کنترل اینترنت در کجا انجام می شود؟
اینترنت در پی یک پروژه نظامی در امریکا بوجود آمد و امروز کماکان کنترل این فضا در دست یکی از موسسات نظامی امریکاست.
به گزارش سیتنا به نقل از گرداب، شاید به جرات بتوان گفت دنیای بدون اینترنت برای نسل جدید غیر قابل تصور است؛ اینترنتی که بعد مسافت را از بین برده و دنیا را به یک دهکده کوچک تبدیل کرده است. امروزه و با حضور تکنولوژیهای نوین و تلفنهای همراه هوشمند بسیاری از ما در طول روز چندین ساعت از زمان مان را صرف حضور در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی می کنیم. خلاصه اینکه این روزها وب گردی و حضور در شبکه های اجتماعی تلفن همراه یکی از جذاب ترین سرگرمی هایی است که نظر قشر جوان و نوجوان و حتی کودکان ما را به خود جلب کرده است.

این در حالی است که اگر به عقب باز گردیم و تاریخچه اینترنت را مورد بازبینی قرار دهیم در می یابیم فلسفه شکل گیری اینترنت و کاربردهای فضای مجازی اساسا هیچ ربطی به سرگرمی ندارد و این دستاورد فناوری اطلاعات با اهداف عمیقی متولد شده است. همچنانکه امروز نیز در کشورهای مبتکر اینترنت و فضای مجازی و کشورهایی که فرهنگ استفاده از فضای مجازی پیش از تکنولوژی آن وارد شده، اینترنت، فضای مجازی و شبکه های اجتماعی قوی ترین ابزاری هستند که توانسته اند علم و تکنولوژی را در خدمت بشر در بیاورند و اهداف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و حتی اهدافی نظیر مهندسی فکری و فرهنگی دیگر ملتها را بوسیله چنین ابزاری به سرانجام برسانند.
یک پروژه نظامی زمینه ساز تولد اینترنت
شاید جالب باشد اینترنت در پی یک پروژه نظامی در امریکا بوجود آمد و امروز کماکان کنترل این فضا در دست یکی از موسسات نظامی امریکاست. آغاز تاریخچه اینترنت به سال 1957 برمیگردد. در آن سال اتحاد جماهیر شوروی موشکی با نام«اسپونیک» (Spotnik) را به فضا فرستاد تا نشان دهد میتواند شبکه های ارتباطی آمریکا را توسط موشکهای بالستیک و دوربرد خود از بین ببرد.

تاسیس موسسه پروژه های تحقیقی پیشرفته "ARPA” در واکنش به این اقدام روسها بود تا در آن شبکهای بسازند که داده ها به صورت اتوماتیک بین مبدا و مقصد حتی در صورت از بین رفتن بخشی از مسیرها جابهجا و منتقل شوند. در اصل هدف "ARPA” ایجاد یک شبکه اینترنتی نبود و فقط یک اقدام احتیاطی در مقابل حمله احتمالی موشک های اتمی دوربرد بود.
در اوایل دهه 60 میلادی «باران» (Baran) طی مقالاتی پایه کار اینترنت امروزی را ریخت. وی از کار سلول های مغزی انسان به عنوان الگو استفاده کرد. در سال 1965 نیروی هوایی آمریکا و «آزمایشگاه های بل» به نظرات او علاقهمند شدند و پنتاگون با سرمایهگذاری در طراحی و ساخت شبکه ای براساس نظریات او موافقت کرد. اما این دانشمندی به نام تیلور بود که با هزینه ای بالغ بر یک میلیون دلار ایجاد یک شبکه آزمایشی کوچک با حداقل چهار گره را آغاز کرد. وی موفق شد در سال 1966, دو کامپیوتر را در شرق و غرب آمریکا به هم متصل کند. با این همه تاریخ تولد رسمی اینترنت اول سپتامبر 1969 اعلام شده است. زیرا که اولین "IMP” در دانشگاه "UCLA” واقع در سانتاباربارا در این تاریخ بارگذاری شده است.بعدها در سال 1993 میلادی نام اینترنت روی این شبکه بزرگ گذاشته شد. این پروژه با ابداع وب از سوی آزمایشگاه اروپایی فیزیک ذرات CERN تکمیل تر شد در این روش اطلاعات به صورت مستنداتی صفحهای بر روی شبکه اینترنت قرار میگیرند و بوسیله یک مرورگر وب قابل مشاهده هستند و هم اکنون کارکردهای بسیاری دارند.
22 سال؛ عمر اینترنت در ایران
ایران یکی از نخستین کشورهای خاورمیانه است که به اینترنت وصل شد. ورود اینترنت به ایران از سال 1371 بود. در این سال باتعداد کمی از دانشگاههای ایران، از جمله دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه گیلان، توسط مرکز تحقیقات فیزیک نظری و از طریق پروتکل UUCP به اینترنت وصل میشوند تا با دنیای خارج ایمیل رد و بدل کنند. در سال 1372 هجری شمسی ایران نیز رسما به شبکه اینترنت پیوست.

