بررسی حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات در لایحه برنامه هفتم توسعه
دبیر و نائب رئیس سندیکای صنعت مخابرات ایران، معتقد است: برخی از اشکالات لایحه برنامه هفتم توسعه مربوط به نبود شاخص های مناسب برای نظارت بر تعهدات، بخشی مرتبط با تکرار برخی از ماموریت ها که در برنامه ششم توسعه هم تاکید شده، ولی به درستی انجام نشده و برخی هم مسوولیتهای مشترک نهادهای دولتی است که معمولا به درستی و یا به موقع انجام نمی شود.
به گزارش سیتنا، فرامرز رستگار، دبیر و نائب رئیس سندیکای صنعت مخابرات ایران در تحلیل ماه شماره 95 ماهنامه نسل چهارم آورده است:
در مورد لایحه برنامه هفتم توسعه نظرات موافق و مخالفی توسط مراکز پژوهشی، تشکل و صاحبنظران مختلف اعلام شده است.
برخی از اشکالات مربوط به نبود شاخص های مناسب برای نظارت برتعهدات، بخشی مرتبط با تکرار برخی از ماموریت ها که در برنامه ششم توسعه هم تاکید شده، ولی به درستی انجام نشده و برخی هم مسوولیتهای مشترک نهادهای دولتی است که معمولا به درستی و یا به موقع انجام نمی شود.
شبکه ملی اطلاعات در برنامه ششم، سند اقدامات کلان و معماری شبکه ملی اطلاعات، برنامه دولت سیزدهم همواره به عنوان یکی از اولویت های وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات مطرح بوده تقریبا در برنامه هفتم هم با همان ادبیات آورده شده است.
یکی از طرح های اصلی شبکه ملی اطلاعات، اجرای دسترسی مبتنی بر فیبرنوری برای منازل و کسب و کارها می باشد.
برای تعیین میزان کمی این طرح بازهم از عبارت «تعداد خانوارهای تحت پوشش» استفاده شده که واژه درستی برای توسعه دسترسی پهن باند ثابت نیست.
به همین دلیل آمارهای مربوط به تعداد خانوارهای تحت پوشش که در سال گذشته همواره نشان از توسعه مطلوب داشته، اثر بسیار محدودی روی آمار واگذاری داشته است.
این تفاوت فاحش میتواند به دلایل زیر باشد:
- آمار و یا مدل محاسبه تعداد خانوار تحت پوشش صحیح نیست.
- فاصله زمانی بین درخواست متقاضی تحت پوشش تا واگذاری که یک ماه تعیین شده، یک زمان قابل اجرا نیست.
- متقاضی چندانی برای این سرویس وجود ندارد که این میتواند به لحاظ عدم رضایت کافی سرویس گیرندگان قبلی باشد.
به هر صورت ارائه برنامه و گزارش پیشرفت بر مبنای تعداد خانوار تحت پوشش میتواند مستند به سندهای قبلی ادامه یابد، ولی در برنامه ششم توسعه باید نگاه ها به گونه دیگری باشد.
برنامه توسعه پنج ساله باید ویژگی نقشه راه برای انتظارات مردم، مجریان طرح ها، شرکتهای تولیدی و تامین کنندگان منابع مالی داشته باشد که عبارت «تعداد خانوار تحت پوشش به هیچ یک از این بخش ها کمکی نخواهد نمود».
اگر به برنامه ها و آمار گذشته مخابرات کشور نگاهی بیاندازیم هیچ وقت با چنین عباراتی مواجه نبودیم.
برای تلفن ثابت یک برنامه و یک آمار پیشرفت داشتیم که می گفت «تعداد دایری» با ذکر توزیع آن در سطح استانها و شهرها.
گزارش هایی مانند میزان منصوبه، ظرفیت ارتباط در کافوها، ظرفیت واگذاری در پست های دیواری از جنس گزارش به مردم و یا نهادهای نظارتی نبود و فقط میتوانست مصرف داخلی اپراتور باشد.
بنابراین و با توجه به رشد جمعیت، آماری که میتواند کارساز و قابل نظارت باشد و طعم آن را مردم بچشند، اعلام برنامه بر مبنای ضریب نفوذ دسترسی باند پهن بر مبنای فناوری کابل نوری است.
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید