یادداشت رستگار در ماهنامه نسل چهارم؛ ارزیابی حوزه ارتباطات در سال ۱۴۰۲ و توصیه‌هایی برای سال ۱۴۰۳

به گزارش سیتنا، فرامرز رستگار، دبیر و نائب رئیس هیات مدیره سندیکای صنعت مخابرات ایران در یادداشت ماه شماره 102 ماهنامه نسل چهارم، آورده است:

سال ۱۴۰۲ با تمام بالا و پایین ‌هایش در روزهای نهایی است. ارتباطات در نظام جهانی از جایگاه ویژه ای برخوردار است، اما در کشور ما فعلا در شکل اسناد، معتبر است، ولی در اقدام، وضعیت مناسبی ندارد.آنچه که در این سال برنامه ریزی و انجام شده، علی‌رغم مراسم‌های رونمایی، افتتاح‌ها و جشن های برگزار شده برای آن، رضایت عوامل زیست بوم مخابرات و فناوری اطلاعات را به درستی جلب ننمود.در زیست بوم فاوا که باید همبستگی بین اجزا حاکم باشد و تمامی ذی‌نفعان به سهم و قدر خود منتفع شوند، گاهی حرکات حساب نشده و نابجا توسط یک یا چند عامل، هزینه هایی را بر دوش عوامل پشتیبان و همراه این زیست بوم تحمیل نموده است.

هرچند که در تنظیم اسناد، تاکیدات فراوان بر زیست بوم فاوا به صورت عام و همچنین به صورت خاص برای بعضی خدمات و محصولات شده، ولی در عمل موفقیت‌های شایانی حاصل نشده است. آنچه که در حوزه ارتباطات در سال ‌جاری رخ داده از طریق گرفتن نظرات واقعی عاملان اصلی زیست بوم آن میسر خواهد شد.دانشگاه ها، مراکز تحقیقاتی و بخش‌های تحقیق-توسعه شرکت‌های تولیدی از جمله بخش‌های دانشی این زیست بوم هستند.

شرکت‌های تولیدی، خدمات فنی مهندسی و اجرایی، تشکل‌های تخصصی فنی، بخش صنعت این زیست بوم هستند و نهایتا اپراتورهای ارتباطی، کسب و کارهای الکترونیکی و همچنین کاربران نهایی، حوزه مهمی از ذینفعان این زیست بوم مرتبط با بازار (توسعه کسب و کار) به شمار می‌روند.

در زیست بوم فاوا که باید همبستگی بین اجزا حاکم باشد و تمامی ذی‌نفعان به سهم و قدر خود منتفع شوند، گاهی حرکات حساب نشده و نابجا توسط یک یا چند عامل، هزینه هایی را بر دوش عوامل پشتیبان و همراه این زیست بوم تحمیل نموده است.

درجه رضایت این اقشار در ارزیابی ارتباطات سال ‌جاری هرچند که در برخی از بخش‌ها تا حدودی از سال قبل آن بهتر است، اما در سطح سال پایانی برنامه ششم توسعه کشور و سال استقبال از برنامه هفتم توسعه نیست.
این مطالب اصلا به معنی آن نیست که بخش‌های مختلف تلاش خود را نکرده اند و یا اینکه به عمد موانعی را برای یکدیگر به وجود آورده اند.

حرکات توسعه‌ای گاهی هم جهشی و ضربتی انجام شده، ولی از راهبرد متقاعد کننده، دوام دار و تاب آوری برخوردار نبوده است و همین امر در تمام بخش‌های مرتبط تر دیدهایی را ایجاد نموده و شاید بعضی از کارها نه با عشق بلکه به سبب ناچاری و نشان دادن همراهی، انجام شده است.توسعه اینگونه در شبکه FTTH، موبایل 5G، بخش تجمیع، شبکه هسته مبتنی بر IP از جمله نمونه ها برای گفته های عام فوق است.

امید است با تجارب به دست آمده، در سال ۱۴۰۳، سال آغاز برنامه هفتم توسعه با راهبردهایی کاملا فنی و اقتصادی با اتکا به منابع انسانی مالی بخش خصوصی (مردم)، توانمندی‌های علمی و تولیدی داخل، در جهت برآورده نمودن نیازهای جاری و آینده کسب و کارها و مردم شریف ایران گام برداریم.

باید به این باور برسیم که «ساختن ایران، کار مشترک همه ماست».

انتهای پیام