عادل فردوسی‌پور چند قدم تا جاسوسی برای MI6 فاصله دارد؟
« با هر متر و معیاری بسنجیم، عادل فردوسی‌پور، پدیده‌ای در رسانه ملی ایران و فرا‌تر از آن در فوتبال ایران است؛ کسی که با تیزهوشی و شناخت خوب خود از رسانه، به یکی از قدرتمند‌ترین افراد در فوتبال ایران بدل شده که بسیاری از رخدادهای فوتبال ایران، مرهون او و برنامه پر‌مخاطبش است، ولی عادل در این سال‌ها از گزند بدخواهی‌ها هم در امان نبوده است؛ بدخواهی و نه انتقاد!»
به گزارش سیتنا سایت «تابناک»، با بیان این مقدمه نوشته است: برنامه پرمخاطب 90 که بیش از یک دهه از عمر آن می‌گذرد، چند سالی است، پرمخاطب‌ترین برنامه‌های تلویزیون است؛ آن هم در تلویزیونی که با مشکل برنامه‌سازی و جذب مخاطب روبه‌روست و هر سال بر بینندگان این برنامه افزوده می‌شود و این پشتوانه اجتماعی به همراه داشتن آنتن و مهم‌تر از همه، هوش بالای فردسی‌پور برای پرداختن به سوژه‌ها، موجب شده که تا قدرت برنامه نود به اندازه‌ای برسد که این روز‌ها حضور یافتن یا نیافتن برخی از بازیکنان تیم زیر ۲۲ سال ایران در جام‌جهانی برگرفته از گزارش برنامه اوست.
فردوسی‌پور چند قدم تا جاسوسی MI6 و دیدار با جورج سورس فاصله دارد!
نگاهی به اخبار فوتبالی ایران در چند سال گذشته، نشان می‌دهد موج خبری که فردوسی‌پور پیرامون یک موضوع به راه انداخته، بسیار قوی و تأثیرگذار بوده و بسیاری از واژه‌هایی که این روز‌ها به کلیدواژه اخبار ما بدل شده، برگرفته از همین برنامه است؛ نمونه آخر آن، موضوع «قلیان» است که ولوله‌ای در فوتبال ایران به پا کرد و همه را به تکاپو انداخت.
در کشوری که گهگاه مصلحت بر حقیقت برتری داشته و مسئولان به دلیل همین مصلحت، چشم از حقیقت پوشانده‌اند، حضور فردوسی‌پور و برنامه جسورانه‌اش، نعمت است؛ جایی که انگار همه بدنه ورزش کشور از پدیده شیوع قلیان آگاهی داشتند، ولی به علت مصلحت یا هر چیز دیگر، علاقه‌ای به افشای آن نداشتند.
عمق فاجعه تا جایی بوده که پزشک تیم زیر ۲۲ سال روز گذشته در مصاحبه‌ای اعلام کرد که برخی چیز‌ها را نمی‌تواند بگوید. فردوسی‌پور با جسارت مسأله را مطرح کرد و به پشتوانه پایگاه اجتماعی برنامه‌اش، توانست مسئولان را به واکنش وادارد؛ حتی اگر این موضوع به حذف برخی ستاره‌های جوان از ترکیب تیم ملی کشورمان منجر شود.
اما کار فردوسی‌پور چندان به مذاق همه خوش نیامده و مخالفان بسیاری داشته است. این مخالفان که حسابشان از منتقدان جداست، فردوسی‌پور را به آن چیزی متهم می‌کنند که خود داعیه مبارزه با آن را دارد. همین اتهامات هم فردوسی‌پور را امسال به مجلس شورای اسلامی کشاند تا درباره پرونده فساد در فوتبال توضیحاتی بدهد.
اما بعد جدید انتقادات عجیب و غریب از عادل فردوسی‌پور در برنامه ورزش و مردم بود؛ جایی که اسماعیل حسن‌زاده، انتقادات شدیدی را متوجه فردوسی‌پور و برنامه‌اش کرد؛ رئیس کمیته‌ای که در ماه‌های اخیر، فعالیت‌هایش بیشتر در واکنش به گزارش‌های برنامه نود بود.
حسن‌زاده در برنامه ورزش و مردم ضمن انتقاد شدید از برنامه نود، اقدامات فردوسی‌پور را مغایر فرمایشات رهبری دانست و گفت: «به سلامت این برنامه اطمینانی نداشته و دلایل زیادی برای این صحبت خود داریم. متأسفانه این برنامه با بیانات مقام معظم رهبری مغایرت دارد، زیرا آدم‌ها را به جان هم می‌اندازد».
این یک مدل همیشگی متهم کردن افراد در ایران است. وقتی مدیری در حوزه فعالیت‌های خود نمی‌تواند وظایفش را به خوبی انجام دهد، با زدن انگ‌های این‌چنینی منتقدانش را از دور خارج می‌کند. چیزی هم که این روز‌ها خریدار دارد چنین اتهاماتی است. تازه باید خدا را شکر کرد که فردوسی‌پور را به همکاری با MI۶ و دیدار با جورج سورس متهم نکرده‌اند.
نگاهی به کارآیی کمیته انضباطی فوتبال و برنامه نود در فوتبالی که بیش از هر زمان به فساد و تباهی متهم است، نشان می‌دهد که کدام یک با توجه به اینکه حوزه فعالیت‌هایشان متفاوت است، در راستای زدودن زنگار‌ها از فوتبال موفق بوده‌اند.
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید