چاقی بر درک طعم و مزهها تأثیر منفی میگذارد
بررسی موشهای آزمایشگاهی نشان میدهد که چاقی باعث کاهش ۲۵ درصدی تعداد جوانههای چشایی میشود. گمان میرود که کاهش عملکرد حس چشایی در پیشرفت روند چاقی نقش مهمی ایفا میکند.
به گزارش سیناپرس، مطالعه محققان آمریکایی روی موشها نشان میدهد، چاقی باعث کاهش ۲۵ درصدی تعداد جوانههای چشایی میشود و به این ترتیب، عملکرد حس چشایی را کاهش میدهد.
نظریههای رایج عنوان میکنند، افراد چاق به دلیل اینکه بیش از سایر افراد به غذا خوردن علاقه دارند، دچار اضافهوزن میشوند؛ اما یافتههای جدید حاکی از آن است که چاقی نهتنها باعث تغییر اشتها میشود، بلکه بهطورکلی نحوه درک طعم و مزههای مختلف را تغییر میدهد.
در مطالعه اخیر، موشها با رژیم غذایی معمولی یا چرب تغذیه شدند. پس از ۸ هفته، موشهایی که رژیم غذایی پرچرب داشتند، حدود یکسوم وزن بیشتری پیدا کرده بودند و تعداد جوانههای چشایی آنها ۲۵درصد کمتر از گروه دیگر بود.
رابین داندو (Robin Dando)، متخصص علوم غذایی در دانشگاه کرنل (آمریکا) و نویسنده ارشد این مطالعه میگوید: «چاقی مبحث بسیار پیچیدهای است. عوامل مختلفی با چاق شدن مرتبطند و معتقدم که طعم و مزه نیز ازجمله مسائلی است که با چاقی در ارتباط است. این نتایج میتواند به ما کمک کند تا درک بهتری از این موضوع داشته باشیم که چرا برخی افراد وارد چرخه مداومی از افزایش وزن می شوند.»
سلولهای حسی در جوانههای چشایی مسئول دریافت طعمهای مختلف هستند و تقریبا هر ۱۰ روز یکبار بازسازی و تجدید میشوند. به نظر میرسد که جوانههای چشایی و سلولهای پروژنیتور به آسیبهای ناشی از مواد شیمیایی التهابی که در زمان چاق شدن افزایش پیدا میکنند، حساسند؛ درنتیجه به هنگام چاق شدن، شاهد کاهش سریع جوانههای چشایی هستیم.
یکی از مواد شیمیایی التهابی خاص که در هنگام چاق شدن با افزایش روبهرو میشود، TNF-alpha نام دارد که در نقش پیامرسان بین سلولهای بدن عمل میکند. محققان در این مطالعه، با دستکاری ژنتیکی موشها، امکان تولید TNF-alpha را از بین بردند. در این شرایط، کاهش جوانههای چشایی حتی در زمان افزایش وزن مشاهده نشد.
اگرچه فیزیولوژی موشها با انسان تفاوت دارد، اما عملکرد جوانههای چشایی هر دو تقریبا مشابه است و شاید عوامل مرتبط با التهاب که باعث از بین رفتن جوانههای چشایی میشوند، در انسان نیز عملکرد مشابهی داشته باشند. محققان قصد دارند این موضوع را موردبررسی قرار دهند که آیا عدم تولید ماده شیمیایی التهابی TNF-alpha میتواند به عملکرد مشابهی در انسان منجر شود.
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید