روابط عمومی در امتداد آب و آیینه - "محمد خجسته نیا"

آنچه که رییس جمهور منتخب بر آن تأکید داشتند ارایه یک تصویر جدید از ایران هم به دنیا و هم به خود مردم ایران است. این مفهوم بومی و شفاف تعریف یکی از مهمترین موضوعات ، مفاهیم و نظریه های ارتباطی تحت عنوان تصویرسازی یا image making است.

به یاد دارم که چند سال پیش در یک همایش بین المللی روابط عمومی دبیر کل پیشین انجمن جهانی روابط عمومی در سخنرانی خود از کارگزاران و متخصصان روابط عمومی ایران خواست بیشترین وقت و توانشان را برای اصلاح تصویر ایران در جهان مصروف کنند.

شاید معنای آن پیشنهاد در جمع مخاطبان چندان جدی گرفته نشد اما واقعیت آن است که تصویری که از ایران در شرایط جدید باید ایجاد شود تصویری از یک تمدن ، تاریخ ، فرهنگ و مذهبی است که ماهیت آن تعامل ، محبت ، مهرورزی و احترام به اقوام و تمدن ها و ملل جهان است.

آن گونه که دکتر روحانی گفت : ما نباید هیچ کس و هیچ کشوری را تحقیر کنیم و باید تعامل سازنده و مؤثر با جهان داشته باشیم. برای رسیدن به این مفهوم روابط عمومی ها باید از پوسته سنتی و کهنه خــود خارج شده و انگاره و مفاهیم در یکی از نقش ها و وظایف خود در دوره جدید بدست آورند. انگاره ای که بر هویت سازی ، برندسازی و شفاف سازی استوار باشد و با هدف کسب شهرت بین المللی و حفظ آن قرار گیرد!

و بعد دوم سخنرانی دکتر روحانی به حوزه داخلی باز می گردد و آن حفظ عزت مردم و عدم تحقیر افراد است. واقعیت آن است که حفظ عزت و اقتدار مردم حفظ اقتدار و عزت نظام است چون هر نظام مردم سالاری و بویژه نظام های مردم سالار دینی مردمان را صاحبان مشروعیت و ولینعمتان خود می دانند و باید مبنای رابطه که حفظ اعتماد مردم است با انتخاب کلیه روش ها و استراتژی هایی که می توانند عزت و اعتماد ملی را افزایش دهند و تقویت گردد. برای رسیدن به این هدف روابط عمومی ها باید مجدداً صدای مردم را بخوبی بشنوند.

در نوشتاری که دکتر هادی خانیکی در سایت کاوشگران تحت عنوان صدای مردم و صدای مورب نگاشته اند در همین خصوص آمده است : « صدای مردم همیشه هست اما الزاماً بلند و پرهیاهو نیست و به همین سبب همواره به درستی و بی پارازیت شنیده نمی شود. اگر بنیاد و پایه روابط عمومی بر ارتباط نهاده شده است باید از این گونه روایت ها فرا رود و منطق و زبان گفت و گوهای چند آوایی و دگرآوایی را فرا گیرد. »

در آخر باید متذکر شد که نهاد روابط عمومی باید از فضای مونولگ و یک طرفه خارج شده و شنوندگی را خوب فرا گیرد و براساس مدل های دو سویه به سمتی حرکت کند که همچون آب و آیینه شفاف شود."

انتهای پیام