معترض هندی، قهرمان شبکه‌های اجتماعی شد

به گزارش سیتنا به نقل از بی بی سی، تا این اواخر کسی به سریجیت که از ۲۲ ماه مه سال ۲۰۱۵ هر روز به نشان اعتراض در هوای آزاد در خارج ساختمان دبیرخانه ایالت کرالا در شهر تریواندروم نشسته، توجهی نداشت.

او در آفتاب داغ تابستان، باران های موسمی شدید یا حتی سرمای گزنده زمستان، تمام مدت بدون سرپناه روی یک قطعه حصیر نشست و مقاومت کرد.

سریجیت گفت: "وقتی باران می آید به دکان‌های نزدیک یا زیر ایوان ساختمان ادارات پناه می‌برم. بعضی مواقع هم همین‌جا می‌نشینم"

تنها تقاضای او رسیدگی مستقل به علت و عوامل مرگ سریجیو، برادر کوچکترش است که به گفته او به دست پلیس کشته شده.

با وجودی که مردم هند با خشونت‌های پلیس و مرگ بازداشتی‌ها بیگانه نیستند، تقاضای سریجیت بازتاب بخصوصی داشته است. دفتر ملی ثبت جرایم هند، عده بازداشتی‌هایی را که در فاصله سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵ جان سپرده اند را ۵۹۱ نفر اعلام کرده است.

پلیس می گوید سریجیو ۲۶ ساله که به جرم سرقت یک تلفن موبایل دستگیر شده بود، در حالی‌ که در بازداشت بوده دست به خودکشی زده است. این در حالی است که خانواده او در این باره می‌گویند، سریجیو، عاشق دختری بوده که بر حسب تصادف از خویشاوندان یکی از ماموران پلیس بوده. سریجیو، یک روز قبل از تاریخی که قرار بود این دختر با شخص دیگری ازدواج کند دستگیر شد و روز بعد که به دلیل "تلاش برای خودکشی" به بیمارستان منتقل شد، فوت کرد.

دیدبان حقوق بشر، در گزارش ماه اوت گذشته‌اش در مورد هند، آورده که خودکشی و بیماری از معمول‌ترین دلایلی است که مقامات این کشور برای پنهان کردن مرگ‌هایی می‌آورند که احتمالا در نتیجه شکنجه توسط پلیس اتفاق افتاده است.

سریجیت می‌گوید: "من برادرم را قبل از مرگش در بیمارستان دولتی متعلق به دانشکده پزشکی در حالی که او را به تخت بسته بودند دیدم. می خواست چیزی بگوید. او یک ماسک اکسیژن داشت و آثار کبودی بر روی بدنش کاملا مشهود بود. ولی پلیس مراقب بود و مانع شد که من نزدیکتر بروم."

به اعتراض های سریجیت تا کنون اعتنایی نشده بود. او تنها چند مکالمه با قانونگذارانی که روزانه به محل ساختمان رفت‌و‌آمد داشتند، انجام داده بود. اما هنگامی که توجه شبکه‌های اجتماعی به این موضوع جلب شد، اوضاع تغییر کرد.

در چند ماه گذشته، عکس‌های سریجیت همراه با پیام‌های همبستگی و حمایت از جمله از طرف برخی از چهره‌های سرشناس در فیسبوک و توییتر توجه عده زیادی را به خود جلب کرده است.

پریتویراج سوکوماران، یک هنرپیشه مشهور جنوب هند در سایت خود در شبکه‌های اجتماعی در باره سریجیت صحبت کرده و تاوینو توماس، یک هنرپیشه معروف دیگر نیز به این اعتراض ها پیوست.

کمپینی که با هشتگ عدالت برای سریجیت، به راه افتاده محبوبیت زیاد پیدا کرد و آهنگی به همین نام که گاپی سوندار، ترانه سرای مشهور هند شعر آن را سروده و در تاریخ ۱۷ ژانویه در اینترنت منتشر شد و توسط بیش از نیم میلیون نفر دانلود شد.

با اینکه سریجیت روحیه خوبی دارد، اعتراض‌هایش بر سلامت او تاثیر گذاشته. او که زمانی یک بدنساز حرفه‌ای بود حالا وزنش تنها ۴۹ کیلو است و به وضوح ضعیف شده است.

قانونگذاران ایالت کرالا در نتیجه فشار فزاینده مردم، دستور تحقیقات داخلی پلیس در ارتباط با مرگ سانجیو را دادند، ولی سانجیت این نوع تحقیقات را رد کرده و اصرار دارد که این پرونده به نهاد تحقیقات فدرال هند موسوم به دفتر مرکزی تحقیقات ارجاع شود.

عده زیادی هنوز هم در حال پیوستن به این اعتراض هستند و وقتی چند هفته قبل سریجیت تصمیم گرفت کارش را سخت‌تر کرده و به جای تحصن نشسته، اعتصاب غذا کند دیگران هم از او پیروی کردند.

برخی از طرفداران او "روزه امدادی" گرفته‌اند به این معنی که برای همبستگی با سریجیت به نوبت آب و غذا نمی‌خورند و بسیاری در حمایت از تقاضای او خواستار این شده‌اند که پرونده برادر سریجیت برای رسیدگی به دفتر مرکزی تحقیقات ارجاع شود.

آخیل دیویس، شخصی که کمپین حمایت از سانجیت را در فیسبوک راه‌اندازی کرده، می‌گوید: "این کمپین تا هنگامی که سانجیت به خواسته‌اش یعنی اجرای عدالت نرسید ادامه خواهد داشت."

او می‌افزاید: "طی چند روز گذشته بسیاری از ما از نقاط دورافتاده برای کمپین به اینجا آمد‌ه‌ایم و تا زمانی که دفتر مرکزی تحقیقات، رسیدگی این پرونده را به عهده نگرفته همینجا خواهیم ماند."

در ماه مه سال ۲۰۱۶، مسئولین نهاد رسیدگی به شکایات از پلیس ایالتی، روایت پلیس از ماوقع را بررسی کرده و به این نتیجه رسیده بودند که مرگ سانجیو، بر اثر "حمله فیزیکی وحشیانه در حین بازداشت" بوده است.

نارایانا کاراپ، که سرپرستی نهاد مورد بحث را هنگام رسیدگی به این پرونده داشت، گفت: تحقیقات کامل او که در جریان آن با کارشناسان سم شناسی، جرم شناسی و نیز متخصصین خط شناسی مشورت شده بود او را متقاعد کرد که این یک "مورد آشکار" از قتل در حین بازداشت است.

پس از آن، دولت ایالتی موافقت کرد پرونده را به دفتر مرکزی تحقیقات ارسال کند ولی این دفتر گفت که به دلیل مشغله زیاد نمی‌تواند رسیدگی به این پرونده را قبول کند.

با این وجود، هفته گذشته دادگاه عالی کرالا قدم پیش نهاد و دستور داد پرونده به دفتر مرکزی تحقیقات ارجاع شود. بنا بر گزارش شماری از رسانه‌ها، این دفتر هم‌اکنون تحقیقات خود را شروع کرده، ولی سریجیت مصمم است تا هنگامی که شخصا از شروع رسیدگی اطمینان پیدا نکرده، به اعتصاب غذا ادامه دهد.

او می گوید: "سیاستمداران و ماموران پلیس می خواهند وانمود کنند همه چیز درست است ولی من قول‌های آنها را باور نمی‌کنم. من زمانی اعتصاب غذا را می‌شکنم که دفتر مرکزی تحقیقات، بررسی را شروع کند."

انتهای پیام