آنفلوانزای گوجه‌ فرنگی چیست؟

به گزارش سیتنا به نقل از ایندیپندنت، وزارت بهداشت فدرال روز سه‌شنبه با استناد به داده‌های به‌دست‌آمده تا ۲۶ ژوییه، اعلام کرد که گزارش‌ها حاکی از آن است که بیش از ۸۲ کودک زیر پنج سال، بیشتر در ایالت‌های جنوبی هند، در پی ابتلا به آنفلوانزای گوجه فرنگی، به بیمارستان‌های دولتی محلی مراجعه کرده‌اند.

این بیماری که با عنوان تب گوجه فرنگی نیز شناخته می‌شود، گونه‌ای از بیماری دست و پا و دهان (HFMD) است اما دانشمندان هنوز ماهیت دقیق این ویروس را کشف نکرده‌اند.

مقام‌های مسئول توضیح دادند که گرچه این ویروس آنفلوانزا نشانه‌هایی مشابه سایر بیماری‌های ویروسی نشان می‌دهد، با سارس-کوو-۲، نام علمی ویروس کرونای نوظهوری که عامل ابتلا به کووید است، و همچنین آبله میمونی، تب دنگی یا چیکونگونیا ارتباطی ندارد.

نشانه‌های اولیه این بیماری شبیه نشانه‌های سایر بیماری‌های ویروسی و عبارت است از تب خفیف، کم‌اشتهایی، کسالت و اغلب گلودرد و به دنبال آن تب، زخم در دهان و بثورات پوستی.

این زخم‌ها معمولا روی زبان، لثه، داخل گونه‌ها، کف دست و کف پا دیده می‌شوند.

مرکز در مورد این بیماری‌ دست‌ و پا و دهان (#HFMD) که بیشتر آن را با عنوان آنفلوانزای گوجه‌ فرنگی می‌شناسند، توصیه‌هایی برای ایالت‌ها صادر کرد.

بیماری ویروسی بومی هشدار به ایالت‌های همسایه تامیل نادو و کارناتاکا را در پی داشت؛ به‌علاوه،  ۲۶ کودک (بین یک تا ۹ سال) هم در اودیشا گزارش شدند.

وزارت بهداشت فدرال اعلام کرد مانند سایر بیماری‌های ویروسی نشانه‌ها عبارت‌اند از خستگی، تهوع، استفراغ، اسهال، تب، کم‌آبی بدن، تورم مفاصل، بدن‌درد و نشانه‌های رایج شبیه‌ آنفلوانزا.

نشانه‌های اولیه آنفلوانزای گوجه فرنگی شبیه نشانه‌های سایر بیماری‌های ویروسی و عبارت است از تب خفیف، کم‌اشتهایی، کسالت و اغلب گلودرد و به دنبال آن تب، زخم در دهان و بثورات پوستی.

پس از آنکه اولین مورد این آنفلوانزا در ناحیه کولام (Kollam) ایالت کرالا (Kerala) در شش مه گزارش شد، این بیماری بومی زنگ هشدار را در ایالت‌های همسایه، تامیل نادو و کارناتاکا، نیز به صدا درآورد.

مرکز تحقیقات پزشکی منطقه‌ای در پایتخت ایالت بوبانسوار (Bhubaneswar) ۲۶ مورد دیگر ابتلا را در کودکان بین یک تا ۹ سال از شرق اودیشا گزارش کرد. مواردی نیز در هاریانا در شمال هند تایید شده است.

آنچال (Anchal)، آریانکاوو (Aryankavu) و ندواتور (Neduvathur) در کرالا برخی دیگر از مناطق کشورند که موارد ابتلا در آن‌ها مشاهده شده است.

مقام‌های مسئول گفته‌اند اگر علائم در کودکان بروز کرد، باید به‌سرعت به‌مدت پنج تا هفت روز قرنطینه شوند تا از سرایت بیماری به سایر کودکان یا بزرگسالان جلوگیری شود.

مقام‌های مسئول در توصیه دولتی اعلام کردند که آنفلوانزا یک بیماری مسری خودمحدودشونده است و علائم بیماری ظرف چند روز برطرف می‌شود.

در حال حاضر، توصیه دولت هند حاکی از آن است که هیچ داروی خاصی برای درمان این بیماری در دسترس نیست. افراد می‌توانند برای درمان اثربخش از جمله مصرف مسکن پاراستامول برای تب و بدن‌درد، با پزشک مشورت کنند.

افراد مبتلا می‌توانند قرنطینه شوند، استراحت کافی کنند و برای بهبود، مایعات مصرف کنند. بر اساس توصیه دولت هند، می‌توان از اسفنج‌های آب گرم برای تسکین سوزش و بثورات استفاده کرد.

وزارت بهداشت همچنین اعلام کرد که نمونه‌ها از گلو یا نازوفارنکس [حلق و بینی] فرد مشکوک به بیماری را می‌توان ظرف ۴۸ ساعت پس از ابتلا جمع‌آوری کرد.

مقام‌های مسئول برای تشخیص کودکانی که نشانه‌های تب دنگی، چیکونگونیا، ویروس زیکا، ویروس واریسلا-زوستر و تبخال دارند، از آزمایش‌های مولکولی و سرولوژی [نوعی آزمایش خون برای بررسی پادتن‌ها] استفاده می‌کنند.

پس از اینکه احتمال ابتلا به این بیماری‌های ویروسی منتفی شد، تشخیص آنفلوانزای گوجه فرنگی در بیمار در نظر گرفته می‌شود.

انتهای پیام