نظرسنجی خودرویی، بازگشت به دوران پوپولیسم!؟

به گزارش اعتدال، حسن روحانی در یکی دو سال اخیر و پس از انتخاب مجدد در اردیبهشت 96 از این اظهارات تعجب بر انگیز کم نداشته است. اظهارات اخیر روحانی را در کنار سخنان او درباره تغییرات جوی و بارش باران و نگاه ابرها به زمین و یا آنجا که درباره افزایش قیمت سوخت در روزهای تعطیل در برخی کشورها سخن می گوید، قرار دهید.

اظهاراتی که آن زمان نیز تعجب رسانه ها و البته واکنش مردم را نیز برانگیخت، اظهاراتی که بیش از آنکه یادآور دوران نخست ریاست جمهوری روحانی و کارزار انتخاباتی سال 92 باشد، یاد و خاطره محمود احمدی نژاد، را در اذهان تداعی می کند. واقعیت اینکه ادبیات روحانی رفته به رفته و روز به روز به ادبیات و نوع سخنان رئیس پیشین دولت نزدیک و نزدیک تر می شود و البته امید نخبگان و جوانان به اصلاح ساختاری در دولت را کمتر و کمتر می کند. اساسا یکی از امید‌های خیل عظیمی از نخبگان جامعه و نیز جریان اصلاح طلب و اعتدالگرا و حتی دسته‌ای از اصولگرایان برای حمایت از روحانی، آن بود که بنیان‌های غلط فکری که دولت احمدی نژاد بر اساس آن‌ها تصمیم می‌گرفت با آمدن دولت روحانی دگرگون خواهد شد.

به طور مثال، دولت احمدی نژاد اعتقاد داشت قطعنامه‌های شورای امنیت علیه ایران کاغذپاره‌ای بیش نیست و با ادبیات خاص رئیس وقت دولت حتی نیشخند هم می‌زد که «آنقدر قطعنامه بدهید تا قطعنامه دانتان پاره شود.» روحانی و اعضای دولتش، اما قطعنامه‌ها را کاغذپاره نمی‌دانستند، بلکه یک نگاه حقوقی به آن‌ها داشت؛ از همین رو مهمترین ماموریت خود را توافق با قدرت‌های بزرگ برای رفع مسئله هسته‌ای، لغو تحریم ها و قطعنامه‌هاعلیه ایران می دانست. شاه بیت اظهارات روحانی هم در انتخابات 92 تاکید بر حقوقدانی خود بود.

در مورد مسائل داخلی نیز همین گونه بود؛ به طور مثال انتقاد روحانی و تیم اقتصادی او از انحلال سازمان برنامه و بودجه، نه صرفا بود یا نبود یک تشکیلات اینچنینی بلکه مخالفت با هزینه‌های بی حساب و کتاب و از دست رفتن دخل و خرج کشور تلقی می‌شد. حتی جمله معروف روحانی که گفته بود «ملاک تورم جیب مردم است» نیز نه تنها مغایرتی با روش‌های علمی برای محاسبه تورم نداشت، بلکه کنایه و طعنه‌ای به برخی آمارسازی‌ها درمورد دولت قبل از خود بود.

با این وجود، دولت دوم روحانی پس از چند ماه، به تدریج نشانه‌هایی بروز داد که گویا اصول کلی و اساسی که پایه اعتماد مردم و نخبگان سیاسی و اجتماعی به آن بود را کنار گذاشته تا جایی که برخی اعتقاد دارند دولت روحانی همان منطقی را پذیرفته که دولت احمدی نژاد به آن اعتقاد داشت. این موضوع، در اظهارات شخص حسن روحانی و گاه برخی مقام‌های ارشد دولت به چشم می‌خورد. اینکه روحانی از «نظرسنجی» از روی «قیافه» مردم آن هم از داخل خودروی خود می‌گوید، نباید انتظار داشته باشد همان مردمی که از پوپولیسم و اظهارات و تصمیمات غیرعلمی رویگردان شده بودند، از آن استقبال کنند.

این اظهارات در گستره بزرگی مورد تمسخر مردم قرار گرفته و عده‌ای به تلخی از آن اظهار تاسف کرده اند. برخی به محاسبه نشسته اند که روحانی در خودرو ضدگلوله اش در مسیری که برای رسیدن به محل کارش طی می‌کند با سرعتی که خودرو دارد، چند نفر را خواهد دید و چهره آن‌ها احتمالا چگونه خواهد بود! سایر واکنش‌ها هم تا همین حد شوخ طبعانه و در عین حال واقع بینانه و تلخ است.

جالب آنکه آنقدر این اظهارات عجیب و غریب بوده که پایگاه اطلاع رسانی ریاست جمهوری نیز در متن سخنرانی روحانی این جملات را سانسور کرده است. در سایت ریاست جمهوری به نقل از رییس جمهور آمده است «روزانه هنگام رفت و آمد در خیابان‌ها و همچنین در سفرهای استانی از چهره‌های مردم شرایط کشور و زندگی آنها را شخصاً ارزیابی می‌کنم»

البته با مراجعه به فیلم این افطاری اما متوجه می‌شویم که رییس جمهور دقیقا از لفظ نظرسنجی استفاده می‌کند و می‌گوید« من هر روز از توی ماشینم قیافه مردم رو می‌بینم و نظرسنجی می‌کنم! از روی اینکه چند نفر می‌خندن، چند نفر عصبانی هستن، چند نفر قیافه شون گرفته است!»

به نظر می‌رسد خود اهالی نهاد ریاست جمهوری هم فهمیده‌اند نظرسنجی رییس جمهور نه تنها علمی نیست، بلکه بیشتر رویکرد پوپولیستی دارد، از این رو دست به سانسور آن زده‌اند تا دیگران هم فکر نکنند می‌شود از پشت شیشه‌های دودی ماشین ضد گلوله پی به مشکلات مردم برد. جالب اینکه اظهارات روحانی درباره دو مثال ذکر شده در بالا نیز توسط پایگاه اطلاع رسانی ریاست جمهوری سانسور و تغییر داده شده است.

روحانی با این اظهارات اخیر خود نشان دارد با این نوع رویکرد هیچ گاه پوپولیسم رخت نخواهد بست و تنها از دولتی به دولتی دیگر نقل نکان و تغییر ماهیت و چهره می دهد. گرچه وی هیچ گاه در استناد به سخنان کوچه بازاری به گرد پای سلف خویش، محمود احمدی نژاد هم نمی رسد.

انتهای پیام