نصراله جهانگرد: «تمرکز بنده بر توسعه ICT در کشور است و نه توسعه مجادلات بی پایــه»

به گزارش سیتنا، نصراله جهانگرد، معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات و رئیس سازمان فناوری اطلاعات ایران است. وی پیش از این مشاور و نماینده ویژه رئیس جمهور در فناوری اطلاعات و ارتباطات و مسؤول تدوین برنامه تکفا در دولت اصلاحات بود و مسوولیت معاونت برنامه‌ریزی و توسعه وزارت وقت پست و تلگراف و تلفن را در کارنامه دارد.پس از هماهنگی های کمی طولانی، بالاخره در محل دفتر مرکزی سازمان فناوری اطلاعات با وی به گفت‌وگو نشستیم. گفت‌وگویی که به جهت انباشت سوالات متعدد و حواشی پیرامون مسوولیت این مدیر عالی رتبه وزارت ارتباطات، چالشی و بی پرده بود، ولی جهانگرد با صبوری به سوالات پاسخ داد.

گفت‌وگوی تفصیلی ماهنامه نسل چهارم با نصراله جهانگرد، مدیر ارشد حوزه فناوری اطلاعات کشور را در ادامه بخوانید.  

س - اگرچه حضور شما در عرصه مدیریت فناوری اطلاعات کشور به سـال های دور و زمان دولت اصلاحات برمی گردد، ولی بازگشت شما به مدیریت عالی این بخش، مقارن شد با انتخاب دکتر واعظی به عنوان وزیر ارتباطات دولت یازدهم و البته اخباری مبنی بر حمایت آن زمان سازمان نظام صنفی رایانه ای از شما برای تصدی این مسوولیت، لطفا در خصوص قبول مسوولیت در وزارت ارتباطات دولت یازدهم و رابطه تان با سازمان نظام صنفی توضیح فرمایید.

ج - مقدمه شما را باید تکمیل کنم. حضور اینجانب در عرصه مدیریت فناوری اطلاعات کشور به سال های 75-74 بر می گردد و نه از ابتدای دولت هشتم. مناسبات من با آقای دکتر واعظی برای حضور در وزارت خانه ارتباطی با نظام صنفی ندارد و قبل از دیدار نظام صنفی با آقای وزیر گفت و گوها و تصمیمات برای انجام همکاری بود، به خاطر این که من کارمند بخش هستم و به عنوان یک کارمند بخش مشخص بود که در بخش بوده و همکاری خواهم داشت. آقای وزیر در خلال ایامی که خودشان را آماده می کردند برای آمدن به وزارت خانه با اقشار مختلف حرفه ای و فنی حوزه گفت و گو داشتند و دیدار می کردند. با سندیکای شرکت مخابراتی دیدار داشتند، با نظام صنفی دیدار داشتند و با تعداد زیادی از مدیران مخابرات مذاکره داشتند. همچنین با تعدادی از کارشناسان نخبه دانشگاهی هم دیدار داشتند. من و چند نفر از دوستانی که نزدیک تر بودیم در آن ایام در برخی از این ملاقات ها حضور داشتیم. 
در آن ایام آقای مهندس قنبری، بنده و آقای مهندس انتظاری بودیم، افراد دیگری هم بودند، ولی هیچ کدام از این ملاقات ها برای تعیین ساختار وزارت خانه و انتصاب مدیران نبود. مذاکرات آن زمان در مورد کل بازار مخابرات و فناوری اطلاعات بود و اینکه بخش چه توقعاتی و چه پیشنهاداتی داشت. آقای وزیر از این مذاکرات نظرات مشورتی دریافت می کردند و برای مدیریت کلان مورد استفاده قرار می دادند. پس آن مقدمه ای که گفتید بدین ترتیب صحیح می باشد.
دوم این است که رابطه با نظام صنفی چگونه است؟ شکل رابطه دولت با بخش خصوصی از طریق اصناف و نهادهای قانونی تعریف شده است، لذا من وظیفه خود می دانم که تقریبا از تمام نهادهای صنفی تخصصی این قلمرو حمایت کنم. این مثل این است که شما به وزیر صنایع یا معاون وزیر صنایع بگویید که از صنعتگران حمایت می کنید یا نمی کنید؟ در مجموعه صنف فناوری اطلاعات و ارتباطات، نهادهای غیردولتی مان که به فعالین پوشش می دهند دو تا نهاد نسبتا بزرگ هستند که یکی انجمن های شرکت های کامپیوتری است و یکی هم نظام صنفی رایانه ای کشور. البته یک تعدادی از همین شرکت ها هم در اتاق بازرگانی فعال هستند و چند تا اتحادیه دارند که ارتباط خیلی خوبی هم با آن ها داریم و به تناوب با آن ها جلسه داریم. باقی می مانند انجمن های علمی دانشگاهی و نهادهای علمی دانشگاهی که با آن ها هم به تناسب جلساتی داریم. بنابراین اینطور که شما می فرمایید به عنوان یک ضرورت، وظیفه وجود دارد و خواهد داشت. البته شکل درست همکاری و مشارکت در توسعه ICT  است که به لطف خدا با هم و در کنار هم در این مسیر گام بر می داریم و نقش بخش خصوصی به طور مداوم در حال افزایش است.

