن پرداخت و تصریح کرد: یک تیم، سازمان، دولت و یا هرنهاد و ارگانی برای ورود به عرصه IOT، نیازمنده پارهای از امکانات ازقبیل دانش کسب و کار و متخصصان آن عرصه، متخصص امنیت، طراحی و توسعه نرمافزار، سختافزار، شبکهسازی و ارتباطات و ... است که بدون آنها هرگز نمیتوان اکوسیستم IOT را ساخت. او اشاره کرد: متأسفانه در کشور ما هنوز اکوسیستم IOT شکل نگرفته است.
قیصری در ادامه به نحوه راهاندازی و سپس طریق کسب موفقیت در این عرصه پرداخت و خاطرنشان کرد: اگر سازمانی بخواهد هوشمندسازی در آن اتفاق بیفتد، ابتدا در آن باید یک «پلتفرم دانشی» که حاوی اطلاعات و دیتاها باشد شکل بگیرد تا براساس همان اطلاعات، هوشمندسازی رخ دهد. او ادامه داد: موفقترین شرکتها یا سازمانها در حوزه IOT سازمانهایی خواهند بود که با محصولات یا خدماتی وارد بازار شوند که قبلاً آن را ارائه میدادند، یادگیری مداوم و بررسی و مطالعه موردی چندگانه از موارد مشابه با تجربیات موفق داشته باشند و آخرین مورد اینکه فرصتی مناسب برای تغییر در فرآیندهای کسب و کار و شکل ظاهری و درونی سازمان خود متناسب با آنچه میخواهند از طریق IOT به بازار ارائه دهند، ایجاد کنند.
قیصری پیرامون چالشهای موجود جهت توسعه اینترنت اشیاء در ایران سخن گفت و افزود: در این زمینه چالشهایی از قبیل چالشهای فرهنگی و آموزشی، استانداردی و سیاستگذاری، زیرساختی و ... وجود دارد که در این بین و ابتدا به ساکن، باید چالش فرهنگی را جدی گرفت که در این زمینه باید فرهنگسازی و آموزش به مدیران و مسئولان جهت ورود به اینترنت اشیاء صورت گیرد.
دبیر اجرایی مرکز تحقیقات اینترنت اشیاء، با شاخص قرار دادن چند مورد و بررسی وضعیت ایران در آنها و همچنین در مقایسه با سطح بینالمللی، به این نتیجه رسید که ایران در دو فاکتور کلیدی «مهارت» و «قدرت سرمایهگذاری» فاصله چندانی با دیگر کشورها ندارد و تنها نقطه ضعف آن زیرساختها هستند که اگر کمی زیرساختهای مربوط رشد کنند، خواهیم توانست در این عرصه در داخل کشور موفق و در خارج نیز حرفی برای گفتن داشته باشیم.
او در پایان تأکید کرد: ما نیاز به الگوگیری داریم؛ بهجای اینکه مسیر را از صفر آغاز کنیم، میتوانیم الگوبرداری کنیم؛ با الگوبرداری ده پله را یکی رفتهایم.
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید