چهار پیامبری که هنوز در قید حیات اند

سرنوشت 4 پیامبر (حضرت خصر، حضرت عیسی، حضرت الیاس و حضرت ادریس) هنگام قیامت و بعد از آن چه می شود؟

برخى پیامبران زنده را چهارتن می دانند: حضرت عیسى، خضر، الیاس و ادریس(علیهم‏السلام).

1ـ درباره زنده بودن حضرت عیسى؛ قرآن می فرماید: «آنها هرگز مسیح را نکشتند و نه به دار آویختند؛ لیکن امر بر آنان مشتبه شد و کسانى که درباره او اختلاف کردند قطعا در مورد آن دچار شک شده‏ اند و هیچ یک علمى بدان ندارند جز آن که از گمان پیروى می کنند و یقینا او را نکشتند؛ بلکه خدا او را به سوى خود بالا برد و خدا توانا و حکیم است. و از اهل کتاب کسى نیست مگر آنکه پیش از مرگ او به او ایمان می ‏آورد» نساء (4)، آیات 157 ـ 159

2- زنده بودن حضرت خضر، از روایات استفاده می شود؛ گر چه پیامبر بودن ایشان مسلم نیست و محل خلاف است (همان، ج 51، ص 291)

3- راجع به حضرت الیاس هم روایاتى وجود دارد که دلالت بر زنده بودن ایشان می ‏کند؛ گرچه مرحوم علامه طباطبایى این روایات را ضعیف دانسته است. (المیزان، ج 17، ص 16)

4- و اما راجع به حضرت ادریس در تفسیر «مجمع البیان» در ذیل آیه «واذکر فى الکتاب ادریس انه کان صدیقا نبیا و رفعناه مکانا علیا» (مریم (19)، آیه 56 و 57) ... بالا بردیم ادریس را به مکانى بلند» می گوید: «یعنى عالى و بلند مرتبه و برخی گفته اند که بالا برده شد به آسمان چهارم».

بنابراین زنده بودن غیر از حضرت عیسی و حضرت خضر، محل اختلاف و تأمل است.

از پرسش برمی آید که چون این پیامبران مذکور (علیهم السلام) عمری طولانی داشته اند، پس گویی آنها آب حیات و جاودانگی خورده اند و هرگز نمی میرند، در حالی که از آیات قرآن چنین استفاده می شود که پیش از رستاخیز، همه انسانها می میرند و همه در صحنه قیامت محشور خواهند شد؛ « و حشرناهم فلم نغادر منهم احدا؛ و آن مردم را گردآوری می کنیم و هیچ یک از ایشان را فروگذار نمی کنیم».(کهف/47) یا در آیاتی دیگر دارد: « کل نفس ذائفه الموت»(آل عمران/185) و یا « کل من علیها فان و یبقی فان و یبقی وجه ربک ذی الجلال و الأکرام»(26و27/الرحمن)

بنابراین همه انسان ها طعم همه انسان ها طعم مرگ را خواهند چشید و همگی در روز رستاخیر محشور خواهند شد. اما سرنوشت این پیامبران پس از قیامت چه خواهند شد. باید گفت: انبیاء علیهم السلام براساس درجات و مراتب برتری و فضیلتی که دارند در بهشت برین، مقیم خواهند بود.« و لکل درجات مما علموا»؛ «و تلک الرسل فضلنا بعضهم علی بعض».

انتهای پیام