س - در نخستین روزهای حضور دکتر واعظی در وزارت ارتباطات، ظاهرا تیمی سه نفره متشکل از جنابعالی و آقایان مهندس قنبری و مهندس انتظاری به عنوان مشاوران عالی و اتاق فکر وزارت ارتباطات به جناب دکتر واعظی برای انتخاب مدیران پیشنهاد می دادید و ظاهرا  مدیرانی که قصد حضور در وزارت ارتباطات را داشتند باید از فیلتر این تیم سه نفره می گذشتند که نهایتا تعدادی از مدیران هم از این فیلتر عبور نکردند، آیا این موضوع را تایید می فرمایید و بفرمایید چه شد که این تیم سه نفره از هم فاصله گرفت؟

ج - عرض کنم که شما در خلال سوالتان نقیض این بحث را مطرح کردید. تیم سه نفره ای را به عنوان فیلتر مطرح کردید و بعد گفتید که تعدادی از این فیلتر رد نشدند. اول این که فقط این تیم نبود و به تشخیص وزیر برخی نخبگان به عنوان مشاور در شناسایی بخش و افراد موثر وی را همراهی کردند بنابراین وقتی که یک سازمانی در مرحله اول روی هم رفته 7-8 تا مدیر می تواند انتخاب کند در این مرحله تعدادی پذیرفته شده و تعدادی رد می شوند، این بدین معنی است که همچین فیلتری وجود خارجی نداشته است، ولی آقای وزیر با تعدادی افراد مصاحبه می کردند، مذاکره داشتند و مشورت می کردند. حتما نظر ما به تناسب فرد و موضوع را هم می پرسیدند، اما ایشان بعدها بیشتر نشان داد ویژگی این را ندارند که نگاهشان را در یک تیم بسته نگه دارند؛ یعنی آقای واعظی رویکردشان در مشورت کلا رویکرد بسیار بازی است. شاید یک موضوع را که حتی برایشان مسجل است را حتما از یک جمع بزرگی مشورت می گیرند و اساسا تا الان من حس نکردم که یک نفر یا تیم خاصی در وزارتخانه روی نظر ایشان خیلی تاثیر داشته باشد. ما این موضوع را حس نکردیم. خیلی بازتر از این حرف ها هستند، یا لااقل باهوش تر از آن هستند که بگذارند که فردی مشخصا روی نظر ایشان اثر بگذارد. حالا چون افراد از بیرون معمولا به صورت برش زمانی کوتاه وقایع را می ببینند، قضاوت می کنند، چون نمی توانند دایمی همراه طرف باشند. 

س - شاید در یک سال اول حضور شما در وزارت ارتباطات خیلی از دوستان اجازه نقد شما را به خودشان ندادند، به این علت که فکر می کردند شاید آقای مهندس جهانگرد کارش را بلد است و نیاز به نقد ندارد؛ ولی در این مدت شائبه حمایت شما از برخی افراد برای گرفتن پروژه های این بخش ایجاد شده است، بفرمایید آیا شما در این مدت از افراد یا تشکل های خاصی برای گرفتن پروژه حمایت کرده اید؟ 

ج - نقد که از روز اول بوده اتفاقا اولین نقد هم از سمت دوستان گذشته و امروز صورت گرفت اما فشار برای گرفتن پروژه اگر مورد معینی است ذکر کنید.

س - اگرچه ظاهرا شما حمایت دایمی آقای واعظی را داشته اید، بفرمایید نحوه هماهنگی ها در مجموعه وزارت ارتباطات چگونه است؟

ج - عرض کنم ما در وزارت خانه کلا یک ساختار تیمی داریم. تقریبا می توان گفت که به خصوص چون جناب دکتر واعظی رویکردشان مشورت و مشارکت جویی است، می توانیم بگوییم که موضوعاتی که در وزارت خانه ما می خواهد به بیرون بیاید یک اجماع فکری روی آن جمع می شود. حالا مثلا در بحث شبکه ملی اطلاعات بعدا خدمتتان توضیح می دهم که اصل تصمیمات در کمیته ای  است که رئیس آن کمیته آقای دکتر واعظی است. تمام معاونین و تمام نفرات فنی مربوط در جلسه حضور پیدا می کنند. گاهی تا 30 نفر افراد در این جلسات حضور دارند و هر بخشی گزارش کار خود را ارائه می دهد و بعد نهایی می شود. به همین خاطر ما تقریبا می توانیم بگوییم که کلیه تصمیمات هماهنگ می باشد و رویه آقای واعظی دفاع از کل نیروهای همکارشان در قالب فعالیت های وزارت خانه می باشد.

س - آیا شما فکر نمی کنید که طی یک سال گذشته تعامل شما با تیم منتقد در مجلس، برخی نهادها مانند بسیج و سپاه و برخی مطبوعات کمرنگ شده است؟

ج - تا به حال هیچ گزارشی مبنی بر این که نهاد بسیج یا نهاد سپاه نسبت به عملکرد بنده یا دیگر مدیران ارشد نقد داشته دریافت نکرده ایم و اصولاً اگر چنین چیزی هم باشد شأن موضوع روال رسمی دیگری دارد. باید موضوع نقد سازمانی و نهادی را از افراد و انتقاد آنها جدا کرد در مورد نمایندگان مجلس هم همینطور.
بنابراین اینکه افرادی خارج از موضع نهادی انتقادی داشته باشند وجود دارد و البته بخش اعظم آنها به عدم شناخت دقیق و عدم دسترسی به اطلاعات صحیح بر می گردد. برخی هم نقدهای درست و سازنده ای است و البته دغدغه هایی است که نظر مشترک داریم و تلاش ما رعایت آنها است، اما آن برخی افراد هم که عرض کردم، تلاشی از سوی این نقادین برای مذاکره و جلسه تبیین موضوع ندیدم، بلکه در جلسات و یا همایش ها و مجامعی که ما نیستیم می آیند و نظراتی را می دهند، حالا به زبان تند و به زبان هتک و ما هم به جهت مسوولیت های اجرایی فرصتی نداریم  برای اینکه وقت مان را بگذاریم و بیاییم و با آن ها وارد چالش شویم .
اما وزارتخانه با برخی از واحد های مجموعه سپاه یکسری فعالیت های همکاری قانونی دارد و باید در مسائلی که داریم و یا در فعالیت های تکنیکی مان همکاری کنیم که این ها همگی در جای خود به درستی انجام می شوند و مشکل خاصی هم نداریم. هیچ گفت و گو و نارضایتی هم تا به حال اعلام نشده است. به همین خاطر انتصاب این مطلب به دوستانمان در سپاه قابل قبول نیست. تمامی نقدهای سازنده نهادهای قانونی برای ما قابل پذیرش و قابل احترام است و در چارچوب خود با آنها حل و فصل و رفع دغدغه می شود.
موضوع گفت و گوی بنده با نمایندگان مجلس هم یک گفت و گوی کاملا مسوولانه ای است. ما در تمام نشست هایی که معاون پارلمانی وزارت ارتباطات هماهنگ می کند که با نمایندگان محترم مجلس گفت و گو کنیم حضور داریم. این حضور در کمیسیون تخصصی بخش ما هست. در برخی موارد بود که بعضی نمایندگان محترم مجلس نسبت به موضوعات کاری ما انتقاد داشتند و یا کمبود اطلاعات داشتند. همه مدیران از جمله بنده حضور پیدا کرده و توضیحات کافی را ارائه داده ایم. حتی با تعدادی از دوستان که منسوب هستند به گروه های منتقد دولت در مجلس جلسه اختصاصی داشتم و اقداماتی را که بر روی شبکه ملی اطلاعات داشته ایم را به صورت کامل برای آن ها توضیح دادم، حالا ذکر نام نمی کنم  به خاطر اینکه حق آن ها هست که مایل باشند من بگویم یا نگویم. کاملا اظهار رضایت می کردند از کاری که انجام شده است. منتها بنا به مصالح سیاسی بزرگتری که دارند از نظر خودشان با مجموعه دولت یا وزارت نظراتشان را اعلام می کنند. ما با برخی از نمایندگان محترم مجلس عمده نکاتی که داریم در چند بخش است، از جمله بر روی شبکه ملی اطلاعات که گفت و گو کرده ایم. بخش دیگری در مورد بحث ادغام یا اصلاح شورای عالی فناوری اطلاعات است که ما از محدوده فنی خود استدلال کرده و دفاع کرده ایم. آن ها هم نظراتشان را اعلام کرده اند. تابع هم هستیم به هرچه که انشالله شورای عالی فضای مجازی و مجلس تصویب نمایند؛ از نظر ما متاع است و انجام می گیرد. یعنی هیچ گونه دغدغه ای نسبت به انجام آن چه که هست و آن چه که به دست می آید نداریم، چون ما در جایگاهی که نشسته ایم مامور و کارمند دولت و عامل انجام وظایف محوله قانونگذار هستیم. اگر قانونگذار و دولت گفت که ما می خواهیم این کار را به این شکل انجام دهیم خب ما که نمی توانیم بالاتر از آن ها حرفی بزنیم. اگر نظر کارشناسی هم باشد باید از نقطه نظر مشاوره حرف بزنم که فقط می شود یک نظریه کارشناسی؛ اما زمانی که بر روی صندلی مسوولیت نشستی باید تابع قانون و مراحل و سلسله مراتب باشی. یک وقتی هست که آن ها از ما نظر می خواهند و ما نظر کارشناسی خود را ارائه می دهیم. تا وقتی نظر می خواهند ما نظر کارشناسی را ارائه می دهیم و یا تحلیل می کنیم. من در مقام کارشناسی و تحلیل قبل از اینکه حکمی صادر شود حتما نظر دارم و نظرم را اعلام و از آن دفاع می کنم. منتها وقتی تمام شد و تبدیل شد به یک حکم و قانون دیگر من منسوب نظام اداری و قانونگذاری هستم و باید آن را اجرا نمایم و دلیلی ندارد که ما بخواهیم با آن مخالفت نماییم. حالا در فضای تصمیم یک عده ای دارند تلاش می کنند تا اتهام بزنند و بدوبیراه بگویند. اگر از جنس این است که تغییر نظری ایجاد کنند که اشکال ندارد ولی اگر از جنس این است که حکمی را درست کنند این محل سوال است. 

س -  آیا شما طی دو سال گذشته در دعوت از مهمانان داخلی و خارجی با تیم وزارت هماهنگ بودید؟

ج -  برای دعوت از مهمانان خارجی فرآیند مشخصی وجود دارد که هماهنگی ها در وزارت و دولت انجام می گیرد و این فرآیند در تمام موارد 100 درصد اجرا شده است.

س -  در خصوص جلسه ای که اوایل سال جاری در رستورانی با تعدادی مهمان های خارجی داشتید توضیح بفرمایید. آیا مدیران ارشد شما از این جلسه باخبر بودند و آیا بهتر نبود این جلسه به جای رستوران در دفتر شما برگزار می شد؟

ج -  به نظرم موضوع بیش از حد بزرگ نمایی شده است و در اینجا سعی میکنم تا حدودی، محدوده اش را تعریف کنم. اولا که ما با کسی در رستوران نه ناهار خورده ایم و نه پذیرایی ای اتفاق افتاده است و نه من کسی را برده و معرفی کرده ام. یک هیات توریست آمریکایی توسط یک مجموعه ای از مجریان به ایران آورده شده بودند و در چند شهر گردانده شده بودند و ملاقات های مختلفی را در کشور انجام دادند و بازدیدهایی نیز داشتند. مثلا از لانه جاسوسی بازدید کردند. به نظر شما کدام هیات آمریکایی می توانستند بعد از انقلاب برود و از لانه جاسوسی بازدید کند؟ آن هم با توصیه بنده! کسانی که این برنامه را مدیریت می کردند از سه هفته قبل اطلاع دادند که ما تعدادی از مسوولین را با این مشخصات دعوت کرده ایم که بیایند و توضیحات کلی کاری و عمومی از کشور بدهند. ما نیز با دستگاه های امنیتی مربوط هماهنگ کردیم، در حد یک گزارش کلی که حتی گزارش را هم ما تهیه نکردیم. بنابراین بازکردن و پخش کردن این موضوع در همین حد کافی است.لذا به‌طور روشن عرض می‌کنم که بنده نه دعوت‌کننده بوده‌ام و نه مهماندار کسی. فقط بنا بر وظیفه ابلاغی در یک نشست تنظیم‌شده، وقت بسیار محدودی گفتگو شده است. یکی از این میهمانان خارجی در مصاحبه‌ای در خارج کشور از ویژگی‌های ایران گزارش داد و در آن مصاحبه در مورد پیشرفت و سطح بالای ارتباطات ایران و عدم نیاز ایران به آن‌ها نکاتی بیان داشت و در خلال صحبت ذکر نام از اینجانب داشته‌اند و این باعث تحریک برخی افراد گردید، که انشا الله مرتفع می‌گردد.

س -   سؤال دیگر بنده در خصوص اتهاماتی است که برخی از افراد در خصوص رابطه شما با فردی که به‌ عنوان جاسوس دستگیر شد مطرح می‌کنند، لطفاً توضیح فرمایید.

ج - شما آن فرد را می‌شناسید؟ این فرد از سال 89 به ایران آمده بود. من در سال 89 چه‌کاره بودم؟ کی دعوت کرده به ایران آمده؟ در دولت قبل بوده و حضورش در برنامه‌های آی تی بوده است. به‌قرار اطلاع دعوت‌ها همه با اطلاع نهادهای ذی‌صلاح امنیتی بوده که البته این موضوع طبق اطلاعاتی است که به من داده بودند؛ چراکه من در داخل موضوع نبوده‌ام. حال در دولت جدید هم یک کنفرانسی را که از قبل از این دولت طراحی ‌شده بوده و در مورد آی تی فارسی ‌زبانان بود، برگزار کردند. آقای معاون اول، آقای وزیر ما و وزرای چند کشورهای منطقه هم دعوت شدند. رفتیم و سلام‌علیک و خداحافظی. دیگر چه ارتباطی با ما دارد؟ به‌موقع خود، جوابیه هم داده شد. حالا عده‌ای دوست دارند این را این‌جوری مطرح کنند.

س - در خصوص انتقاد برخی تشکل‌های آی تی به شما هم توضیح فرمایید.

ج - برخی افراد در منزل خود و در محل کار خود شبه تشکلی تشکیل می‌دهند و به بدترین شکل به افراد کذب و افترا نسبت داده می شود. به نظر شما ما باید وقت بگذاریم و به افرادی که بدترین افتراها و توهین ها را نسبت داده اند جواب دهیم؟ خب اگر این حرف ها درست است که فردا صبح یک نهاد قانونی قضایی کشور بیاید و این موضوع را پیگیری کند. مگر نهادهای قانونی، قضایی و امنیتی کشور چشم و گوششان بسته است و نمی فهمند که در کشور چه می گذرد؟ اینها فقط متوجه شده اند؟ یک چیزهایی گفته می شود که تحلیل غلط فنی و تحلیل های غلط با اطلاعات ناقص است. سازو کارها کار کارشناسی و نقد کارشناسی تخصصی است و اما اینکه ابزاری برای کار سیاسی باشد تعریف شده نیست. حوزه سیاسی در نظام تعریف شده و در قانون اساسی متبلور است بنابراین کماکان چارچوب های نقد کارشناسی باز و در دسترس بوده و ما هم در دسترس هستیم.

س - بفرمایید آیا شما خودتان را فردی سیاسی می دانید و آیا در عملکرد مدیریتی شما مواضع سیاسی دخیل بوده است؟ و اینکه بفرمایید در تصمیم گیری های شما چه عواملی موثر است؟ 

ج - ببینید اقای فاتح شاید شما در بین خبرنگاران جزو بچه هایی باشید که اطلاع زیادتری از سابقه من دارید. من در طول سی ساله انقلاب و کارهای خودم در دولت، کسی یک مورد هم نمی تواند پیدا کند که من در موضوع مجموعه مخابرات موضع گیری سیاسی داشته ام و یا تصمیمی مبتنی بر سیاست غیر دولت داشته ام؛ منظورم حزبی یا گروهی است. اگر کسی یک مورد پیدا کند من نسبت به آن مسوولیت می پذیرم. من نسبت به کارشناسی این حوزه معتقد هستم که به عنوان یک کارشناس جزء تجربیاتی دارم و این تجربیات را هر جایی که از بنده خواسته شده است ارائه کرده ام. حتی در دولت قبل هر جا از من کمک کارشناسی خواسته شد انجام دادم. چون موضوع ملی بوده است و به دستگاه دولت ربطی نداشته است، مثل پروژه سوخت. هر وقت هم کاری نبوده من یک کارشناس و پژوهشگر در مرکز تحقیقات مخابرات ایران بوده ام. بنابراین نسبت به صحت و سلامت کاری که انجام داده ام به لحاظ تفکری اعتقاد دارم، اما به لحاظ اینکه آیا کاری که ما انجام داده ایم بهترین بوده است در دنیا، نه. این ها کاملا موضوعات قابل نقد است و استقبال هم می کنیم. یک وقتی در دوره قبل در یک محل دانشگاهی حضور یافتیم. در آن جلسه برنامه تکفا را نقد می کردند. من با آنها صحبت کردم و گفتم ما یک روزی آرزویمان بود که در صنعت آی تی یک برنامه به صورت ملی داشته باشیم. خب امروز آن برنامه حاصل شده است. درست مثل این است که ما به سقف نگاه می کردیم اما حالا همه ما رفته ایم و بالای آن سقف ایستاده ایم، به آسمان نگاه می کنیم و صحبت می کنیم و آن سقف اکنون زیر پای ماست. خب از این جا به بعد چه کار می کنیم؟ بیایید حرف جدید بزنیم و کار جدید انجام دهیم و طبقه دوم را بسازیم. این حوزه علم و دانش است که ما نسبت به کشورهای پیش رفته حدود 10 تا 15 سال عقب هستیم. اگر هم جایی فاصله کم است در مصرف است؛ چرا که در تولیدش که ما عقب هستیم. پس ما که نمی توانیم ادعای اعلمیت بکنیم. ما فقط می توانیم ادعای تجربه و به اصطلاح اطلاع داشته باشیم. مگرنه هر کسی که در کشور ما بخواهد در مورد آی تی حرف بزند چند نمونه اجرا شده آن در کشورهای خارجی پیدا می شود. خوب انتخاب کردن و تصمیمات صحیح گرفتن مهم است که ما گام هایی که می خواهیم طی کنیم گام های بهتری باشد. تحقق این موضوع هم با یک کار جمعی صورت می پذیرد. با یک یا دو نفر کشور گل نمی کند. اگر همه اهل فن حضور پیدا کنند شاید بتوانیم کاری انجام دهیم. پس بنابراین اگر کسی به هر زبانی حالا به زبان خوب یا بد آمد و انتقاد کرد و دلسوزانه گفت این جای کار کم است، خب بروید انجام دهید و تکمیلش کنید. باید این را بپذیریم. بنابراین اگر کسی صاحب نظری مطلبی دارد ما آن را بر چشم می گذاریم. این جا جنابعالی بنویس. ما می آییم و گوش می دهیم و جلسه هم حاضریم بگذاریم تا بیایند و حرف هایشان را بزنند، اما اگر دور هم جمع شدند و مطلبی گفتند خب این مطلب را یک نهاد دولتی باید به کجا پاسخ بدهد؟ یک روزنامه رسمی کشور، یک روزنامه ای که در کشور قانونی است برای ما یک مطلبی را نوشته است، اعتراض کرده و مواردی را به ما ربط داده است. ما اول یک جوابی به آن روزنامه دادیم. گفتیم که این مطلبی را که نوشته اید صحیح نمی باشد. تکذیب می شود. آن کسی هم که مسوول این کار بود 2-3 روز بعد نامه داد. آن نشریه باید انصافش را به خرج می داد چون سندی که ندارد و فقط یک تحلیلی است که معلوم نیست از کجا به هم چسبیده است. باید شرعاً و قانونا و جوانمردانه می زد و می گفت آقا این کسی که خود این اتهام را به وی زده ایم رد کرده است. کار دوم دیگه ای که می توانیم بکنیم کار حقوقی و قانونی است و برویم شکایت کنیم به دادگاه و بگوییم این حرفی را که به ما منسوب کرده این حرف ها صحیح نیست و معمولا دولت این کار را انجام می دهد. اما از نقطه نظر اثر رسانه ای که آن فرد اثرش را گذاشته است دیگر. حالا ما می رویم تا بالاخره ببینیم چه شود. از این جا به بعد به نظر شما، روزی چند ساعت باید وقت بگذارید و پاسخ صداهایی را بدهید که مستند نیست، رسمیت ندارد و نمیدانی اصلا چه می گویند؟ ما خوشحال می شویم اگر کسی حرف حرفه ای داشته باشد و پخته بیاید و بزند. مثلا من درجایی در یکی از این سایت ها یک مقاله خیلی خوبی را دیدم که شبکه های اجتماعی را به خوبی تحلیل کرده بود. خب ما این ها را قبول داریم و داریم رعایت هم می کنیم. منتها به عنوان یک مقام مسوول خیلی از وقت ها کارهایی را که انجام می دهیم نیازی نیست آن ها را در بوق کنیم. مثلا ما در بخش امنیت کارهایی را داریم انجام می دهیم. وظیفه ما مشارکت در تامین امنیت در توسعه کاری است که در حال انجام ان هستیم. یک کسی هم بخشی از این مسائل را می فهمد و می آید و سروصداهایی را به راه می اندازد. خب این موضوع در حال انجام است و ما نباید فوری بیاییم آگهی و بیانیه بدهیم که شما که گفتی شد و این کار در حال انجام است. نیازی به این سروصداها نیست. باز بعد از این همه سال تجربه و کار اگر ما بخواهیم وارد حاشیه شویم فایده ندارد. من به شخصه چون سال ها در جنبش دانشجویی بوده ام از برخوردهای جنجالی و فحش و دعوا و این ها خیلی ناراحت نمی شوم، اگر پشتش نیت خوب باشد. ببین اگر این دوستان خداوکیلی نیتشان خیر و سلامت جمهوری اسلامی است تلخی زبانشان بر چشم ما، اما اگر نه بحث جواب گرفتن نیست و بحث تخریب دولت است و بحث چیزی بزرگتر از کار ماست و ما نقطه شروع آن هستیم دیگر قابل بحث نیست. مثلا به خیال خودشان من منسوب هستم به یک جریان سیاسی که این انتساباتی هم که می دهند کلهم اجمعین بی ربط است. به نظرشان می آید که الان فضای جامعه شنواست و عده ای می گویند فلانی مال فلان جاست. اولا حزبی در زمان قانونی اش تصویب شد و جزو نهادهای قانونی کشور بود و آمد و کار کرد. یک زمانی هم حکم دادند که بسته شود و خب بسته شد. چه کاری به ما دارد؟ چه کاری دارد به بعد از آن؟ منتها اگر نیت خیر است بسم الله و اگر نیت مجادله است از انصاف به دور است وقت و فرصت و مسوولیت صرف مسایل حاشیه ای شود. تمرکز بنده بر توسعه ICT کشور است نه توسعه مجادلات بی پایه.

