ادیب: سرمایهگذار دستبوسی نمیخواهد؛ فقط مانعتراشی نکنید!
«سرمایهگذار در ایران بیش از همه چیز به این اطمینان نیاز دارد که ساختارهای اداری با تصمیمات ناگهانی و غیرکارشناسی مسیر او را سد نمیکنند. احترام واقعی به سرمایهگذار یعنی اجتناب از تصمیماتی که نوآوری را متوقف، اعتماد را تخریب و آینده اقتصاد دیجیتال را مبهم میکند.»
به گزارش سیتنا، دکتر داوود ادیب، PHD کارآفرینی در یادداشتی که در اختیار این رسانه قرار داد نوشت:
چندی پیش رئیسجمهور، مسعود پزشکیان، در سخنانی گفت: «دست هر کس را که در کشور سرمایهگذاری کند میبوسیم.»
این جمله، از نظر پیام، جذاب و امیدوارکننده است؛ زیرا بسیاری از فعالان اقتصادی سالهاست که از بیثباتی و موانع اداری گلایه دارند، اما درست در همان زمانی که دولت پیام احترام به سرمایهگذار میدهد، یک تصمیم اداری در نقطهای دیگر عملاً چیز دیگری را نشان میدهد: قطع دسترسی شرکتهایی که خدمات احراز هویت غیرحضوری ارائه میکنند توسط سازمان ثبتاحوال.
قطع این دسترسی فقط یک تصمیم فنی نیست، نمایش یک اقتدار هست که مهم نیست شعار سال چیست و مهم نیست که رییس جمهور چه می گوید، این اقدام بخشی از زیرساخت اعتماد دیجیتال کشور را مختل کرده و کسبوکارهایی را که بر پایه نوآوری، سرعت و سرویسهای آنلاین بنا شدهاند را با مشکل مواجه میکند. از شرکت های حوزه هوش مصنوعی گرفته تا استارتاپهای خدمات مالی و حتی بخش بزرگی از تجارت الکترونیک، شرکت های خصوصی سرمایه گذار بدون احراز هویت غیرحضوری دچار توقف یا عقبگرد میشوند. نتیجه چنین اقداماتی روشن است: سرمایهگذار نهتنها دستش برای سرمایهگذاری نمیلرزد، بلکه ممکن است بهطور کامل از کشور روی برگرداند.
«حقیقت این است که سرمایهگذار دستبوسی نمیخواهد. سرمایهگذار فقط یک چیز میخواهد: ثبات، حاکمیت قانون و جلوگیری از تخریب زیرساختهایی که بر اساس آن کسبوکار خود را بنا کرده است.»
وقتی دولت از یکسو پیام «فرش قرمز» میدهد و از سوی دیگر دستگاهی در همان دولت امکان فعالیت قانونی و شفاف شرکتها را قطع میکند، این تضاد نهتنها پیام مثبت رئیسجمهور را خنثی میکند، بلکه به سرمایهگذاران میگوید: «هر لحظه ممکن است تصمیمی گرفته شود که زحمات شما را بیاثر کند.»
بنابراین «اگر واقعاً هدف، جذب سرمایه و حفظ سرمایهگذار است، نیازی به بوسیدن دست او نیست؛ کافی است دستش را نشکنید.»
سرمایهگذار در ایران بیش از همه چیز به این اطمینان نیاز دارد که ساختارهای اداری با تصمیمات ناگهانی و غیرکارشناسی مسیر او را سد نمیکنند. احترام واقعی به سرمایهگذار یعنی اجتناب از تصمیماتی که نوآوری را متوقف، اعتماد را تخریب و آینده اقتصاد دیجیتال را مبهم میکند.
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید