پروفسور حسامالدین بیان: روابطعمومی باید درمانگر باشد
استاد مدیریت و ارتباطات در گفتوگو با بیستوهفتمین شماره ماهنامه مدیریت ارتباطات با بیانی متفاوت به تشریح وظایف، کارکردها و نقش روابطعمومیها در سازمانها پرداخته است.
به گزارش سیتنا، پروفسور حسامالدین بیان معتقد است: عنصر روابطعمومی باید مانند یک طبیب به شناسایی بیماری بپردازد، به شناسایی عوارض جانبی درد بپردازد و درمانگری کند. روابطعمومی باید مشکلشناس، چارهاندیش و عاقبتاندیش باشد.
او با تأکید بر اینکه روابطعمومی باید برنامه داشته باشد گفته: در ایران خیال کردهایم مفهوم روابطعمومی اینست که اگر میهمانی برای سازمان آمد، وظیفهاش آنست که او را ببرد و بگرداند. نخیر! اصلاً از این حرفها نیست. روابطعمومی آنقدر گسترده است که اگر وجود نداشته باشد، اداره امور عمومی در سازمان معنا پیدا نمیکند. مؤسسات صنعتی اگر روابطعمومی نداشته باشند، محال است موفق شوند و به بازارهای جهانی راه پیدا کنند. بنابراین باید سازمانهای روابطعمومی، طرحهای مختلفی داشته باشند تا بتوانند موفق شوند.
نویسنده 10 کتاب و بیش از 250 مقاله انگلیسی و فارسی تآکید کرده: شخصی که به روابطعمومی عشق داشته باشد یعنی به آدمها عشق دارد. یعنی گیاهان و حیوانات و هنر و... را دوست دارد. چنین انسانی باید با جرأت و شهامت هم باشد: «مهترى گر به کام شیر در است/ رو خطر کن ز کام شیر بجوى». مهمتر از همه اینکه باید صداقت داشته باشد. یعنی با استقلال فکر و راستکاری حرکت کند. باید اعتماد به نفس داشته باشد. کسی که اعتماد به نفس دارد، انتقادپذیر هم هست و اشتباهات خود را میپذیرد، چیزی را که نمیداند میپرسد و به دنبال خودساختگی است. کارگزار روابطعمومی برای جلب توجه عامه باید مهرورزی، دوستی و ادب داشته باشد. کارگزار روابطعمومی باید سخنور خوبی بوده و اطلاعات کافی داشته باشد. به نظر من داشتن ظاهر آراسته و دلچسب هم خیلی اهمیت دارد تا بتواند مورد پذیرش مردم قرار گیرد. اینجاست که روابطعمومی میتواند مسؤولیتپذیری داشته باشد، پاسخگو باشد، به موقع تصمیم بگیرد و سرعت عمل داشته باشد.
انتهای پیام
افزودن دیدگاه جدید