س -  جناب مهندس جهانگرد، اجازه بفرمایید چند سوال هم در خصوص مباحث تخصصی حوزه کاری شما داشته باشیم. بفرمایید در زمینه شبکه ملی اطلاعات چه اقداماتی انجام شده و الان در چه مرحله ای است؟

ج -  در مورد بحث شبکه ملی اطلاعات، ما در مجموعه مان برای این موضوع دارای یک ساختار هستیم، یک کمیته راهبردی است با ریاست آقای وزیر، همه معاونین و افراد ذی ربط فنی، به اضافه نمایندگان اپراتورها و فعالین اصلی شبکه کشور، که در مقاطع زمانی مختلف تشکیل می شود و تصمیمات استراتژیک آنجا گرفته می شود. ما در سازمان فناوری اطلاعات به عنوان بخشی که در واقع تقاضاها را می شناسیم و می توانیم بیشتر نیازهای شبکه ملی اطلاعات را احساس کنیم، در نقش جمع کننده نظرات متولی شدیم و طراحی کلان این کار را انجام می دهیم. بنابراین با مجموعه ای از مشاورین، تیم های مشاوره ای که وجود دارد به اضافه همکاران کارشناس از زیر ساخت، رگولاتوری و اپراتورها به طور هفتگی جلسات داریم. طرح جامع تهیه و تقسیم کار شده و از چند مسیر هم کار و هم پیشرفت کار کنترل می شود. تا کنون یک بار هم به شورای عالی گزارش داده ایم. انشاالله در نوبت هستیم که به شورای عالی فضای مجازی گزارش دقیق تری از پیشرفت کار بدهیم. شاه کلید اصلی طراحی هم مشخصاتی است که در شورای عالی مجازی تصویب و ابلاغ می شود.

س -   در راستای توسعه و دسترسی کاربران به شبکه های پرسرعت نسل بالا چه اقداماتی انجام شده و چه برنامه هایی در دستور کار است؟

ج - این حوزه تخصص و مسئولیت ما نیست، استراتژی دولت دسترسی نقطه به نقطه به شبکه بلکه به خدمات و اقدامات است و در این خصوص بستر شبکه ملی اطلاعات پرظرفیت در سطح ملی راهکار اصلی تحقیق این استراتژی است؛ به نحوی که شهروندان بتوانند کلیه نیازهای آموزشی، فرهنگی، تفریحی، اداری و بانکی و ... را با کیفیت و سرعت خوب دریافت کنند. خوشبختانه با اعلام خدمات نسل 3 و 4 مقدمات این کار به صورت موبایل هم فراهم شده و انتظار داریم که تا اواسط سال آینده نسل چهارم بخش زیادی از کشور را تحت پوشش قرار دهد و فکر می کنم در طی این دو سال و اندی که از دولت می گذرد تعداد خطوط پرظرفیت ارتباطی در کشور بیش از 3 برابر شده است. در آینده نزدیک بیشترین نگرانی شبکه های دسترسی، در اپراتورهای مخابرات خواهد بود؛ یعنی در انتقال بهینه ظرفیت از یک نقطه به نقطه دیگر باید فکری کنیم که مردم چگونه سرویس و خدمات با کیفیت دریافت کنند.

س - وضعیت دولت الکترونیک در چه مرحله ای است و چند درصد پروتکل های دسترسی به دولت الکترونیک انجام شده است؟

ج - طرح جامع دولت الکترونیک که آخر 92 تصویب و شهریور 93 ابلاغ شد، تقسیم کارش معلوم است، منتهی در این مرحله از دولت الکترونیک، باید کارهای زیربنایی زیادی انجام بدهیم و اقدامات نهادی زیادی نیز انجام داده ایم. مثلا باید حتما با کمک سازمان مدیریت و برنامه ریزی وارد می شدیم تا ساختارهای اداری که بحث دولت الکترونیک را به طور دقیق اجرا می کنند را  تجزیه و تحلیل می کردیم. شرح خدمات خیلی دقیق درمی آمد و به آن ها اعلام می شد که آن بخش را خوب مکانیزه کنند. تا کنون بیش از 67 دستگاه کشور شناسنامه شان کامل شده است. سپس با آنها 10 تا 10 تا کارها را جلو می بریم تا کارشان را انجام دهند. همزمان خیلی از این دستگاه ها پرتال و دیتابیس خودشان را به وجود آوردند. ما داریم در سطح ملی این ها را به همدیگر پیوند می دهیم. اقدام دیگری که همزمان دارد انجام می شود برپایی سوئیچ ملی تبادل اطلاعات است که تا کنون نزدیک به 100 دستگاه کشور وصل شده اند و ما امیدواریم ترکیب این کارها در یک زمان مناسبی به صورت یکپارچه در اختیار عموم مردم قرار گیرد، ولی در این فاصله شما می توانید احساس کنید که خدمات بسیار زیاد الکترونیکی به مردم ارائه می شود. خدمات پولی بانکی که از قبل بوده کامل تر شده، خدمات شهرداری ها کامل شده، ثبت اسناد، ثبت احوال، خدمات سلامت و امثالهم در فضای نت، پس بنابراین خدمات الکترونیک در کشور به صورت گسترده ای موجود است، بسیاری از آن ها هم دارند کم کم نسخه موبایل شان را می دهند. این اقدامات دارد بحمد خدا  انجام می شود ولی تاخیرش برای این است که یکپارچگی را در یک پنجره واحدی نشان بدهیم، مثل خدمات گمرکی.

س -  برای توانمندسازی کسب و کارهای حوزه ICT چه کارهایی انجام داده اید؟

ج - در این حوزه به شدت از فعالیت های کار آفرینی و نوآفرینی حمایت کردیم. وزارتخانه انواع وام های کم بهره را در دستور کار خود دارد. معاون محترم نوآوری و فناوری وزارتخانه هم برنامه هایی را پیش بینی کرد تا بتوان سطح صنعت را جلو برد. در تمام ملاقات های خارجی آقای وزیر، نمایندگان بخش خصوصی حضور دارند و در تمام مذاکرات بین المللی آقای وزیر از بخش خصوصی دعوت و آن ها را مشارکت داده ایم و امیدواریم به زودی این کار خیلی وسیع دیده و مورد استفاده قرار گیرد.

س - در راستای رسیدن ایران به استاندارد های بین المللی حوزه ICT چه اقداماتی انجام شده است؟

ج - طبق آخرین گزارش دریافتی که آمارهای یک سال قبل است، در اغلب آن ها رتبه ایران 7 تا 8 پله بهتر شده است و فکر می کنم و انتظار دارم با اطلاع رسانی های دقیق تر از پیشرفت کارهایی که در کشور انجام می شود، حتما رتبه ایران در سال آینده بیش از 20 پله صعود کند. اگر همکاری درونی بیشتر شود و رویکرد انتقاد کارشناسی دلسوزانه جایگزین برخی مسایل غیره و حاشیه ای شود ظرفیت کشور ما بیش از جایگاهی است که در آن قرار داریم امیدواریم با همدلی فضای همکاری و تعامل سازنده برای پیشرفت و آبادانی کشور فراهم شود.

انتهای پیام