نخستین رایانه در ایران در مرکز تحقیقات فیزیک نظری به اینترنت متصل شد. امروزه حدود دو دهه از نخستین باری که اینترنت در ایران استفاده شد می گذرد ضریب نفوذ اینترنت در ایران به 53 درصد رسیده و تعداد کاربران اینترنت در کشور نزدیک 40 میلیون کاربر است که 11 میلیون از آنها اینترنت همراه استفاده می کنند.
ضریب نفوذ اینترنت در ایران بالاتر از متوسط جهانی است و بر اساس پژوهش های انجام شده در سال 1404 این تعداد به 76 درصد و 60 میلیون کاربر افزایش می یابد .متوسط ضریب نفوذ جهانی اینترنت 48 درصد است. با چنین ضریب نفوذی در صورت برقراری سرعت معقول اینترنت می توان شاهد برقراری دولت الکترونیک، حذف کاغذ و مدیریت ترافیک با انجام اینترنتی بسیاری از کارها استفاده مفیدی از فضای مجازی داشت. این در حالی است که در کشور ما به رغم ضریب نفوذ بالای اینترنت بیشترین استفاده از فضای مجازی برای وب گردی، سرگرمی حضور در شبکه های اجتماعی و کپی کردن پیام ها در گروه های مختلف و در نهایت بازی های آنلاین است و استفاده از اینترنت برای مقاصد علمی، انجام کارهای اداری و بانکی، خرید و فروش کالا و کسب و کارهای اینترنتی در کشور ما هنوز چندان پا نگرفته است.
شبکه ملی اطلاعات راهکار اینترنت پرسرعت و ایمن برای دولت الکترونیک
بدیهی است اینترنت پر سرعت یکی از مهم ترین زیرساخت های برقراری دولت الکترونیک و بهره برداری های مفید از فضای مجازی است. در حال حاضر سرعت اینترنت کشور ما در جهان، به لحاظ پایین بودن، رتبه دار است.

بنا به تاکید بسیاری از کارشناسان راهکار مواجهه با این مسئله خرید و ارائه پهنای باند بیشتر نیست بلکه تنها راهکاری که می تواند هم سرعت اینترنت را بالا ببرد و هم یک اینترنت نظام مند با دسترسی منطقی به داده ها و ایمن به لحاظ حفظ و حراست از اطلاعات شخصی و محرمانه افراد را ارائه دهد، بهره گیری از شبکه ملی اطلاعات است. با راه اندازی شبکه ملی اطلاعات نه فقط سرعت مطلوب اینترنت برای برقراری دولت الکترونیک در اختیار کاربران قرار می گیرد، بلکه قیمت اینترنت نیز پایین خواهد آمد. ضمن آنکه کاربران همچون گذشته به شبکه جهانی هم دسترسی خواهند داشت تا در صورت نیاز بتوانند از مزیت های آن استفاده کنند. در حال حاضر اما سرعت پایین اینترنت مانع می شود تا بسیاری از اهداف و اقدامات نظیر برگزاری کلاس های مجازی یا انجام کارهای اداری و دور کاری را داشته باشیم.
فرهنگ استفاده از فضای مجازی
سرگرمی اصلی ترین کاربردی است که امروزبرای اینترنت در میان عامه جامعه ما جا افتاده است. این در حالی است که کاربردهای متنوعی دارد که به جز نیاز به شبکه ملی اطلاعات و اینترنت پر سرعت نیازمند فرهنگ سازی برای استفاده درست و مناسب از اینترنت است. به بیان دیگر تکنولوژی اینترنت و فضای مجازی به همراه تلفن های هوشمند و رایانه های همراه پیش از فرهنگ استفاده از آن به کشورمان وارد شد، از همین رو کاربران ایرانی در محیط فضای مجازی گاهی دچار استحاله هویت می شوند.

بر این اساس است که در فضای مجازی گاهی شاهد شکستن خطوط قرمزی هستیم در حالی که در فضای حقیقی کمتر با چنین مواردی مواجه می شویم. همچنانکه فضای مجازی و شبکه های اجتماعی گاهی اوقات به بستری برای شایعه سازی، دروغ پردازی و تبلیغات مثبت و منفی به نفع یا علیه فرد یا جریانی خاص می شود. و یا در حالی که فروشگاه های اینترنتی و استفاده از خدمات پرداخت اینترنتی می تواند در وقت و هزینه ها صرفه جویی و مشکلاتی نظیر ترافیک را حل کند اما به دلیل فقدان فرهنگ و سواد استفاده از فضای مجازی برای این مقاصد شاهد کلاهبرداری از این طریق هستیم. این در حالی است که باید این فرهنگ در جامعه ما جا بیفتد که تمام قوانین انسانی و مذهبی که در فضای حقیقی وجود دارد در فضای مجازی نیز صادق است و فضای مجازی را به عنوان بخشی از فضای حقیقی بشناسیم نه دنیایی بی قانون. این فرهنگسازی اما نیاز به آموزش دارد واین آموزش از همان سنین ابتدایی آغاز می شود.
***
استفاده های سیاسی، فرهنگی و اقتصادی از اینترنت همچنان در دنیا ادامه دارد. نمونه اش همین چند سال پیش که نام خلیج فارس در نقشه گوگل به نام جعلی خلیج تغییر کرد. در مورد درآمد زایی نیز بابت هر کلیک 12 سنت درآمد به جیب گوگل می رود و به ازای هر جستجو 7 دلار درآمد کسب می کند. درسال 2011 بیش از 442 میلیارد درآمد از جستجوی ایرانی ها به جیب گوگل سرازیر شده است. از سوی دیگر هر جستجوی ما به معنای آن است که هم اکنون به چه چیزی فکر می کنیم و این یعنی دقیق ترین شیوه بررسی و مهندسی افکار دیگر ملت ها. امری که ما می توانیم با موتورهای جستجوگر وطنی و ارائه سرویسهای داخلی مانع آن شویم.
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید