رمزگشایی از معمای نقش ابرها در تغییر اقلیم با پرتاب ماهواره‌

به گزارش سرویس بین الملل سیتنا، یک ماهواره پیشرفته اروپایی-ژاپنی برای اندازه‌گیری چگونگی نفوذ ابرها در تغییر اقلیم پرتاب شده است.

می‌دانیم که برخی ابرهای کم ارتفاع به خنک کردن سیاره زمین کمک می‌کنند، درحالی که ابرهایی که در ارتفاع بالا هستند مثل پتو نقش گرم کننده دارند.

ماموریت «ارت‌کر» (Earthcare) از لیزر و رادار برای کاوش در اتمسفر و درک اینکه توازن میان این دو دقیقا چیست استفاده می‌کند.

در مدل‌های کامپیوتری برای پیش‌بینی چگونگی واکنش اقلیم زمین به افزایش گازهای گلخانه‌ای، نمی‌توان نقش ابرها را در تغییر اقلیم قاطعانه پیش‌بینی کرد.

دکتر رابین هوگان از مرکز اروپایی پیش‌بینی میان‌مدت آب‌وهوا به بی‌بی‌سی گفت: «بسیاری از مدل‌های ما حاکیست که پوشش ابرها در آینده کاهش خواهد یافت، یعنی ابرها مقدار کمتری از نور خورشید را به فضا منعکس خواهند کرد، نور بیشتری در سطح زمین جذب خواهد شد و این به عنوان تقویت‌کننده گرمایش ناشی از دی‌اکسیدکربن عمل خواهد کرد.»

این ماهواره دو هزار و ۳۰۰ کیلوگرمی با موشک شرکت «اسپیس اکس» از کالیفرنیا پرتاب شد.

این پروژه تحت هدایت آژانس فضایی اروپا، اِسا، است که آن را پیچیده‌ترین ماموریت نظارت بر زمین توصیف کرده است.

مسلما مشکلات فنی در تنظیم ابزارهای این ماهواره عظیم بوده است. از زمان تصویب اولیه این ماموریت ۲۰ سال کامل طول کشیده است تا به مرحله پرتاب برسد.

ارت‌کر که در ارتفاع ۴۰۰ کیلومتری مستقر می‌شود مجهز به چهار ابزار است که به طور هماهنگ برای جمع‌آوری اطلاعاتی که اقلیم‌شناسان می‌خواهند کار خواهند کرد.

ساده‌ترین ابزار آن یک دوربین است که از منظره زیر ماهواره عکس می‌گیرد تا معلوم باشد اندازه‌گیری‌های سه ابزار دیگر در چه بستری انجام می‌شود.

لیزر فرابنفش اروپاییِ ماهواره ابرهای باریک در ارتفاع بالا و سطح فوقانی ابرهایی که در ارتفاع پایین‌تر هستند را رصد خواهد کرد. این ابزار همچنین ذرات کوچک و ریزدانه‌های معلق (اروسول) در اتمسفر که بر تشکیل و رفتار ابرها اثر می‌گذارند را ردیابی می‌کند.

رادار ژاپنی این ماهواره به داخل ابرها نگاه می‌کند تا میزان رطوبتی که در آنها ذخیره شده و چگونگی ریزش آنها به عنوان باران، تگرگ و برف را مشخص کند.

و یک رادیومتر محاسبه می‌کند که چه میزان از انرژی خورشید به صورت نور به فضا منعکس می‌شود یا به صورت سایر تشعشعات به فضا برمی‌گردد.

دکتر هلن بریندلی از مرکز ملی رصد زمین بریتانیا (ان‌سی‌ای‌او) گفت: «توازن میان کل تابش خروجی و ورودی از خورشید نیروی محرکه بنیادی اقلیم ماست.»

«اگر این توازن را تغییر دهیم، برای مثال با افزایش تراکم گازهای گلخانه ای، میزان انرژی خروجی را در مقایسه با آنچه وارد می‌شود کم کرده‌ایم که در نتیجه دمای اقلیم بالا می‌رود.»

داده‌های این ماهواره علاوه بر ارائه چشم‌اندازی بلندمدت درباره اقلیم، برای بهبود پیش‌بینی روزمره آب‌وهوا به کار گرفته خواهد شد. برای مثال، نحوه رشد یک سیستم طوفان‌زا، به وضعیت اولیه ابرهایی که از چند روز قبل زیر نظر این ماهواره خواهند بود بستگی دارد.

ایده اولیه ساخت ارت‌کر در سال ۱۹۹۳ توسط پروفسور آنتونی ایلینگوورت و همکارانش در دانشگاه ردینگ مطرح شد.

او گفت که پرتاب ماهواره رویایی است که به واقعیت می‌پیوندد: «این یک سفر دراز و سخت در کنار تیم حیرت‌انگیزی از دانشمندان و منهدسان از بریتانیا و خارج بوده است. ما با هم چیزی واقعا فوق‌العاده ساختیم که نحوه درک ما از سیاره را تغییر می‌دهد.»

این ماهواره زمان زیادی برای جمع آوری داده‌ها نخواهد اشت. پرواز آن در ارتفاع ۴۰۰ کیلومتری، به این معنی است که رسوبات اتمسفر به تدریج حرکت آن را کند خواهد کرد و به طرف زمین خواهد کشید.

دکتر مایکل آیزینگر از اسا گفت: «ماهواره برای سه سال سوخت دارد و برای یک سال اضافه هم سوخت ذخیره دارد. اساسا به دلیل پرواز در مدار پایین و اصطکاک ناشی از اتمسفر عمر آن محدود است.»

انتهای پیام