همراه اول ارتباط خودروها با هم را ممکن می‌سازد

به گزارش سیتنا به نقل از پایگاه خبری جوان خودرو، این روزها بحث ارتباطات خودرو یا Car Communication از هر برهه‌ای در طول تاریخ داغ‌تر است. شرکت‌های مخابراتی و هم‌چنین خودروسازان در ارتباطی تنگاتنگ، تکنولوژی‌های جدیدی را توسعه می‌دهند تا بتوانند به طرق مختلف، ایمنی را افزایش داده یا این‌که کاربری راحت‌تری را برای کاربر به ارمغان بیاورند.

برای مثال نسل پیشین سدان سوپرلوکس آئودی A8، در چراغ‌های جلو به کمک سیستم GPS می‌توانست لنزهای LED را به جهتی که خودرو در حال حرکت است بچرخاند. این اتفاق در بسیاری از خودروهای لوکس با چرخاندن فرمان اتفاق می‌افتد اما در آئودی A8 این عمل با سیستم GPS صورت می‌گیرد که دقیق‌تر است. هم‌چنین این چراغ‌ها از طریق شبکه اینترنت می‌توانستند به‌طور اتوماتیک شدت نور خود را باتوجه به موقعیت جغرافیایی تنظیم کنند. یا این‌که ساخته‌های تسلا و کونیگزگ هم‌چون یک وسیله الکترونیکی با دانلود آپدیت‌هایی از کمپانی، به‌روزرسانی می‌شوند و حتی به‌دین واسطه شتاب آنها بهبود می‌یابد!

ارتباط خودرو با خودرو از طریق شبکه مخابراتی

این روزها، وسائط نقلیه بیش از هر وسیله دیگر در حال وابسته شدن به شبکه مخابراتی و اینترنتی هستند تا جایی که برخی از خودروسازان، خودرو را با عنوان تلفن همراه هوشمند متحرکی بیان می‌کنند. سیستم‌های مخابراتی و اینترنتی تا حدی بر خودروها و رانندگی در حال چیره شدن هستند. توسعه سیستم‌های خودران و ارتباط خودرو با خودرو، می‌تواند گواهی بر این مدعا باشد. علاوه بر این، تکنولوژی مخابراتی و اینترنتی علاوه بر تمام مزیت‌های راحتی مالک خودرو و افزایش ایمنی، با ارسال و دریافت داده‌های لازم، نقش بسزایی در نگهداری خودرو ایفا می‌کنند. خودرو داده‌هایی از قبیل مسافت طی شده را به مرکز انتقال می‌دهد تا سرویس‌های دوره‌ای تعیین شوند و در زمان مقرر از طریق سیستم‌های مخابراتی و اینترنتی، به مالک خودرو اطلاع داده می‌شود.

سیستم‌های خودران در کنار سنسورها و دوربین‌های متعدد، به پشتوانه سیستم‌های مخابراتی عمل می‌کنند و پیچیدگی بسیار بالایی در محاسبات، انتقال و دریافت داده‌ها دارند. برای توسعه بی‌نقص ارتباط سیستم‌های مخابراتی با سیستم‌های خودران، دانشگاه MIT با همکاری مرکز دگردیسی حمل‌ونقل دانشگاه میشیگان، در حال ساخت ماکتی از خیابان‌ها و معابر هستند که اندکی بیش از 6 کیلومتر طول دارد و از 14 تقاطع تشکیل شده است. دپارتمان حمل‌ونقل دانشگاه میشیگان و 13 کمپانی دیگر، اسپانسر این پروژه هستند.

بی‌شک در آینده‌ای نه‌چندان دور، خودروها بیش از هر دوره دیگری به سیستم‌های مخابراتی و اینترنتی متکی خواهند بود. به بیانی ساده‌تر، باید گفت ارتباطات مخابراتی، آینده سواری و رانندگی را دگرگون خواهند کرد. شاید انسان‌های چند نسل بعد از ما، پس از اتمام زمان کاری، از طریق اپلیکیشن موبایل، تاکسی خبر می‌کنند و یک خودرو خالی از راننده، بدون فرمان و پدال، به سوی او می‌آید، وی را سوار می‌کند و او در مسیر می‌تواند موسیقی‌های مورد علاقه‌اش را از طریق خودرو پخش کند! و تمامی اینها به لطف شبکه اینترنتی و مخابراتی میسر می‌شود. در کشور ما زیرساخت تعدادی از این فناوری‌ها توسط همراه‌ اول مهیا شده است و به‌زودی خیابان‌های ما شاهد ارتباطات هوشمندانه و البته کاربردی خواهد بود.

ارتباط خودرو با خودرو از طریق شبکه مخابراتی، می‌تواند با افزایش ایمنی، تأثیر بسزایی را در کاهش تصادفات داشته باشد. طبق گزارش سازمان جهانی سلامت (WHO)، سالانه 1.2 میلیون نفر بر اثر تصادفات با وسایل نقلیه جان خودرو را در سراسر دنیا از دست می‌دهند که این موضوع، تصادفات را در جایگاه چهارم عوامل مرگ‌ومیر قرار می‌دهد. علاوه بر این، سالانه 50 میلیون نفر بر اثر تصادفات وسایل نقلیه، دچار جراحت می‌شوند. خسارات ناشی از این امر، به تنهایی در ایالات متحده، سالانه 300 بیلیون دلار خسارت مالی را در بر دارد.

دپارتمان حمل‌ونقل ایالات متحده گزارش می‌دهد که 21 هزار مورد از مجموع 43 هزار مورد تصادفات جاده‌ای که در این کشور منجر به مرگ می‌شوند، در تقاطعات معابر اتفاق می‌افتند. این آمار می‌تواند با انتقال و ارسال داده‌های خودرو از طریق سیستم‌های مخابراتی و اینترنتی از یک خودرو به خودرو دیگری، به‌طور قابل‌ملاحظه‌ای کاهش یابد. تحقیقات نشان می‌دهند که فقط 5 کیلومتر کاهش در میانگین سرعت حرکتی، می‌تواند تا 25 درصد از آمار مرگ‌ومیر در تصادفات بکاهد.

انتهای پیام