کدخبر :281418 پرینت
20 خرداد 1402 - 15:13

دانشمندان تاثیرات سفرهای فضایی بر مغز انسان را مستند می‌کنند

ژورنال علمی «ساینتیفیک ریپورتس» در گزارشی نوشت: فضا می‌تواند مکانی نامناسب برای بدن انسان باشد؛ با شرایط «ریزگرانش» یا به اصطلاح بی‌وزنی و سایر عواملی که می‌توانند روی فیزیولوژی ما، از سر تا پا، تاثیر بگذارند - البته سر، نگرانی اصلی است؛ چراکه عدم وجود جاذبه زمین، مغز را تغییر می‌دهد.

متن خبر

به گزارش سیتنا و بنا بر گزارش خبرگزاری رویترز، یک مطالعه جدید که ناسا بودجه آن را تامین کرده است، درک بهتر و عمیق‌تری از این پیامد را ارائه می‌دهد.

پژوهشگران گفتند فضانوردانی که در ایستگاه فضایی بین‌المللی یا شاتل‌های فضایی ناسا در مأموریت‌های حداقل شش ماهه بسر بردند‌، انبساط بطن‌های مغزی قابل توجهی را تجربه کرده‌اند.

دستگاه بطنی مجموعه‌ای از چهار ساختار به هم مرتبط در وسط مغز است که از مایع مغزی نخاعی پر شده است.

این مایع بی‌رنگ و آبکی در داخل و اطراف مغز و نخاع جریان دارد و مثل ضربه‌گیر از مغز در برابر ضربه‌های ناگهانی محافظت می‌کند و همینطور مواد زائد را از بین می‌برد.

بنا بر آنچه در اسکن‌های مغزی ۳۰ فضانورد دیده شده، پژوهشگران دریافتند که سه سال طول می‌کشد تا بطن‌های مغزی پس از چنین سفرهایی به طور کامل بهبود یابند، در نتیجه این یافته توصیه می‌کند که باید فاصله بین ماموریت‌های فضایی را بیشتر کرد.

هِدِر مک‌گرگور، نورولوژیست (عصب‌پژوه) در دانشگاه فلوریدا و نویسنده اصلی این مطالعه به رویترز گفت: «اگر بطن‌ها زمان کافی برای ترمیم بین ماموریت‌های پشت سر هم نداشته باشند، احتمال دارد بر توانایی مغز برای مقابله با جابجایی مایعات در [شرایط] ریزگرانش (بی‌وزنی) تاثیر بگذارد.

به عنوان مثال، اگر بطن‌ها قبلاً از یک ماموریت قبلی بزرگ شده باشند، ممکن است سازگاری کمتری داشته باشند، و یا فضای کمتری برای بسط یافتن و جابجایی مایع مغزی نخاعی در طول ماموریت بعدی داشته باشند.»

بزرگ‌شدن بطن‌های مغز مرتبط‌ به‌ سن که دلیل آن اترپوفی مغز و نه قرار گرفتن در شرایط ریزگرانش است با زوال مغزی و شناختی مرتبط شناخته شده است.

ریچل سایدلر، استاد فیزیولوژی کاربردی و حرکت‌شناسی دانشگاه فلوریدا و نویسنده ارشد این مطالعه، گفت: «تاثیر انبساط بطن در مسافران فضایی در حال حاضر مشخص نیست. پیگیری سلامت طولانی‌مدت بیشتری مورد نیاز است. این نوع انبساط بطنی بیشتر موجب فشرده شدن بافت مغزی اطراف می‌شود.»

این مطالعه نشان می‌دهد که بزرگ‌شدن بطن‌های مغز در ۶ ماه اول ماموریت‌های فضایی رخ داده ولی بعد از شش ماه بدتر نشده است. همچنین این تغییر در مغز افرادی که سفر کوتاه‌مدتی به فضا داشتند ، دیده نشده است.

نتایج این پژوهش در ژورنال علمی «ساینتیفیک ریپورتس» منتشر شده است.

انتهای پیام

نظرات خود را با ما درمیان بگذارید

افزودن دیدگاه جدید

کپچا
CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.