فضانوردی ربات هوش مصنوعی در کریسمس
در شب کریسمس، یک فضاپیمای خودمختار متکی به هوش مصنوعی با ماموریت کشف اطلاعات بیشتر در مورد خورشید از کنار خورشید عبور کرد تا نزدیک‌ترین شیء ساخته‌شده توسط بشر که به خورشید نزدیک شده لقب بگیرد.
به گزارش سیتنا، این فضاپیما که کاوشگر خورشیدی پارکر ناسا نام دارد، در شب کریسمس از کنار خورشید عبور کرد تا نزدیک‌ترین شیء ساخته‌شده توسط بشر که به خورشید نزدیک شده لقب بگیرد.
درحالیکه انسان در فضا تنها دو مقصد مدار زمین و ماه را به چشم دیده، با کمک فضاپیماهای رباتیک توانسته از تمامی سیاره‌های منظومه شمسی و بسیاری از سیارک‌ها و دنباله‌دارها بازدید کند.
عبور پارکر از نزدیکی خورشید، نقطه عطفی برای بشریت بود که البته بدون دخالت مستقیم انسان رقم خورد؛ چرا که این فضاپیما در حین عبور از کنار خورشید، وظایف از پیش برنامه‌ریزی شده‌اش را بدون هیچ‌گونه ارتباطی با زمین انجام داد. پارکر در طول پرواز ۱۰ روزه‌اش در اطراف خورشید، دمای ۱۰۰۰ درجه سانتیگرادی را تجربه کرد.
لرد مارتین ریس، اخترشناس سلطنتی بریتانیا می‌گوید: «ربات‌ها به سرعت در حال توسعه هستند و پرونده فرستادن انسان به فضا هر لحظه ضعیف‌تر می‌شود. به نظرم نباید پول هیچ مالیات‌دهنده‌ای برای فرستادن انسان به فضا استفاده شود. تنها داستان برای ارسال انسان به فضا باید در قالب ماجراجویی و تجربه‌ای متفاوت برای افراد ثروتمند باشد که به صورت خصوصی تأمین مالی شود.»
اما این برای نسل‌های آینده فضانوردان چه معنایی دارد؛ قطعاً برخی اقدامات در فضا تنها از عهده انسان بر می‌آید و ربات‌های هرچند پیشرفته هم قادر به انجام آن‌ها نخواهند بود.
از سال ۱۹۶۱ میلادی، وقتی یوری گاگارین از شوروی به عنوان اولین کاوشگر کیهان شناخته شد تا به امروز، مجموعاً حدود ۷۰۰ نفر به فضا رفته‌اند که بیشترشان در مدار (دور زمین) یا زیرمدار (پرش‌های عمودی کوتاه به فضا که چند دقیقه طول می‌کشد) بوده است.
دکتر کلی واینرزمیت، زیست‌شناس دانشگاه رایس دراین باره گفته: «پرستیژ، همیشه دلیل حضور انسان در فضا خواهد بود. این روش، راهکاری عالی برای اثبات مؤثر بودن سیستم سیاسی کشور و حیرت‌انگیز بودن آن کشور به نظر می‌رسد.»
بهره‌وری از فناوری، فضانوردان را از برخی وظایف خاص آزاد می‌کند و در تقویت سفرهای فضایی انسان مؤثر واقع شده و برای بشر این امکان را فراهم کند تا بر تحقیقات مهم‌تری متمرکز شود.
دکتر کری واگستاف، دانشمند علوم کامپیوتر و سیاره‌شناسی در آمریکا که قبلاً در آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا در کالیفرنیا کار می‌کرد، توضیح می‌دهد: «از هوش مصنوعی می‌توان برای خودکارسازی کارهای خسته‌کننده استفاده کرد. در سطح زمین، انسان‌ها خسته شده و تمرکزشان را از دست می‌دهند، اما ماشین‌ها اینطور نیستند.»
ماشین‌های انسان‌نمای پیچیده با بازوها و اندام‌های رباتیک، شکل دیگری از فناوری هستند که می‌توانند وظایف و عملکردهایی اساسی در فضا انجام دهند، به‌ویژه که قادرند تا توانایی‌های فیزیکی انسان را تقلید کنند.
در حال حاضر چندین ربات، بدون حضور انسان‌ها روی سیارات دیگر کار می‌کنند و گاهی حتی به تنهایی تصمیم می‌گیرند. مثلاً مریخ‌نورد کنجکاوی ناسا در حال کاوش در منطقه‌ای به نام دهانه گیل در مریخ است و به طور مستقل برخی از کارهایش را بدون کمک انسان انجام می‌دهد.
دکتر واگستاف می‌گوید: «شما می‌توانید مریخ‌نورد را برای انجام کارهای مختلفی، از عکاسی از یک صحنه گرفته تا جستجو به دنبال سنگ‌هایی که احتمالا با اولویت‌های علمی مأموریت مطابقت دارند و سپس شلیک خودکار لیزری به سمت آن هدف، هدایت کنید. ربات می‌تواند یک سنگ خاص را مشخص کرده و آن را به زمین بازگرداند.»
اما قابلیت‌های مریخ‌نوردهایی مثل کنجکاوی به دلیل سرعت کم‌شان محدود شده است.
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید