خطر ناباروری گوشی های غیراستاندارد بیشتر از BTSهاست

دکل های ارتباطات تلفن بی سیم از جمله راهکارهای رایج در دنیای امروز برای برقراری ارتباطات بی سیم به شمار می رود که با وجود استفاده اکثر کشورهای پیشرفته از خدمات BTSها (آنتن های مخابراتی) در این راستا همچنان برخی شبهات بر سر ایمنی آنها وجود دارد.

به گزارش سیتنا به نقل از شفقنا، رواج شایعات و سخن پراکنی هایی حول آسیب رسانی تجهیزات برقراری ارتباطات سیار و ماهواره یی به بدن انسان موجب برخی التهاب ها شده بود و همچنان نیز تا حدودی وجود دارد که بسیاری از افراد به دلیل نزدیکی سکونت شان به دکل های ارتباطاتی ابراز نگرانی می کنند.

دکل های اپراتورهای سیار که بر بلندای خود امواج رادیویی را حمل می کنند تا برقراری ارتباطات سیار برای مشترکان یک اپراتور خاص ممکن شود، بیش از دو سه سالی است که همت اپراتورهای خود را بر روی فرهنگ سازی و برطرف کردن دیدگاه های نادرست انسانی در تعامل با این آنتن ها که از ابزارهای معمول برقراری ارتباطات بی سیم به شمار می روند، گذاشته اند.

البته این به معنی بی خطر بودن این پدیده نیست چرا که از مصنوعات طبیعت به شمار رفته و حامل امواج رادیویی است که می توانند در میادین مختلف با القای تشعشعات محیطی و چندگانه، میدان های مغناطیسی را به وجود آورند که در نهایت موجب انحصار انسان در میدان امواج الکترومغناطیس شود.

اما خوب است که بدانیم تشعشعات BTSها تنها یک وجه قضیه هستند و در طرف دیگر این مشترک اپراتور است که برای برقراری ارتباطات باید خود را به این آنتن ها معرفی کند که مسلما این کار با ارسال امواجی از سوی ابزار برقراری ارتباطات بی سیم مشترک که همان تلفن همراه است صورت می گیرد و زمانی که این امواج در تقاطع با امواج آنتن های سراسری قرار می گیرند اصطلاحا برقراری ارتباط ممکن شده است و گوشی برای اتصال تماس آنتن می دهد.

آنتن های مخابراتی به دلیل برد محدودی که دارند، اگر در برابر فضای جغرافیایی وسیعی قرار گیرند اجبارا باید در نقاطی تقویت شوند تا پوشش دهی با خللی رو به رو نشود؛ در واقع مانند عملی است که در شبکه های رایانه یی صورت می گیرد و برای تقویت سیگنال بسته های داده ای از ابزارهای متعددی همچون روتر و سوییچ در فواصل معین استفاده می شود تا اگر فرکانس با افت رو به رو شود، با تقویتی مجدد بسته را به سمت مقصد هدایت کنند.

دکل های مخابراتی برای انجام چنین موضوعی در فواصل مشخصی در دید یکدیگر قرار می گیرند و امواج رادیویی ایستگاه به ایستگاه حرکت می کند تا نهایتا کل یک بخش یا ناحیه را پوشش دهد که به فضای تحت پوشش هر یک از دکل ها یک سلول گفته می شود و منظور از شبکه های سلولی در اختیار داشتن همین دکل هایی است که محدوده های جغرافیایی خاصی را تحت پوشش قرار می دهند.

شهرداری در کلان شهری همچون تهران موانع بسیاری را جلوی پای اپراتورها و سرویس دهندگان بی سیم قرار داده است تا به راحتی نتوانند اقدام به تأسیس ایستگاه رادیوی کنند چرا که به قول آنها زیبایی شهر را تحت تأثیر قرار می دهد و همن موضوع عامل شکل گیری اظهارنظرات متعددی حول آسیب رسانی این امواج به بدن انسان نیز شد و کار اپراتورهای تلفن همراه را در برخی نقاط با مشکل رو به رو کرد.

بعد از گفت و گوهای مسوولان وزارت ارتباطات با شورای شهر در حدود یک سال و نیم گذشته تا حدودی این موضوع رفع شد اما شروطی هم به میان آمد که از آن به بعد اپراتورها باید از سایت های مشترک استفاده کنند تا کمترین ضربه به زیبایی شهر وارد شود که ظاهرا چنین موضوعی جدی گرفت نشد و همچنان برخی اعمال محدودیت ها از سوی شهرداری برای برخی اپراتورهای متقاضی تأسیس سایت وجود دارد.

در حوزه سلامت هم تست های متعددی در بخش های مختلف اعم از علمی و آزمایشگاهی برای رفع دغدغه مردم درباره آسیب زا بودن امواج BTS صورت گرفته است تا نهایتا تمامی آزمایش ها به عددی بسیار کمتر از حد استاندارد امواج رسید و در این باره سید حسن سیدموسوی، مدیر کل دفتر تحقیقات و مطالعات راهبردی شرکت ارتباطات سیار ایران گفته که بر اساس اندازه گیری های انجام شده چگالی امواج فرستنده های تلویزیونی بیش از 25 برابر اموج آنتن ها یBTS و چگالی امواج فرستنده ها و گیرنده های رادیویی بیش از 10 برابر امواج این آنتن هاست.

وی همچنین عنوان کرده که میزان چگالی الکترومغناطیسی ناشی از آنتن های BTS یک پانصدم حد استاندارد است که این میزان در صورت افزایش تعداد سایتها و دکل های موبایل کمتر هم می شود.

جالب اینجاست که آنقدر توجه مان به آنتن های BTS است از گوشی های خود غافل شده ایم و فراموش کرده ایم که ابزار اصلی ارتباط با BTSها همین گوشی هایی هستند که حاضریم بابت خریداری نمونه های مختلف یک گوشی با قیمت پایین تر کل بازار را بالا و پایین کنیم و یا حتی از محصولات قاچاق استفاده کنیم که میزان تشعشعات ناخواسته آنها در میادین دور و نزدیک مشخص نیست و میزان آنها با حد استاندارد گاها تفاوت های بسیاری دارد.

با نگاهی گذرا به این رویداد داستانی که چرخه عمل آنتن های BTS و نحوه تعامل آنها با گوشی های تلفن همراه را نشان می دهد به راحتی می توانیم به این نتیجه برسیم که هرچه میزان پوشش دهی یک شبکه ارتباطاتی در یک ناحیه دچار اختلال باشد، گوشی های تلفن همراه تلاش بیشتری برای پیدا کردن شبکه می کنند و تشعشعات بیشتری را از کنار گوش ما برای سلول ارسال می کنند تا بتوانند در دید امواج قرار گیرند و نهایتا سردرد و به گفته برخی پزشکان عوارضی همچون ناباروری و خشک شدن آب موجود در سر را به دنبال خواهد داشت.

حال داشتن چنین شبکه ای با بهترین و بیشترین محدوده پوشش دهی این نتیجه را به ارمغان می آورد که تعداد بیشتر دکل های BTS موجب پوشش دهی بیشتر خواهد شد و در نهایت شبکه ای با کمترین افت و خیز را ایجاد می کند؛ همانطور که آزمایش های سازمان تنظیم مقررات از بی خطر بودن امواج این آنتن ها برای سلامت انسان را حکایت می کند بهتر است که ترسی برای همکاری با تقاضای احتمالی اپراتورهای تلفن های همراه برای نصب دکل های ارتباطاتی نداشته باشیم.

انتهای پیام